Tag: นักเขียน

2475 นักเขียนผีแห่งสยาม ก้าวข้ามขนบเดิมด้วยการพาผู้อ่านโลดแล่นผ่านเรื่องแต่งอิงประวัติศาสตร์ โดยเลือกใช้ฉากหลังเป็นคณะราษฎร แต่เนื้อแท้กล่าวถึงการต่อสู้ของผู้หญิงธรรมดาในสังคม ความน่าสนใจของหนังสือเล่มนี้คือ การหยิบประวัติศาสตร์มาพลิกมุมเล่าว่า หากยุคสมัยการปฏิวัติขับเคลื่อนด้วยเพศหญิงจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ชวนดู 5 ภาพยนตร์เกี่ยวกับนักเขียน มันอาจไม่ใช่เรื่องจริงของนักเขียนตัวจริงเสียทั้งหมด แต่ทุกเรื่องล้วนมีตัวละครเอกเป็นนักเขียน ดังนั้นไม่มากก็น้อย เราจะได้เรียนรู้ว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรถึงเขียนออกมาอย่างนั้น

หากนักคิด นักเขียน นักวิทยาศาสตร์ นักเศรษฐศาสตร์ นักปรัชญา ฯลฯ เหล่านี้อยู่ในช่วงระบาดของโควิด-19 เขาจะกล่าวว่าอย่างไร

มาร์ธา เกลล์ฮอร์น คือนักข่าวหญิงที่ใช้เวลากว่าห้าทศวรรษรายงานข่าวสงครามจามสนามรบทั่วโลก ด้านชีวิตส่วนตัว เธอคือภรรยาคนที่สามของเออร์เนสต์ เฮมิงเวย์

สาธารณรัฐเช็กคืนสัญชาติให้กับมิลาน คุนเดอรา นักเขียนชื่อดังเจ้าของผลงาน ‘ความเบาหวิวเหลือทนของชีวิต’ (The Unbearable Lightness of Being) ในวัย 90 ปี คุนเดอราถูกขับออกจากพรรคคอมมิวนิสต์ เพราะมีพฤติกรรม ‘ต่อต้านคอมมิวนิสต์’ และกลายเป็นบุคคลที่ทางการหมายหัวตั้งแต่ปี 1950 ก่อนจะหนีไปฝรั่งเศสในปี 1975 และถูกรัฐบาลเช็กถอนสัญชาติในปี 1979

เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ (Ernest Hemingway) เป็นนักเขียนที่เข้มงวดกับกิจวัตรประจำวัน ตื่นนอนแต่เช้าเพื่อลุกขึ้นมาเขียนหนังสือ จนถึงเวลาสิบโมงเช้าเขาจะไปที่สระว่ายน้ำ ว่ายน้ำเป็นไมล์ๆ

รีวิวหนังสือ ติดอยู่ระหว่างการเดินทาง รวมเรื่องสั้นของอุทิศ เหมะมูล เขียนในรูปแบบจดหมายจากคนรักที่ส่งให้กับนักเขียนผู้หมกมุ่นกับงานของตัวเอง

ไม่ว่าจะในโลกวรรณกรรมไทย หรือวรรณกรรมตะวันตก นักเขียนหลายคนเลือกใช้ ‘แอลกอฮอล์’ เป็นหนทางสู่งานชิ้นเอก แต่หลายกรณีมันก็ได้เปลี่ยนพวกเขาไปตลอดกาล

Rhyming Life and Death เริ่มต้นเรื่องจากคำถามอันคุ้นเคยที่นักเขียนต้องเผชิญหน้าอยู่เสมออย่าง “ทำไมคุณจึงเขียน?” ก่อนจะพาผู้อ่านเข้าไปสำรวจว่าในความคิดของนักเขียนรับมือกับคำถามเหล่านี้อย่างไร

‘รอสฮัลด์’ นวนิยายลำดับที่ 4 ของเฮอร์มานน์ เฮสเส (Hermann Hesse) นักเขียนชาวเยอรมัน เจ้าของรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมปี ค.ศ. 1946 ที่พาเราไปสำรวจความทุกข์และหนทางไปจากทุกข์ ผ่านบรรดาตัวละครในคฤหาสน์รอสฮัลด์

วิวัฒน์ไม่เชื่อว่าคนเราจะทำหนังที่ปราศจากการเมืองได้ เพราะการไม่พูดถึงการเมืองไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ก็สะท้อนบริบทสังคมการเมืองในช่วงเวลานั้นๆ ว่าทำไมคนถึงเลือกจะไม่พูดเรื่องนี้

นิยายเล่มบางๆ เล่าเรื่องของศาสตราจารย์ทางวรรณคดีคนหนึ่งที่ได้กลายร่างเป็นนม นมเต้าเดียว เป็นพล็อตเรื่องซึ่งนักอ่านหลายคนนึกเปรียบเทียบกับ ‘เมตามอร์ฟอซิส’ ของ ฟรันซ์ คาฟคา