Lost in Thought

The Nolan Variations หนังสือที่จะพาไปไขความลับของผู้กำกับมือพระกาฬ คริสโตเฟอร์ โนแลน (Christopher Nolan) ตั้งแต่ชีวิตในวัยเยาว์ ความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัว ประสบการณ์ในรั้วโรงเรียนประจำ อิทธิพลแห่งศาสตร์และศิลป์ต่างๆ ที่หล่อหลอมตัวตนเขา

เป็นที่ประจักษ์ผ่านหลายวัฒนธรรมความเชื่อว่า ‘ผีผู้หญิง’ มักมีความน่ากลัวบางประการที่ทำให้พวกเธอโดดเด่นกว่าผีทั่วๆ ไป มัตสึดะ อาโอโกะ ใช้ประโยชน์จากความพรั่นพรึงของ ‘ผีร้าย’ ในตำนานพื้นบ้านญี่ปุ่น สรรค์สร้างออกมาเป็นชุดเรื่องสั้นที่มีชื่อว่า ‘ไม่เชื่องแล้วไปไหน’

ไม่ว่าผู้ชายในฝันของคุณจะเป็นใคร มาจากไหน หรือแม้กระทั่งมีกี่คน สิ่งเหล่านี้มิได้มีความหมายอะไร แต่เพราะเหตุใดเขาจึงเป็นชายในฝัน ณ ช่วงชีวิตนั้นของคุณต่างหากที่สลักสำคัญ เพราะการดำรงอยู่ของเขาทั้งในห้วงคำนึง หรือแม้แต่ชีวิตจริงของคุณ ล้วนแล้วแต่ประกอบสร้างให้คุณเป็นคุณอย่างเช่นทุกวันนี้

คอลัมน์ Lost in Thought สัปดาห์นี้ชวนอ่าน I’m Glad My Mom Died บันทึกชีวิตของอดีตนักแสดงเด็ก เจนเน็ตต์ แม็กเคอร์ดี (Jennette McCurdy) นับตั้งแต่เยาว์วัยจนกระทั่งหลังจากแม่ของเธอเสียชีวิต

“ในอินเดียคนหลงทางกันมาก…ประเทศนี้มีไว้ให้คนหลงทาง”

ชวนอ่าน ‘มือโล้ลม’ หนังสือท่องเที่ยวที่มีคำโปรยว่า ‘รวมบทความเชิงท่องเที่ยวที่ไม่ชวนใครไปทำอะไรที่ไหนเลย’

The Momentum ชวนบรรณาธิการ 4 สำนักพิมพ์ มาป้ายยาหนังสือที่ยิ่งปิดคนยิ่งอ่าน เพราะคนจะอ่าน ห้ามไม่ได้

‘มาเหนือเมฆ’ พาย้อนกลับไปสำรวจเหตุและผลของการรัฐประหาร ผลงาน (ที่ชวนให้ตั้งคำถาม) ของพลเอกประยุทธ์ และบทส่งท้ายสุดแสนจะนามธรรมว่าด้วยคนขับรถไม่เป็น จึงอยากให้พลเอกประยุทธ์ขับรถให้? – เพื่อให้คำตอบว่า เพราะเหตุใดต้องให้ลุงตู่อยู่ต่อ

แม้หนังสือ มิใช่การต่อสู้ครั้งสุดท้าย III ข้อความจาก ‘เจ้าพระยา ถึง สาละวิน’ จะเป็นเพียงการรวบรวมบทกวี แต่บทกวีดังกล่าวต่างเต็มไปด้วยความคับแค้น ความหวัง การต่อสู้ ความฝันถึงอนาคตที่แตกต่างจากที่ พี่น้องริมชายแดนสาละวินจำต้องเผชิญ

The Momentum ชวนอ่านหนังสือเรื่อง วันสุดท้ายของนักโทษประหาร (Le Dernier Jour D’Un Condamné) ในวาระครบรอบรำลึก 221 ปีชาตกาล (26 กุมภาพันธ์ 2566) ของ วิคตอร์ อูโก (Victor Hugo, 1802-1885)

หนังสือ ‘วิเคราะห์พระสติพระเจ้าตาก’ เล่มนี้ถือเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่จะเข้ามาช่วยถอดรหัส ไขพระสติพระเจ้าตาก ด้วยการพลิกกลับไปดูมูลเหตุจากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ในสมัยกรุงธนบุรี

หากจะถามถึงรสชาติโดยรวมของปรณัมความปวกเปียก ให้เรียกว่ากลมกล่อมก็พูดได้ไม่เต็มปาก ต้องเรียกว่าเป็นรสปร่าๆ ปะแล่มๆ ที่ชิมแล้วต้องชิมซ้ำ เพื่อให้แน่ใจว่าลิ้นไม่ได้รับรสเพี้ยนไป