People

แม้ว่า ‘หน้าหนัง’ ภาพยนตร์เรื่อง Earth: One Amazing Day อาจจะชวนให้นึกถึงหนังสารคดีเกี่ยวกับสัตว์ แต่ทั้งผู้กำกับฯ และโปรดิวเซอร์ยืนยันว่า พวกเขาไม่ได้ตั้งใจทำผลงานชิ้นนี้ให้เป็นสารคดี แต่ใช้ทุกความพยายามในการทำออกมาให้เป็น ‘หนัง’ ที่มีครบรส

Whal & Dolph สองหนุ่มที่รวมตัวกันเป็นวงป็อปจากค่าย What The Duck ออกอัลบั้มแรกเมื่อปลายปีที่แล้วในชื่อ ‘Rayon’

บทสัมภาษณ์อาจารย์สาขาวิชาหนังสือพิมพ์และสิ่งพิมพ์ ที่ชวนมองลึกลงไปว่ากว่าจะได้แต่ละข่าวเด็ดข่าวดังหรือข่าวขยี้หัวใจ เนื้อหาต่างๆ ต้องแลกมากับความเจ็บปวดของคนในข่าวหรือไม่

ยิน มิน ลัต เกิดที่เมืองมัณฑะเลย์ เป็นลูกชายคนเดียวในครอบครัวมีอันจะกิน หลังออกจากมหาวิทยาลัย เขาลงทุนซื้อรถเพื่อเริ่มกิจการเดินรถประจำทางในย่างกุ้ง แต่ไม่นาน เขาก็ถูกเพื่อนโกง และถูกโกงอีกครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากนั้น แต่ ยิน มิน ลัต ก็พร้อมเสมอสำหรับงานหนักและความผิดหวัง

Snapchat พยายามเล่นมุกขำ แต่ไม่ขำอย่างแรง ด้วยเกมง่ายๆ ที่ให้ผู้เล่นเลือกว่าจะ ‘ตบริฮานน่า’ หรือ ‘ต่อยคริส บราวน์’ ซึ่งริฮานน่าตอบกลับผ่านอินสตาแกรมของเธอว่านี่คือการหยามหมิ่นเหยื่อความรุนแรงในครอบครัวอย่างไม่น่าให้อภัย

อุรุดา โควินท์ เป็นที่รู้จักพอสมควรในฐานะนักเขียนวรรณกรรมไทย เป็นคอลัมนิสต์ที่มีนักอ่านติดตามอยู่ไม่น้อย เฟซบุ๊ก Uruda Covin มักโพสต์ภาพอาหารหน้าตาดีอยู่เป็นระยะ บางครั้งเป็นภาพวัตถุดิบและขั้นตอนการทำ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือน้ำพริก ‘เม้ยคะนอง by Uruda’ ที่เปิดขายมากว่าสองปีแล้ว

สมบัติ บุญงามอนงค์ ผู้ชายอารมณ์ดีท่าทียียวน นำ ‘พรรคเกรียน’ เข้าจดแจ้งชื่อกับ กกต. โดยมีสโลแกนว่า ‘เป็นผู้นำความบันเทิงสู่การเมืองไทย’ การตั้งพรรคครั้งนี้ เขายืนยันว่าเอาจริง และมุ่งเน้นการมีส่วนร่วม รวมทั้งไม่ดูเบาประเด็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ

คนรุ่นผมคือคนที่เป็นมิลเลนเนียล ผมเกิดปี 2541 พอถึงปี 2549 มีม็อบเสื้อเหลืองเดินผ่านหน้าโรงเรียน จู่ๆ อ้าว ไม่ต้องไปโรงเรียน ทำไมมีทหารออกมา มีรัฐประหาร ผ่านไป อ้าว มีม็อบเสื้อแดง พอช่วงมัธยมต้นกำลังจะขึ้นมัธยมปลาย เราก็เห็นการชุมนุมของ กปปส. ผมโตมากับบรรยากาศอะไรอย่างนี้ คนรุ่นผมโตมากับการเมืองที่มัน f*ck up

เราเป็นคนสงขลา ผูกพันกับหาดและเรื่องทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นในการทำกิจกรรมของเราตั้งแต่ ม.5 ที่เริ่มสนใจตั้งคำถามว่า การกัดเซาะชายฝั่งมันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร

เราก็ยอมรับว่า มันมีปัญหาที่เราปวดหัวและปวดใจ ซึ่งเป็นที่มาของการที่เราอยากจะทำงานเพื่อเปลี่ยนแปลงอะไรได้บ้าง ทำให้ทั้งครูทั้งนักเรียนทำหน้าที่ของตัวเองได้ง่ายขึ้น หรือทำให้เกิดกระบวนการเชิงสังคม ชุมชนสามารถมีสิทธิ์มีเสียง ทุกฝ่ายสามารถมาคุยกันได้มากขึ้น

รัฐควรปรับตัว มองตัวเองในฐานะเป็นคนบริการของประชาชน บริการเพื่อประชาชน ทำให้มันโปร่งใสว่าเราใช้งบประมาณไปเพื่ออะไร ใช้อย่างไร คนจะได้รู้สึกกว่ามันจับต้องได้ สิ่งที่เขาจ่ายไป มันทำให้เขารู้สึกมั่นคงในชีวิต มันทำให้เขารู้สึกว่า สังคมนี้ดูแลเขาด้วย ไม่ใช่ขูดรีดเขาอย่างเดียว

ด้วยความที่ไม่มีประสบการณ์ทางการเมืองเลย ความไม่เชื่อมั่น กระทั่งการสบประมาทคงจะมีให้เห็น คงต้องยอมรับว่ามันอาจจะยังมีเรื่องพวกนี้ แต่คนเราต้องมีครั้งแรก ต้องมีวันแรกที่คนจะเข้าไปโดยที่ไม่มีประสบการณ์ ก่อนทำงานข่าวก็ไม่เคยเขียนข่าว ไม่เคยสัมภาษณ์คนมาก่อน เรื่องเหล่านี้มันพัฒนาได้ มันเรียนรู้ได้ทั้งสิ้น...จริงๆ ก็กลัวเหมือนกัน