Life

เชื่อว่าหลายคนคงเคยได้รับคำชมประหลาดๆ ที่ทำให้รู้สึกเคลือบแคลง สงสัย ไม่ไว้ใจ ไปจนถึงเสียใจ ซึ่งหากลองนึกย้อนดูดีๆ เราเองก็อาจจะเคยเผลอเอ่ยคำชมที่มีเจตนาดี แต่เคลือบไปด้วยความหมายแฝงที่ประหัตประหารน้ำใจคนฟังโดยที่เราไม่รู้ตัวด้วยเช่นกัน

ฟีเจอร์เพื่อความงามทั้งหลายล้วนแล้วแต่ผลิตขึ้นมาเพื่อผู้ใช้ที่เป็นผู้หญิง ซึ่งมันอาจเกิดจากความคาดหวังในการให้ผู้หญิงมีรูปลักษณ์ที่ดูสมบูรณ์แบบตามมาตรฐานความงาม และผู้คนก็ต้องวิ่งตามมันไปเรื่อยๆ ทั้งที่ความสมบูรณ์แบบที่ว่านั้นอาจจะไม่มีจริง

ในสังคมที่ ‘สถานที่ทำงาน’ ล้วนได้รับผลกระทบจากปัจจัยภายนอก ทั้งข่าวสารบ้านเมือง การเมือง เศรษฐกิจ ยิ่งเจอปัจจัยภายในอย่างเรื่องการเมืองในที่ทำงานอีก เป็นเรื่องปกติที่ความตึงเครียดของพนักงานจะพุ่งสูงขึ้น หากคุณเป็นคนหนึ่งที่ต้องรับมือกับเพื่อนร่วมงานหรือเจ้านายจอมป่วน ที่คอยแต่จะสร้างการเมืองในที่ทำงาน คุณจะมีวิธีจัดการกับสถานการณ์เหล่านี้อย่างไร?

คำว่า ‘ความสัมพันธ์เป็นพิษ (Toxic Relationship)’ เป็นศัพท์ที่หลายคนคุ้นเคยในระยะหลัง ซึ่งก็ต่างรู้กันเป็นอย่างดีว่าเป็นสถานะที่ไม่ควรที่จะทนอยู่ แต่หลายคนทั้งที่รู้ว่ากำลังตกอยู่ในความสัมพันธ์เช่นนั้น หรือแม้แต่มีทางเลือกที่จะตัดความสัมพันธ์ เอาเข้าจริงกลับตัดใจไม่ได้เสียอย่างนั้น .

เราทุกคนล้วนดำเนินชีวิตและมีประสบการณ์ที่แตกต่างกัน หรืออาจเปรียบได้ว่า เราสวมรองเท้ากันคนละคู่ หากวันนี้รองเท้าที่ทุกคนกำลังสวมอยู่คือ ‘เพศ’ ของตัวเอง แล้วผู้คนแต่ละเพศนั้นต้องเผชิญกับคำพูดอะไรบ้างที่ ‘ถ้าไม่ใช่ฉัน ก็คงไม่มีวันเข้าใจ’ หรือประโยคใดที่คนพูดอาจไม่ได้ตั้งใจ แต่คนฟังนั้นจดจำไม่ลืม

ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีคำนิยามที่เกี่ยวข้องกับความหลากหลายทางเพศถูกบัญญัติเพิ่มแทบจะตลอดเวลา สังเกตได้จากชื่อย่อ LGBTQIAN+ ที่ยาวขึ้นทุกๆ ไม่กี่ปี โดยหนึ่งในคำศัพท์ใหม่ที่เพิ่งเข้ามาอยู่ในการรับรู้และสร้างความสับสนให้กับคนไทยเมื่อไม่นานมานี้ ก็คงหนีไม่พ้น ‘แซฟฟิก’

เมื่ออัตลักษณ์ทางเพศของกลุ่มทรานสเจนเดอร์ยังถูกมองเป็น ‘ปัญหา’ มิหนำซ้ำยังเป็น ‘ปัญหาระดับปัจเจก’ ที่เจ้าของปัญหาควรหาทางแก้ไขเอาเอง จึงเป็นการยากที่หลายคนจะจินตนาการออกว่า มีเหตุผลใดที่เราควรสนับสนุนให้การแปลงเพศเป็นสิทธิสุขภาพแบบถ้วนหน้า

สื่อบันเทิงวายมักนำเสนอหรือบรรยายการมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักอย่างง่ายดายเกินจริง โดยตัดทอนความซับซ้อน และบิดเบือนวิถีการมีเซ็กซ์ที่แท้จริงของเจ้าของอัตลักษณ์ เหลือไว้เพียงแต่ความโรแมนติกชวนฝันชวนฟิน

ขึ้นชื่อว่า ‘องค์กร’ ต้องรวบรวมคนจำนวนมากร้อยพ่อพันแม่เข้าไว้ด้วยกัน หากองค์กรนิ่ง มีความต่อเนื่อง มีการวางระบบไว้เป็นอย่างดี มีฝ่ายทรัพยากรบุคคลที่แข็งแรง และมีสวัสดิการที่จูงใจ ย่อมมีโอกาสมากกว่าที่จะรวมคนระดับหัวกะทิเข้าไว้ด้วยกันได้มาก แต่หากองค์กรนั้นๆ ยังเป็นองค์กรใหม่ ไม่ได้มีแรงจูงใจให้กับพนักงานมากพอ ระบบการคัดเลือกคนไม่ได้สมบูรณ์นัก ก็มีความเสี่ยงที่จะรวมคน ‘แปลกๆ’ เข้าไว้ด้วยกัน ซึ่งหากแปลกแล้วมีผลงานก็ไม่เท่าไร แต่แปลกแล้วกลายเป็นตัวถ่วง ทำให้บรรยากาศในองค์กรเป็นพิษ ทำให้ภาพรวมของงานเคลื่อนยากลำบาก

ทำไมคนเราเลือกใช้ความเหมือนและความคล้ายคลึงกัน เป็นเกณฑ์ตัดสินใจว่าจะเลือกทำความรู้จักและพัฒนาความสัมพันธ์กับใครบ้าง ในทางกลับกัน จะมีโอกาสเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน หากคนสองคนที่แทบไม่มีอะไรเหมือนกันเลยจะได้คบหากัน

The Momentum ชวนผู้อ่านไปสำรวจความเป็นมาระหว่าง ‘เฟมินิสต์’ และ ‘เควียร์’ ว่าทั้งสองสิ่งนี้คืออะไรกันแน่? ทั้งจุดยืน สิ่งที่สอดรับ และหักล้างกันอย่างสุดขั้ว มากไปถึงจุดหมายปลายทางว่าด้วยสังคมที่เท่าเทียม ว่าทั้งสองอย่างนี้พอจะไปด้วยกันได้หรือไม่

รู้หรือไม่ว่า ในออสเตรเลีย กฎหมายกำหนดให้สถานที่ทำงานต้องให้โอกาสที่เท่าเทียมกันแก่พนักงาน รวมทั้งสร้างสถานที่ทำงานที่ปราศจากการเลือกปฏิบัติและการคุกคาม นายจ้างจะมีหน้าที่รับผิดชอบในการกำหนดมาตรการเพื่อจัดการเรื่อง ‘ความเสียเปรียบในการจ้างงาน’ และ ‘การเลือกปฏิบัติในที่ทำงาน’ ซึ่งรวมถึงการให้คุณค่ากับความหลากหลายในที่ทำงาน และรับประกันว่าสถานที่ทำงานจะปราศจากการคุกคามทางเชื้อชาติ เพศ การเลือกปฏิบัติ และการกลั่นแกล้ง