Book

อยากรู้ไหมว่า ‘เด็กสมัยนี้’ ที่สนใจการเมือง สนใจอ่านหนังสือแนวไหน เล่มใดบ้าง? และหนังสือประเภทที่แสดงถึง ‘ข้อผิดพลาดในอดีต’ คือหนังสือประเภทไหน? มีประโยชน์อย่างไร? แล้วเพราะเหตุใด ‘ผู้ใหญ่สมัยนี้’ จึงต้องประสบกับอาการ ‘ไปไม่เป็น’ เมื่อต้องดีเบตกับเด็กๆ เชิญหาคำตอบทั้งมวลได้จาก ‘คนขายหนังสือ’ ชื่อ วิทยากร โสวัตร

‘ห้องของโจวันนี’ นวนิยายชิ้นเอกของ เจมส์ บอลด์วิน นักเขียนแอฟริกัน-อเมริกัน พาเราไปสำรวจการก้าวผ่านช่วงวัยของเด็กหนุ่มที่กำลังกลายเป็นชายหนุ่ม ความสับสน ความเปราะบาง การเติบโต และการแสวงหาอัตลักษณ์ของปัจเจกบุคคล ผู้เขียนใช้อัตลักษณ์ทางเพศที่เลื่อนไหลของตัวเอก เป็นกรอบในการตั้งคำถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างตัวเขากับผู้คนและสังคม รวมไปถึงการปฏิเสธและยอมรับตัวตนของตัวเอง

‘มินะโตะ คะนะเอะ’ เป็นนักเขียนที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลนาโอกิ ครั้งที่ 155 ซึ่งเป็นรางวัลระดับสูงแห่งวงวรรณกรรมญี่ปุ่น และงานเขียนของเธอได้กลายเป็นละครโทรทัศน์จนโด่งดังมาแล้ว ‘ด้วยรักและความตาย’ คือผลงานรวม 6 เรื่องสั้นที่นอกจากจะชวนติดตามอย่างวางแทบไม่ลง มันยังตีแผ่ ‘ความเป็นผู้หญิง’ อย่างลึกซึ้งถึงแก่น

ในความหลากหลายของวรรณกรรม บางเล่มเขียนขึ้นโดยดัดแปลงจากเหตุการณ์จริง หรืออิงบริบทสังคมที่เรื่องนั้นเขียนขึ้นมา การค้นหาความจริงเบื้องหลังเรื่องแต่ง ไม่จำเป็นต้องมีแง่มุมเดียวเสมอไป เพราะวรรณกรรมทุกเล่มไม่ได้เป็นเพียงพื้นที่แห่งการถอดรหัส หาข้อความจริงทางวิชาการหรือปรัชญาคมคายอย่างเอาเป็นเอาตาย ถ้าเรามีความสุขกับการถอดรหัส ก็จะรู้ว่าการถอดรหัสในวรรณกรรมไม่ได้มีคำตอบเดียว และเราก็ต่างสร้างเรื่องราวเพื่ออธิบายการไขรหัสของเราเสมอ

ความน่าตื่นใจของหนังสือเล่มนี้คือการที่ ‘คลาร่า ชาว’ — นักเขียน ได้สัมภาษณ์สถาปนิกแต่ละคนถึงอาคารในจินตนาการของพวกเขา แล้วเธอก็ต่อยอดด้วยการนำ ‘จินตนาการ’ ของเธอ ผูกเข้ากับ ‘อาคาร’ เหล่านั้น จนกลายเป็น 9 เรื่องสั้นในเล่มนี้—‘จินตนาคาร’ ที่สะท้อนแนวคิดการพัฒนาเมืองและสิ่งแวดล้อมรอบตัว ทั้งชี้ชวนให้หวนคิดว่าหากทลายข้อจำกัดด้านพื้นที่ งบประมาณ หรือกฏทางวิทยาศาสตร์ได้ สิ่งก่อสร้างใดที่คุณอยากให้เกิดขึ้นบนพื้นที่ชีวิต

ในอดีตชื่อเสียงของนักเขียนมักอิงอยู่กับละครหรือภาพยนตร์ แต่ปัจจุบันพื้นที่สื่อสังคมออนไลน์ต่างๆ ได้กลายเป็นพื้นที่ถกเถียงของนักอ่าน และช่องทางเผยแพร่ผลงานของทั้งนักเขียน โดยเฉพาะวรรณกรรมที่เติบโตขึ้นมากกว่าเมื่อก่อน ซึ่งเป็นพื้นที่แห่งความเป็นอื่นที่ไม่อาจฟันธงได้เสียทั้งหมด ในสังคมที่ผู้เสพ (และผู้สร้าง) ถกเถียงแลกเปลี่ยนมุมมองกันได้อย่างเสรีและเคารพกัน วรรณกรรมจะช่วยให้คนรับฟังเสียงของคนอื่น และตั้งคำถามเสียงของตัวเอง

จากภาพยนตร์สารคดี ‘ดินไร้แดน’ (Soil Without Land) แปรมาสู่หนังสือภาพ ‘in process of time | เมื่อหันมองย้อนไป | Soil Without Land’ เป็นการนำเสนอกระบวนการทำงานของผู้กำกับฯ ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา ผ่านภาพถ่ายที่เขาเคยค้นคว้าและบันทึกไว้ เสริมด้วยบทความจากนักเขียน นักวิชาการ เพื่อนำเสนอแง่มุมต่างๆ ของชาว ‘ไทใหญ่’ ที่ไม่ได้พูดถึงในภาพยนตร์ ด้วยการวางเส้นเรื่องและการเล่าเรื่องที่แตกต่างออกไป

ออร์ฮาน ปามุก—นักเขียนรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมปี 2006 กับนวนิยายเรื่อง ‘หิมะ’ ที่เขาวางเรื่องให้ตัวละครเอกอยู่ในสภาพแวดล้อมของเมืองชายแดนที่ถูกพายุหิมะตัดขาดจากโลกภายนอก ไม่เพียงพลังของธรรมชาติที่กำหนดความเป็นไปในชีวิตของผู้คน แต่มันยังมีส่วนสำคัญในการกำหนดเงื่อนไขทางสังคมและการเมืองของเมืองแห่งนี้อย่างไม่คาดคิด

‘ทานิซากิ จุนอิจิโร’ นักเขียนญี่ปุ่นที่เคยได้รับการเสนอชื่อรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมอยู่หลายครั้ง แม้ชื่อของเขาจะไม่ได้เข้าทำเนียบ แต่ผลงานของเขากลับเป็นที่จดจำผ่านกาลเวลาโดดเด่นด้วยพรรณนาโวหาร ละเมียดละไม รุ่มรวยด้วยอารมณ์และถ้อยคำ นอกจากนี้ ความหลงใหลในอิสตรี พิศมัยในเรือนกายและกามราคะ ทั้งความเป็น ‘ทาสแมว’ ของเขา ก็คือแรงขับพลังสร้างสรรค์อันปรากฏในบทประพันธ์ต่างๆ ที่กลายเป็นผลงานระดับ ‘ขึ้นหิ้ง’ จนถึงยุคนี้

‘สะพรึง’ งานแปลจากบทละครภาษาเยอรมันเล่มนี้ เต็มไปด้วยคำถามที่ท้าทายมโนสำนึกของคุณ และเราอยากให้คุณลองหาคำตอบให้ตัวเอง

คนหนุ่มสาว การเรียกร้องประชาธิปไตย และหัวใจของ ‘อิสรชน’ มาจากการรับรู้สภาพความเป็นจริงของสังคม และส่วนหนึ่งก็บ่มเพาะมาจากการอ่านหนังสือที่เปิดโลกทัศน์ของพวกเขาให้กว้างไกล และลึกซึ้งยิ่งขึ้น

“เพราะไม่สมบูรณ์แบบ เราจึงเป็นมนุษย์” ‘ คือหัวใจสำคัญของ ‘วะบิ ซะบิ’ ปรัชญาญี่ปุ่นที่เปิดมุมมองให้เรายอมรับและชื่นชมตัวเองตามเป็นจริง และอยู่กับปัจจุบันขณะอย่างเต็มเปี่ยม บอกได้ว่าหนังสือ ‘วะบิ ซะบิ: แด่ความไม่สมบูรณ์แบบของชีวิต’ เป็นหนังสือ ‘ชโลมใจ’ ที่เหมาะกับยุคสมัยอันรุมเร้าและเร่งร้อนอย่างยิ่ง