ไม่มีใครรู้ว่า ‘มิยาซาวะ เคนจิ’ กวีและนักเขียนชั้นครูชาวญี่ปุ่น เขียน ‘กิงกะเท็ตซุโด โนะ โยรุ’ หรือ ‘รถไฟสายทางช้างเผือก’ ขึ้นเมื่อไร เพราะผลงานชิ้นนี้ถูกค้นพบหลังจากที่เขาเสียชีวิตไปแล้ว ซ้ำยังเป็นต้นฉบับที่มีส่วนขาดหาย ตัวอักษรตกหล่น และมีร่องรอยของตัวอักษรที่อันตรธานไป แต่เมื่อได้รับการตีพิมพ์ ผลงานที่ต้นฉบับมีไม่ครบชิ้นนี้ กลับได้รับความนิยมและเสียงชื่นชมเป็นวงกว้าง จนนับได้ว่าเป็นผลงานขึ้นหิ้งอีกชิ้นหนึ่งที่นักอ่านญี่ปุ่นนิยมชมชอบ บ้างก็เปรียบกันว่า วรรณกรรมชิ้นนี้เทียบได้กับ ‘เจ้าชายน้อยฝั่งตะวันออก’ ที่หากอ่านในแต่ละช่วงวัย สารที่ได้และการตีความอาจแตกต่างกัน
