Author: บุญโชค พานิชศิลป์

โทนี โพ อดีตซีไอเอ ที่มีภารกิจเกี่ยวพันกับสงครามเวียดนาม (1955-1975) และเหตุการณ์ไม่สงบในลาว (1964-1973) เขาเป็นทหารผ่านศึกจากสงครามโลกครั้งที่สอง เขาแต่งงานอยู่กินกับลูกสาวหัวหน้าเผ่า และสะสมใบหูของศัตรูที่เขาสังหาร พร้อมกับเป็นภาพต้นแบบของตัวละครผู้พันวอลเตอร์ อี. เคิร์ตซ์ในภาพยนตร์เรื่อง Apocalypse Now ของฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปลา

มัลคอล์ม เอ็กซ์ นักต่อสู้ นักปฎิวัติทุกครั้งที่มีการชุมนุมประท้วงต่อต้านการเหยียดสีผิว ที่ครั้งหนึ่งมีบทบาทในช่วงการตื่นตัวลุกฮือของคนผิวสีในสหรัฐอเมริกา เพื่อเรียกร้องสิทธิและความเสมอภาคในสังคม

ชีวิตของไรเนอร์ แวร์เนอร์ ฟาสส์บินเดอร์ หนึ่งในกลุ่มคนทำหนังรุ่นใหม่ยุค 1960s ชาวเยอรมัน ที่หันหลังให้กับหนังกระแส และเน้นสร้างหลังทางเลือกที่ตอบโจทย์สังคมและศิลปะ

Out of Africa (1937) นิยายของไอแซค ไดนีเสน ซึ่งเป็นนามปากกาของบารอนเนส คาเรน ที่ตัดสินใจหลบหนีจากความแออัดในบ้านของครอบครัว แต่งงานกับชายที่เธอไม่ได้รัก เพื่อไปปักถิ่นฐานอยู่ที่แอฟริกาตะวันออก

ในปี 1929 โทมัส มันน์ ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม จากผลงานนิยายเรื่อง Buddenbrooks (1901) แต่หลังจากนั้นเมื่อนาซีขึ้นครองอำนาจ เขาก็อพยพไปสหรัฐอเมริกาในปี 1938 แต่ที่นั่นก็ไม่ใช่ที่ที่เขาอยากจะฝังร่างเอาไว้

โยซิป บรอซ หรือที่เรียกขานกันว่า ‘ติโต’ เป็นดั่ง ‘บิดาแห่งประชาชนและชนชาติยูโกสลาเวีย’ ที่ผสานราชอาณาจักรเซอร์เบีย โครเอเชีย และสโลวีเนียหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งให้เป็นประเทศเดียว

แอร์นสต์ วากเนอร์ ฆ่าภรรยาและลูกสาวลูกชายของตัวเองรวม 5 ชีวิต กราดยิงชาวบ้านมึลห์เฮาเซนทำให้มีผู้เสียชีวิตมากมาย เขาใช้เวลาในสถานบำบัดภายใต้การดูแลของจิตแพทย์ ที่ต่อมาได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการบำบัดรักษาเป็นทฤษฎีว่าด้วย ‘จิตหลอน’

โรซา พาร์กส หญิงผิวดำที่ไม่ยอมลุกจากที่นั่งในรถบัสที่มีไว้เพื่อคนผิวขาว เธอถูกจับ ถูกไล่ออกจากงาน ถูกข่มขู่ฆ่า สารพัด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการประท้วงในแอละแบมา

Im Westen nichts Neues หรือในชื่อภาษาไทย ‘แนวรบด้านตะวันตก เหตุการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง’ กลายเป็นหนังสือนิยายที่ประสบความสำเร็จอย่างมากในประวัติศาสตร์วรรณกรรมของเยอรมนี

จากพนักงานธนาคารแบร์แตง พอล โกแกง วัย 42 ปี ลาออก ทิ้งลูกและเมียทั้ง 6 ชีวิตและเดินทางสู่ตาฮิติ สร้างผลงานที่มีอิทธิพลต่อศิลปินโพสต์อิมเพรสชันนิสม์ในรุ่นต่อมา

เช้าวันคริสต์มาสอีฟปี 1888 พอล โกแกงโทรแจ้งตำรวจ เพื่อมาดูอาการของแวน โก๊ะห์ หลังเขาตัดใบหูของตนเอง จากนั้นโกแกงก็เดินทางกลับไปปารีสอย่างเร่งด่วน และไม่คิดจะหวนกลับไปที่นั่นอีก

โรเบิร์ต ค็อค หมอหนุ่มจากเมืองเกิตทิงเงน ผู้ไขความลับว่าโรคลึกลับที่ทำให้คนเสียชีวิตจำนวนมากเกิดมาจากเชื้อแบคทีเรีย เช่นเดียวกับการพบเชื้อที่ก่อให้เกิดวัณโรค ที่ทำให้เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาการแพทย์ในปี 1905