Tag: นโยบาย

เช้าวันนี้ (11 กันยายน 2566) ‘รัฐบาลสลายขั้ว’ นำโดย เศรษฐา ทวีสิน นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง แถลงนโยบายต่อที่ประชุมรัฐสภา หลายนโยบายผุดขึ้น ท่ามกลางข้อวิจารณ์ว่า ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความชัดเจน ไม่มีตัวชี้วัด แต่ในขณะเดียวกัน หลากนโยบายกลับหายไปในเวอร์ชันล่าสุด และแทบทั้งหมด ที่หายไปล้วนเป็นนโยบาย ‘ไฮไลต์’ ของพรรคเพื่อไทย ตั้งแต่ค่าแรงขั้นต่ำ 600 บาท การการันตีรายได้ขั้นต่ำของครัวเรือนอยู่ที่ 2 หมื่นบาทต่อเดือน ไปจนถึงการสร้างกฎหมายป้องกันกลไกการ ‘รัฐประหาร’ ย้ำจุดยืน ‘ประชาธิปไตย’ ของพรรคเพื่อไทย

ชวนย้อนกลับไปดูนโยบายรัฐบาลที่พูดแล้วทำไมได้ และหายไปกับสายลม จาก 3 พรรครัฐบาลหลัก เพื่อเป็นอีกหนึ่งเสียงหลักในการทวงถามว่า นโยบายเหล่านี้หายไปไหน

แม้จะยังไม่มีกำหนดวันเลือกตั้งทั่วไปชัด เนื่องจากรัฐบาลชุดปัจจุบันยังไม่ได้ประกาศวันยุบสภาฯ แต่ถึงอย่างไรหากเป็นไปตามประกาศของคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) วันเลือกตั้งใหญ่ก็จะอยู่ไม่เกินวันที่ 7 พฤษภาคม 2566 ทำให้ถึงตอนนี้ พายุของ ‘ป้ายหาเสียง’ เริ่มบานสะพรั่งตามท้องถนนทั่วประเทศ ทั้งในรูปแบบของการแนะนำพรรค ประกาศนโยบาย รวมถึงเสนอตัวผู้สมัคร ส.ส. ในเขตต่างๆ

ข้อเสนอต่อรัฐบาลและสังคม ในการปรับเปลี่ยนนโยบายของภาครัฐที่ต้องแก้ไขในเชิงกระบวนการเป็นสำคัญ ของ ณภัทร จาตุศรีพิทักษ์ และสถาบันอนาคตไทยศึกษา

ผู้เขียนขอออกตัวไว้ก่อนว่าไม่ได้มีปัญหากับการโอนเงินช่วยเหลือคนจน เพราะเป็นแนวทางที่ได้รับการพิสูจน์จากหลายแห่งทั่วโลกแล้วว่ามีประสิทธิภาพมากกว่าการแจกจ่ายของ อย่างไรก็ดี การโอนเงินใส่มือคนทั่วไปโดยแทบจะไร้กลุ่มเป้าหมายแบบทุกคนในสังคมเสมอหน้ากันมันเป็นคนละเรื่อง

ผลเลือกตั้ง 2562 กับผลออกเสียงรับ/ไม่รับรัฐธรรมนูญ เมื่อปี 2559 สัมพันธ์กันอย่างไร นโยบายของรัฐบาลประยุทธ์ 1 และระดับรายได้ของประชาชน ส่งผลต่อความนิยมทางการเมืองไหม หาคำตอบได้จากบทความนี้

รัฐสวัสดิการไม่ได้มาพร้อมกับประชาธิปไตยเสมอไป รัฐอำนาจนิยมอาจขยายสิทธิสวัสดิการแก่ประชาชนมหาศาล เพียงแต่การให้นี้ไม่ใช่โดยเสน่หา แต่ต้องแลกกับอะไรบางอย่าง

จนถึงตอนนี้ ไม่มีพรรคการเมืองไหนปฏิเสธความสำคัญของการดำรงอยู่ของกองทัพ อย่างไรก็ตาม คำถามที่ชวนครุ่นคิดสำหรับกองทัพไทยวันนี้ คือ ‘ถึงเวลาหรือยัง สำหรับการเปลี่ยนแปลง’

เพราะการศึกษาคือรากฐานที่สำคัญที่สุด และเป็นปัญหาที่ต้องการการแก้ไขอย่างที่สุด ซึ่งน่าสนใจว่ามีหลายนโยบายที่แต่ละพรรคเห็นตรงกัน

ทุกพรรคการเมืองต่างให้ความสำคัญกับการแก้ไขปัญหาฝุ่น PM 2.5 เพราะเป็นเรื่องใกล้ตัวประชาชนและได้รับผลกระทบโดยตรง แนวทางของหลายพรรคอาจคล้ายกัน เช่น สร้างพื้นที่สีเขียวเพิ่มขึ้น สนับสนุนรถยนต์พลังงานไฟฟ้า สร้างแรงจูงใจให้คนใช้ระบบขนส่งสาธารณะมากขึ้น รวมไปถึงการทบทวนเรื่องการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม หรือ EIA

แม้การพัฒนาด้านศิลปวัฒนธรรมจะไม่ได้สร้างผลลัพธ์หรือผลกำไรอย่างเป็นรูปธรรมในเวลาอันสั้น แต่คงยากจะปฏิเสธว่าพลังอันเป็น soft power นี้ ไม่ได้เป็นเพียงสุนทรียะ แต่ยังเกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจ การท่องเที่ยว จนถึงการพัฒนาบุคลากรในประเทศ

ทั้งๆ ที่ใครก็บอกว่ายุคนี้ต้องไฮเทค ต้องตามโลกดิจิทัลให้ทัน แต่ดูเหมือนเรื่องวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีจะไม่ใช่ตัวละครโดดเด่นของพรรคไหน แต่พวกเขาสอดแทรกเรื่องเทคโนโลยีไปในการแก้ปัญหาด้านอื่นๆ เช่น การเกษตร การพัฒนาเศรษฐกิจ และการแก้ไขปัญหาการทำงานของภาครัฐเอง