ภูเก็ตเป็นสวรรค์ของใคร? ในวันที่ค่าครองชีพแพงหูฉี่ แต่ได้ค่าแรงรายวันเพียง 370 บาท

‘ภูเก็ต’ ไข่มุกแห่งอันดามันกลายเป็นหนึ่งในหมุดหมายของเหล่าคนทำงานไร้ออฟฟิศ หรือที่เรียกว่า ‘ดิจิทัลนอแมด’ (Digital Nomad) ไม่ว่าจะด้วยความพร้อมของโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นต่อการใช้ชีวิตและการทำงาน อย่างอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงและสถานพยาบาลที่เพียบพร้อม หรือด้วยความหลากหลายของวัฒนธรรม อาหาร และสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงระดับโลก ปัจจัยที่กล่าวมาล้วนแล้วแต่เป็นแรงจูงใจให้กลุ่มดิจิทัลนอแมดเลือกมาอาศัยและใช้ชีวิตที่เกาะสวรรค์แห่งนี้

จากการสำรวจของ Deloitte (2023) เปิดเผยว่า ดิจิทัลนอแมดมีงบการจับจ่ายใช้สอยอยู่ที่คนละ 1,875 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อเดือนหรือประมาณ 6.2 หมื่นบาท ขณะที่ค่าครองชีพในจังหวัดภูเก็ตโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 3.3 หมื่นบาทต่อเดือนเท่านั้น นั่นจึงเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ภูเก็ตกลายเป็นจุดหมายปลายทางดึงดูดเหล่าดิจิทัลนอแมดได้มากกว่า 4,467 คนเมื่อปี 2565

แต่ถึงอย่างนั้นเกาะที่ถูกมองว่าเป็นเมืองในฝันของเหล่าคนทำงานพเนจร กลับเป็นสถานที่ที่ ‘คนไทย’ หลายคนเอื้อมไม่ถึง ไม่ว่าจะด้วยค่าเดินทางแพงที่สูง ‘ลิบลิ่ว’ หรือ ‘ค่าครองชีพแพงหูฉี่’ จนทำให้มีแต่คนที่มีรายได้มากเท่านั้นที่สามารถท่องเที่ยวได้

หากมองกลับมาที่ ‘ชาวภูเก็ต’ ก็เป็นอีกเรื่องตลกร้ายที่ต้องอาศัยในเมืองที่แสนแพง แต่สวนทางกับ ‘ค่าแรงขั้นต่ำ’ วันละ 370 บาท หรือหากคำนวณอย่างง่ายจะพบว่า มีรายได้ราว 1.1 หมื่นบาทต่อเดือน แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่คนคนหนึ่งจะสามารถใช้ชีวิตได้ตามเรตราคาค่าแรงขั้นต่ำ จึงมีแต่เหล่าคนรวยและดิจิทัลนอแมดเท่านั้นที่สามารถใช้ชีวิตได้ตามต้องการ

ความย้อนแย้งที่เกิดขึ้นนำมาสู่คำถามที่สำคัญว่า สุดท้ายแล้วจังหวัดภูเก็ต ไข่มุกแห่งอันดามัน เป็นสวรรค์ของใครกันแน่?

The Momentum ชวนสำรวจค่าครองชีพของจังหวัดภูเก็ตอย่างง่าย หากต้องใช้ชีวิต 1 วัน ด้วยอัตราค่าแรงขั้นต่ำตามที่กระทรวงแรงงานประกาศออกมา ประชาชนในประเทศจะสามารถใช้ชีวิตตามที่ต้องการได้หรือไม่