Author: อนุสรณ์ ติปยานนท์

สนทนากับ ‘แอมมี่ The Bottom Blues’ ว่าด้วยศิลปะ อาหารรสมือพ่อ และเมนูที่เขาชอบทำให้ลูกสาว จนถึง ‘รสชาติ’ อาหารที่ศิลปินนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยคนนี้โปรดปรานนั้นขัดกับภาพลักษณ์ของตัวเขามากเพียงใด

ชวนย้อนซอยจุ๊คำแรกที่เนื้อยังสดจนเต้นตุบๆ สำรวจอาหารรอบบ้านที่จังหวัดร้อยเอ็ดซึ่งเลี้ยงดู ด.ช.อานนท์ ขึ้นมาเป็นทนายผู้ต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย เผยพิกัดว่าเขียงเนื้อโปรดของเขาอยู่ที่ไหน เนื้อดิบจิ้มแจ่วนั้นเรียบแต่ลึกเพียงใด กระทั่งซอยจุ๊กลายเนื้อดิบแห่งนิติภาวะ หลอมละลายผู้คนให้มาร่วมต่อสู้ และกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งการต่อต้านอำนาจรัฐที่กดทับได้อย่างไร

“ว่าย ใช่สิ — การว่ายคือสิ่งเดียวที่เขากระทำได้ ในสภาพของเขาตอนนี้ เขาไม่อาจวิ่ง ไม่อาจเดิน ไม่อาจคลานหรือแม้กระทั่งไม่อาจนั่งหรือยืน ในสภาพของเขาตอนนี้ เขาทำได้เพียงแค่ว่ายไปมาในดินแดนของน้ำหรือกระเสือกกระสนตนในดินแดนอื่น สำนึกรู้เช่นนี้ปรากฏกับเขาทีละน้อยพร้อมกับการยอมรับตนเองว่าบัดนี้เขาได้กลายเป็นปลาอย่างสมบูรณ์แล้ว”

“ปลาคือสิ่งมีชีวิตที่มีรูปทรงที่สมบูรณ์แบบ เป็นสัตว์ที่มีส่วนผสมระหว่างรูปทรงกับการเคลื่อนไหวที่ลงตัวที่สุด” นี่คือคำสดุดีของ ‘แฟรงค์ เกห์รี’ สถาปนิกระดับโลกวัย 91 ปี ผู้หลงใหลในสัตว์น้ำที่เรียกว่า ‘ปลา’ อันสะท้อนผ่านรูปทรงและพื้นผิวในผลงานสถาปัตยกรรมเลื่องชื่อมากมายหลายชิ้นของเขา

ตอนที่ 2 ของ ‘Fishtopia’ พาเราไปพบกับ ‘จอส์ช ไนแลนด์’ เชฟหนุ่มแห่งร้านเซนต์ปีเตอร์ ในเมืองซิดนีย​์ ผู้หลงใหล ‘ปลา’ และนำมาปรุงเป็นอาหารหลากเมนูในแบบ ‘จากเหงือกถึงหาง’ นั่นก็คือการใช้แนวคิด Zero Waste ที่แทบจะไม่ปล่อยให้มีสิ่งใดสูญเปล่า และเป็นนัยแสดงออกถึงความเคารพต่อชีวิตของวัตถุดิบเหล่านั้น

หากคุณเดินเข้าไปในห้องแสดงงานศิลปะแห่งหนึ่ง อะไรคือสิ่งที่คุณคาดหวังจะเห็น? และคุณจะรู้สึกอย่างไร หากผลงานของศิลปินชื่อดังที่ปรากฎอยู่ตรงหน้า คือฝูงปลาคาร์ปสีดำที่กำลังแหวกว่ายอยู่ท่ามกลางเก้าอี้ตรวจภายใน และปลาฉลามเสือขนาดใหญ่แยกเขี้ยวลอยสงบนิ่งอยู่ในตู้กระจกใสขนาดมหึมา ผลงานศิลปะผ่าน ‘ปลา’ ของ ‘เดเมียน เฮิร์สท์’ ศิลปินชาวอังกฤษ