Author: ฉัตรรวี เสนธนิสศักดิ์

ด้วยความพัวพันกับดนตรีและปาร์ตี้อย่างเข้าเส้นเลือดของเหล่าผู้ก่อตั้ง ร้าน NOMA จึงเกิดขึ้นกลางอาร์ซีเอ ชื่อฟังดูคล้ายพิพิธภัณฑ์ MOMA แต่แท้จริงย่อมาจาก ‘Now Our Mother’s Angry’

เพลงนี้พ่อเคยร้อง 2018 [3 Days In May] เป็นงานรีสเตจครั้งที่ 4 ของผู้กำกับ เบส—วิชย อาทมาท ว่าด้วยสองพี่น้องซึ่งกลับมาพบกันปีละครั้งเพื่อไหว้พ่อผู้ล่วงลับ และในนั้น เราพบชีวิตแสนสามัญของผู้คนที่ชวนจดจำไปอีกนาน

‘แอกเนส’ คือแม่ชีฝึกหัดในคอนแวนต์ผู้บริสุทธิ์ผุดผ่องไร้เดียงสา ใต้ร่มเงาของศาสนา แต่แล้วก็มีผู้พบศพทารกแรกเกิดในห้องของเธอ แม่อธิการิณีและหมอลิฟวิงตันจึงต้องร่วมกันหาความจริงในเงามืดนั้น

เซ็ซซึเอะ ฮายากาวะ คือนักแสดงเอเชียนคนแรกที่ได้รับการยอมรับในฮอลลีวูด จากหนังแจ้งเกิดเรื่อง The Cheat (1915) เขากลายเป็นหนุ่มฮ็อตระดับเซ็กซ์ซิมโบล แต่บทบาทของเขาก็เป็นการตอกย้ำภาพจำของชาวเอเชียนในสายตาชาวตะวันตก และนั่นเป็นเรื่องที่เขาพยายามแก้ไข

ย้อนกลับไปมองที่มาของหนัง rape-revenge และปัญหาในยุคแรกเริ่มของมัน แม้เราอยู่ในยุคที่ผู้คนเริ่มครุ่นคิดในเชิงมนุษยธรรม และมีการนำเสนอเรื่องการข่มขืนในแบบที่ต่างออกไป เช่นหนังว่าด้วยการข่มขืนและแก้แค้นในเพศอื่นๆ หรือหนังที่ลองให้ผู้หญิงเป็นผู้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากเซ็กซ์หรือกระทั่งการข่มขืน แต่ที่สุดแล้วก็เหมือนว่าหนังเน้นความสะใจอย่าง rape-revenge ก็ยังขายได้อยู่ดี

พูดคุยเรื่องน้ำหอมวินเทจ สำรวจความรุ่มรวยของศตวรรษที่ 20 ผ่านประวัติศาสตร์น้ำหอม ระหว่างเยี่ยมชมคอลเลคชั่นระดับพิพิธภัณฑ์ของ อนุชา บุญยวรรธนะ ผู้กำกับหนังเรื่อง ‘มะลิลา’ ที่พาเราดำดิ่งไปกับพลังอำนาจของกลิ่นและวิธีคิดเบื้องหลัง ทั้งในแง่สุนทรียะ ศิลปะ สังคม จนถึงการตลาด

แอโฟรฟิวเจอริสม์ คือสุนทรียะที่ต้องการสื่อสารเรื่องความแข็งแกร่งของชาติพันธุ์ ผ่านภาพคนผิวดำในรูปลักษณ์ล้ำยุคและเหนือธรรมชาติ เป็นส่วนผสมของความเป็นไซ-ไฟ สัจนิยมมหัศจรรย์ กับวัฒนธรรมชนเผ่า เพื่อแสดงภาพของชาวแอฟริกันที่มีรากเหง้ายาวนานและไม่ได้ผูกติดกับความเป็นทาสอีกต่อไป และภาพยนตร์ Black Panther ก็ทำให้แอโฟรฟิวเจอริสม์เข้าสู่วัฒนธรรมกระแสหลักได้อย่างงดงาม

5 เรื่องรักที่ประทับแน่นในใจนักเขียนวีรพร นิติประภา จากทั้งความจริงของผู้คนที่เคยผ่านพบ จนถึงเรื่องราวจากหนังหรือวรรณกรรมที่บอกเล่าเรื่องรักได้ชวนจดจำ อย่างเช่น หญิงชราที่สวมแหวนเต็มมือ ชายที่มีรักอยู่ไกลถึงเมืองจีน หรือใครบางคนที่พบกันแต่ในฝันแล้วอยากจะพบกันในชีวิตจริง ฯลฯ โดยทั้ง 5 เรื่องนี้น่าจะขยายขอบเขตนิยามความรักที่เราเคยตั้งไว้ในใจได้มากมายทีเดียว

ตรอกเล็กๆ ริมถนนทรงวาดในคืนวันศุกร์-เสาร์ เราเห็นแสงไฟสีชมพูจากป้ายนีออนรูปเจ้าลูกพลัมเอานิ้วจรดปาก คล้ายจะบอกกับเราว่า จุ๊ๆ อย่าส่งเสียงดัง แต่ขณะเดียวกัน ก็เหมือนรูปคนเอานิ้วจิ้มตูด! ตรงนั้นเอง คือพิกัดของร้านเหล้าบ๊วย SHUU SHUU

อะคุตะงะวะไม่ปล่อยให้ผู้อ่านของเขาเพลิดเพลินกับเรื่องเล่าเหนือจริงและหลงอยู่กับความบันเทิงใจ เขาสาดใส่ความเจ็บปวดให้เราอย่างหนักๆ แต่ก็ดึงดูดจนเราไม่อาจผละหนีไปจากมัน

นี่คือหนังสือที่พาเราไปรู้จักกับปีศาจมากกว่าหนึ่งตน ผู้เขียนค่อยๆ หลอกล่อเราไปรู้สึกรู้สากับเหล่าตัวละคร ก่อนจะพลิกกลับอย่างสั่นสะเทือนในครึ่งหลัง ราวกับว่าครึ่งแรกที่เราอ่านเป็นเพียงเรื่องเล่าของเด็กน้อยแสนไร้เดียงสา