Author: อภิสรา วิเศษบุญลือ

บทสนทนาในงานเสวนาวิชาการ ‘สู่การดูแลทะเลอย่างยั่งยืน’ ณ CU Social Innovation Hub จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ด้วยความเห็นหลากหลายของผู้เชี่ยวชาญ ถึงร่างกฎหมายประมงฉบับใหม่ ที่อาจ ‘เสีย’ มากกว่า ‘ได้’

หากจะบอกว่าเจ้าลัทธิเก่งเรื่องเล่นกับใจคนก็คงไม่ผิด ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมองลึกถึงสิ่งที่เป็นพื้นฐานในองค์ประกอบของการเป็นเจ้าลัทธินั่นก็คือ ‘ความเชื่อ’ ที่เป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุด เพราะหากปราศจากซึ่งความเชื่อ การดำรงอยู่ของลัทธิใดๆ ก็ยากที่จะประสบความสำเร็จ

ความรุนแรง กระหายเลือดที่เกิดขึ้นในพื้นที่ภาคใต้ อันมีที่มาจากความเห็นต่างทางความคิด คนละจุดยืน คนละอุดมการณ์ ซึ่งภาครัฐมองว่าเป็นภัยคุกคาม กลายเป็นโศกนาฏกรรม ‘ถังแดง’ ที่ยังตรึงอยู่ในใจคนพัทลุงมาจนถึงวันนี้

ในโอกาสครบรอบ 10 ปี รัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557 และครบรอบ 1 ปี MOU ประวัติศาสตร์ที่ถูกฉีก ‘ระบอบอุปถัมภ์ทุนผูกขาด’ ยังคงฝังรากลึกและแผ่ขยายอิทธิพลอย่างกว้างขวางในสังคมไทย

ช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผู้เขียนเพิ่งตระหนักว่า กฎ 10% ได้กลายเป็นหลักคิดของตัวเอง เวลาหมายมั่นจะพัฒนาในเรื่องไหนๆ ก็ตาม

ท่าทีของกฎหมายและกระบวนการยุติธรรมไทย ต่อสิทธิในการประท้วงโดยการอดอาหาร ที่มีการเคลื่อนไหวในแง่มุมต่างๆ ปรากฏขึ้นอย่างน่าสนใจ

ตามหาความหมายของคำว่า 'พอเพียง' ว่าทำไมในยุคหนึ่งถึงได้ผลอย่างยิ่งยวด แล้วทำไมยุคนี้ ถึงใช้กับคนรุ่นใหม่ไม่ได้อีกแล้ว

ความนิยมและแพร่หลายของธุรกรรมดังกล่าวนับเป็นภาพสะท้อนว่า ยังมีคนอีกจำนวนหนึ่งซึ่งไม่สามารถเข้าถึงสินเชื่อในระบบได้และพร้อมจ่ายอัตราดอกเบี้ยแสนแพงหลัก 100% ต่อปี เพื่อให้ได้เงินสดมาเสริมสภาพคล่อง โดยกฎเกณฑ์ที่กีดกันคนเหล่านั้นออกจากการเงินในระบบก็คือการกำหนดเพดานอัตราดอกเบี้ยซึ่งกำหนดโดยธนาคารแห่งประเทศไทย

สำรวจแง่มุมทางกฎหมาย ในการชั่งน้ำหนักระหว่างเสรีภาพในการแสดงออกกับสิทธิในความเป็นส่วนตัว ในมิติที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึงสิทธิในอนามัยเจริญพันธุ์ ซึ่งทั้งสองต่างก็เป็นคุณค่าสำคัญที่ถูกรับรองภายใต้หลักการทางสิทธิมนุษยชน

เหตุผลสำคัญที่ทำให้เลิกเปรียบเทียบความสำเร็จของตัวเองกับคนอื่นได้จริงๆ คือการ พาตัวเองไปอยู่ในสังคมที่ทำให้รู้สึกว่า การยินดีกับความสำเร็จของคนอื่นเป็นเรื่องที่ทำแล้วมีความสุข

ทบทวนประเด็นจากการลงพื้นที่เป็นระยะเวลา 2 เดือน ของนักเรียนกฎหมายที่สนใจเรื่องสิทธิของคนไร้บ้านในเมืองเชียงใหม่ ด้วยการสังเกตการณ์และเข้าไปพูดคุยกับคนไร้บ้าน

เราควรเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า? เมื่อสิ่งที่เป็นอยู่ก็ดีอยู่แล้ว หากสิ่งใหม่ที่เลือกไม่เป็นดั่งใจคิดจะทำอย่างไร หากมันเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดผลจะออกมาเป็นแบบไหนกัน?