People Also Watch

หนังเฮอร์เรอร์ส่วนใหญ่มักเน้นจังหวะ Jump Scare หรือทำให้คนดูตกใจด้วยวิชวลและซาวoด์ประกอบ แต่หนังเฮอร์เรอร์ของเกาหลีใต้มักสำรวจไปยังความหลอนหลอกเจ็บปวดที่ตัวละครต้องเผชิญอย่างเงียบเชียบเสียมากกว่า

องค์ประกอบอีกประการที่มักปรากฏในหนังเฮอร์เรอร์เหล่านี้คือ 'คนตั้งครรภ์' อะไรทำให้สภาวะเจริญพันธุ์และถูกสังคมให้ความหมายในแง่บวก ไม่ว่าจะเชิงความอุดมสมบูรณ์ของร่างกายหรือในความหมายเชิงสังคมเมื่อหมายถึงการสร้างครอบครัว ถูกทำให้เป็นเรื่องน่าสยองได้

งานประกาศรางวัลออสการ์ครั้งล่าสุด ภาพยนตร์ที่เข้าชิงสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมทั้ง 10 สาขา มี 3 เรื่องที่ไม่ได้เป็นภาพยนตร์อเมริกัน และ 2 ใน 3 เรื่องนั้นนำแสดงโดย ซันดรา ฮุลเลอร์ อีกทั้งยังมีหนังของเธออีกหนึ่งเรื่องที่ออกฉายในปีเดียวกันคือ Sisi & Ich

สำรวจผู้หญิงผ่านหนังที่เข้าชิงรางวัลออสการ์ 2024 ว่าในแต่ละเรื่องนั้น พวกเธอมีบทบาทสำคัญ และถ่ายทอดประเด็นอะไรบ้าง จนทำให้หนังเรื่องนั้นๆ มันสมบูรณ์

สิ่งหนึ่งที่ วิม เวนเดอร์ส คนทำหนังชาวเยอรมันสำรวจเรื่อยมาผ่านภาพยนตร์ของเขา คือภาวะแหลกสลายของผู้คนและการกระเสือกกระสนใช้ชีวิตต่อไปเท่าที่จะทำได้ และสิ่งนี้ปรากฏอยู่ในหนังลำดับล่าสุดของเขาอย่าง Perfect Days

รู้จัก โจนาธาน กลาเซอร์ เจ้าของผลงาน The Zone of Interest หนังร่วมทุนสร้างสามสัญชาติ ที่เพิ่งเข้าชิงรางวัลออสการ์ (Academy Award) ไปถึง 5 สาขา รวมทั้งสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมและกำกับยอดเยี่ยม อีกทั้งยังส่งตัวเขาเข้าชิงรางวัลปาล์มทองคำจากเทศกาลหนังเมืองคานส์ (Cannes Film Festival) อีกด้วย

Saltburn (2023) หนังยาวลำดับล่าสุดของ เอเมอนัลด์ เฟนเนลล์ (Emerald Fennell) น่าจะนับเป็นหนึ่งในหนังที่ได้รับเสียงวิจารณ์ ‘อื้ออึง’ มากที่สุดเรื่องหนึ่ง หลังออกฉายทางสตรีมมิง Prime Video ทั้งในแง่เนื้อเรื่องวาบหวามอ่อนไหวของเด็กหนุ่มสองคน การแสดงอันละเมียดและเด็ดขาดของเหล่านักแสดงนำ ไปจนถึงงานภาพสุดอลังการที่เก็บบรรยากาศดำมืดและเปราะบาง ซึ่งเป็นธีมสำคัญของหนังไว้ได้ครบถ้วนด้วยฝีมือของ ไลนัส แซนด์เกร็น (Linus Sandgren) ผู้กำกับภาพชาวสวีเดนผู้เคยคว้าออสการ์จาก La La Land (2016) มาแล้ว

มีคำกล่าวกันขำๆ ว่าหนังประเภทหนึ่งที่ทำให้คนดูระทึก เครียดเขม็งตลอดทั้งเรื่อง แม้แทบไม่ได้ขยับกล้องออกจากห้อง ทั้งยังขับเคลื่อนเรื่องราวด้วยบทสนทนายาวเหยียดเป็นหลักมากกว่าจะมี 'แอ็กชั่น' อื่นใดใหญ่โต คือหนังพิจารณาคดี (Courtroom Films)

ชวนผู้อ่านสำรวจภาพยนตร์ในจักรวาลของ ฮารูกิ มูราคามิ ว่าเรื่องราวจากบทประพันธ์ของเขา จะถูกถ่ายทอดจากหน้ากระดาษ สู่ภาพยนตร์ ด้วยรสชาติและอารมณ์ในรูปแบบใดบ้าง

ความยากเย็นประการหนึ่งของ The Hunger Games: The Ballad of Songbirds & Snakes (2023) ซึ่งอยู่ในแฟรนไชส์หนังเกมล่าชีวิต The Hunger Games คือการสร้างจักรวาลพาเนมให้สมจริงและสอดรับกับหนังภาคก่อนหน้า และความยากอีกขั้นคือ เมื่อตัวเรื่อง The Ballad of Songbirds & Snakes เล่าย้อนอดีตก่อนจะเกิดการปฏิวัติครั้งใหญ่ เงื่อนไขจึงไม่ใช่แค่การสร้างจักรวาลที่สอดคล้องกันเท่านั้น แต่ยังมีเรื่องของการสร้าง ‘ยุคสมัย’ ซึ่งต้องให้บรรยากาศย้อนกลับไปอีกหกทศวรรษจากบรรยากาศที่เคยปรากฏในแฟรนไชส์ The Hunger Games ที่เรารู้จักอีกด้วย

ถ้าให้พูดชื่อคนทำหนังที่มีผลงานออกมาสม่ำเสมอ การตกหล่นชื่อของ ริดลีย์ สก็อตต์ (Ridley Scott) น่าจะถือเป็นความผิดบาปมหันต์ เพราะโดยเฉลี่ยแล้ว เขามีหนังออกฉายปีละหนึ่งเรื่องเป็นอย่างต่ำ อีกทั้งส่วนใหญ่ก็เป็นหนังที่กวาดทั้งรายได้และคำวิจารณ์กลับมาได้อยู่เสมอ

ฟินเชอร์มีผลงานให้หายคิดถึงกันด้วย The Killer (2023) หนังทริลเลอร์แนวถนัดที่เขาทำร่วมกับเน็ตฟลิกซ์ ดัดแปลงมาจากนิยายกราฟิกโนเวลชื่อเดียวกันของ อเล็กซิส โนลองต์ (Alexis Nolent) นักเขียนชาวฝรั่งเศสสำรวจสภาพจิตใจของมือสังหาร (แสดงโดย ไมเคิล ฟาสส์เบนเดอร์) ที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตหมดไปกับการรอคอยเพื่อลงมือปลิดชีพเป้าหมาย และการใช้เวลาอยู่กับตัวเองเนิ่นนานก็ทำให้เขาเริ่มตั้งคำถามต่อชีวิตกับความตาย ของทั้งเหยื่อและตัวเขาเอง