Economics

ตัวเลขผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) ไตรมาส 2/63 ติดลบ 12.2% แย่ที่สุดในรอบ 22 ปี นับตั้งแต่วิกฤตต้มยำกุ้ง ขณะที่เศรษฐกิจไทยกำลังอยู่ในสภาวะถดถอย จากสถานการณ์โควิด-19

“ถ้าท่านให้ปลาใครหนึ่งตัว เขามีกินแค่หนึ่งวัน แต่ถ้าสอนเขาจับปลา เขาจะมีกินตลอดชีวิต” สุภาษิตนี้มีการยกมาอ้างอิงอยู่บ่อยครั้ง เมื่อเราพูดถึงการแก้ปัญหาความยากจนที่ไม่ควรใช้วิธีการ ‘ให้เปล่า’ หรือการ ‘ให้ชั่วครั้งชั่วคราว’ ถ้าเช่นนั้นแล้ว ควรทำอย่างไรดี—ที่จะบรรเทาทุกข์ให้พลเมืองหลุดพ้นจาก ‘กับดักความยากจน’ อย่างยั่งยืนและได้ลืมตาอ้าปากอย่างแท้จริง

ในเมื่อบริษัทต่างๆ พากันกำหนดการ ‘ทำเพื่อสังคม’ เป็นหนึ่งในนโยบายของการประกอบธุรกิจ คำถามที่ตามมาก็คือ ทำกันแบบไหน? ทำแล้วได้อะไร? ส่งผลประโยชน์ที่ยั่งยืนต่อสังคมจริงหรือไม่? หรือจะเป็นแค่การทาสีฉาบภาพลักษณ์?

สภาพการณ์ของเศรษฐกิจทั่วโลกและในประเทศไทยยามนี้ เป็นที่รับรู้เกินพอว่ามีแต่ดิ่งลงเรื่อยๆ หลายองค์กรธุรกิจมหาชนที่ประกาศล้มละลาย และต้องแจกจ่ายทรัพย์สินเท่าที่เหลือ คืนให้เจ้าหนี้และผู้ถือหุ้น นักลงทุนบางคนอาจมองเป็นโอกาสที่จะเสี่ยง ‘ช้อนหุ้น’ ของบรรดาธุรกิจที่อยู่ในช่วงฟื้นฟูกิจการเหล่านั้น

ทำไมบริษัทถึงชอบดำเนินการในช่วงที่ตลาดหุ้นตกต่ำนี้ผู้เขียนจะพาไปรู้จัก 2 สาเหตุหลักที่ทำให้บริษัทตัดสินใจซื้อหุ้นคืน ผลกระทบต่องบการเงินของบริษัท และความ ‘ไม่น่ารัก’ ของการซื้อหุ้นคืนท่ามกลางสภาวะเศรษฐกิจที่ไม่สดใส

หลายคนบอกว่าการระบาดของโควิด-19 ได้สร้างความเท่าเทียมครั้งใหญ่ กล่าวคือโรคระบาดไม่เลือกเชื้อชาติ ศาสนา และความมั่งคง อย่างไรก็ตามหากมองผ่านแว่นตาที่ฟิลเตอร์ด้วยความเหลื่อมล้ำ ผลลัพธ์ที่ได้กลับผิดแผกแตกต่าง โดยเฉพาะคนจนและคนผิวดำที่ยังได้รับผลกระหนักที่สุดอยู่ดี

ว่าด้วยการเหยียดเกี่ยวข้องอย่างไรกับเศรษฐกิจ เมื่องานวิจัยหลายชิ้นบอกว่าบริษัทเผชิญกับการเลือกปฎิบัติตลอดวงจรพนักงาน ซึ่งสิ่งที่ตามมาคือต้นทุนมหาศาลที่บริษัทและสังคมต้องจ่ายเพียงเพราะคนบางส่วนในสังคมไม่พร้อมเปิดใจรับความแตกต่าง

ในช่วงภาวะตลาดหุ้นขึ้นลงวูบวาบ นักลงทุนต่างก็เริ่มมองหาทางเลือกอื่นในการ ‘พักเงิน’ จนกว่าปัจจัยภายนอกอย่างโควิด-19 จะสงบลง หลายคนจึงเลือกที่จะย้ายตัวเองมายังตลาดหุ้นกู้ ซึ่งมีผลตอบแทนพอถูไถ สภาพคล่องสูง และมีความผันผวนน้อยกว่าตลาดทุน

Brexit และชัยชนะของโดนัลด์ ทรัมป์ รวมถึงการครองเสียงข้างมากในสภาของพรรคการเมืองแนวประชานิยมในยุโรป และการกุมอำนาจเบ็ดเสร็จของวลาดิเมียร์ ปูตินแห่งรัสเซีย และ เรเจป ไตยิป แอร์โดอัน แห่งตุรกี ตอกย้ำเทรนด์ของประชานิยมได้เป็นอย่างดี มีคำถามว่ามีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนที่เราจะเห็นกระแสการเมืองดังกล่าวในกลุ่มประเทศอาเซียน

หลังมาตรการโควิด-19 ในแต่ละประเทศผ่อนคลายลง มหาเศรษฐีชาวจีนเริ่มจับจ่ายซื้ออสังหาริมทรัพย์ใหม่ในหลายพื้นที่ตั้งแต่ที่เซี่ยงไฮ้ โซล ซิดนีย์ ไปจนถึงสิงคโปร์ซึ่งเป็นเป้าหมายใหม่

ในช่วงการระบาดของโควิด-19 ทำให้วิถีการทำงานเปลี่ยนไป หลายคนทำงานจากที่บ้าน และประชุมผ่านวิดีโอคอล อย่างไรก็ตามมีการศึกษาพบว่าสุดท้ายแล้วการทำงานทางไกลอาจไม่ได้ประสิทธิภาพเท่ากับมานั่งทำงานเจอหน้ากันที่ออฟฟิศ

รัฐวิสาหกิจ เป็นองค์กรลูกผสมระหว่างภาครัฐและเอกชน บ่อยครั้งที่รัฐบาลต้องเจอกับความท้าทายในการบริหารจัดการรัฐวิสาหกิจ ความจำเป็นที่ต้องมีอยู่ และปัญหาของรัฐวิสาหกิจคืออะไร