‘ปกป้องลูกหลานของเรา’ (Protect Our Children)
‘กฎหมายต่อต้านการล่อลวงเด็ก’ (Anti-Grooming Bill)
‘อย่าพูดถึงเกย์’ (Don’t Say Gay)
การปกป้องเยาวชนจากการถูกล่อลวง คือวาทกรรมที่ฝ่ายขวาในสหรัฐอเมริกา ใช้เป็นเครื่องมือโจมตีชุมชนผู้มีความหลากหลายทางเพศมาอย่างยาวนาน ช่วงเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมามีการกระจายข่าวลือหลายครั้งว่า กลุ่ม LGBTQ+ บนโลกออนไลน์ออกมายอมรับกลุ่มใคร่เด็ก หรือแม้กระทั่งมีความคิดที่จะเพิ่มอักษรย่อ ‘P’ ที่ย่อมาจาก Pedosexual เข้าไปกลุ่มอักษร LGBTQ+
คำถามสำคัญคือ ข่าวลือและความเข้าใจผิดอันร้ายแรงนี้ เป็นเรื่องราวที่ฝ่ายขวาปั้นน้ำเป็นตัวขึ้นมาเองทั้งหมด เพื่อใส่ร้ายจริงหรือไม่
คำตอบมีทั้ง ‘จริง’ และ ‘ไม่จริง’ ในเวลาเดียวกัน
แต่จะบอกว่าเป็นเรื่องโกหกร้อยเปอร์เซ็นต์เลย ก็คงไม่จริงเสียทีเดียว เพราะในความเป็นจริงนั้น ก็มีกลุ่มคนที่เชื่อด้วยใจจริงว่าความใคร่เด็กเป็นเพียงรสนิยมทางเพศ หรือแม้แต่เพศวิถี (Sexual Orientation) แบบหนึ่งที่ควรได้รับการยอมรับเช่นกัน และในขณะเดียวกันก็อาจกล่าวได้ว่า ชุมชน LGBTQ+ ถูกใส่ร้ายจริง เพราะฝ่ายอนุรักษนิยมกลับตีข่าวราวกับว่า กลุ่มคนเหล่านั้นคือตัวแทนของ LGBTQ+ ทั้งหมด
กลุ่มใคร่เด็ก (Pedophiles) กับการต่อสู้เพื่อเป็นชนกลุ่มน้อยทางเพศ
หากว่ากันตามจริง กลุ่มคนที่ออกมาต่อสู้และเผยแพร่ความเชื่อที่ว่า ความใคร่เด็กก็เป็นเพียงรสนิยมทางเพศแบบหนึ่ง ไม่ต่างจากเพศวิถีของเกย์ หรือไบเซ็กชวลนั้น ไม่ใช่ใครอื่นเลย แต่เป็นกลุ่มคนใคร่เด็กนั่นเอง
มีการออกมาเรียกร้องให้สังคมเกิดการ ‘ตระหนักรู้’ และเปลี่ยนมาใช้คำว่า MAP ซึ่งย่อมาจาก Minor-Attracted Person (ผู้ที่รู้สึกดึงดูดทางเพศต่อผู้เยาว์) แทนคำว่า Pedophile (พวกใคร่เด็ก) ซึ่งเป็นคำหยาบคายที่ ‘เหยียดเพศวิถี’ ของผู้อื่น
หนึ่งในข้อโต้แย้งที่คนกลุ่มนี้มักนำมาใช้บังหน้าอยู่บ่อยครั้ง คือความจริงที่ว่าเมื่อไม่ถึงร้อยปีก่อนหน้า รักร่วมเพศก็เคยถูกมองเป็นอาชญากรรม หรือโรคทางจิตเวชที่จำเป็นต้องได้รับการรักษามาก่อน ฉะนั้น กลุ่ม LGBTQ+ จึงไม่ควรแบ่งแยกพวกเขาออกจากขบวนการเคลื่อนไหวเพื่อการยอมรับความหลากหลายทางเพศ
แน่นอนว่าฝ่ายอนุรักษนิยมย่อมไม่รีรอที่จะใช้จังหวะนี้ สร้างความเชื่อมโยงผิดๆ ระหว่างการเป็นเกย์กับการใคร่เด็ก ว่าทั้งสองสิ่งนี้ล้วนเป็นการ ‘ละทิ้งพระเจ้า เพื่อทำตามความปรารถนาที่ชั่วร้ายตนเอง’ เหมือนกัน พร้อมทั้งนำเสนอข้อมูลสถิติเกี่ยวกับคู่รักเพศเดียวกันที่ลวนลามลูกของตัวเอง แต่กลับลำเอียง ไม่ยอมพูดถึงสถิติการล่วงละเมิดทางเพศเด็กที่เกิดขึ้นภายใต้อำนาจของศาสนจักร ซึ่งเป็นขั้วอำนาจฝ่ายขวาด้วยกัน
รสนิยม? อาชญากรรม? อาการทางจิตเวช?
สเตฟานี เลอกวีชาร์ (Stephanie Leguichard) นักเขียนหญิงเควียร์ เขียนถึงข้อเรียกร้องของกลุ่มใคร่เด็กในบทความของเธอว่า การกล่าวว่ากลุ่มใคร่เด็กเป็นเพียงกลุ่มผู้มีความหลากหลายทางเพศกลุ่มหนึ่งนั้น ไม่ต่างอะไรกับการกล่าวว่า ผู้ชื่นชอบการข่มขืนหรือผู้มีรสนิยมการร่วมเพศกับสัตว์ (Bestiality) เป็นผู้มีความหลากหลายทางเพศด้วยเช่นกัน ซึ่งไม่ใกล้เคียงกับความจริงเลยแม้แต่น้อย
เช่นเดียวกับการข่มขืน หรือการร่วมเพศกับสัตว์ที่ไม่สามารถสื่อสารความยินยอมและไม่เข้าใจคอนเซปต์ของความยินยอมด้วยซ้ำ การมีเพศสัมพันธ์กับผู้เยาว์ที่ยังขาดความรู้ ความเข้าใจ และประสบการณ์เกี่ยวกับเพศและอำนาจ ถือเป็นการกระทำที่ละเมิดสิทธิและสวัสดิภาพของผู้อื่น จึงไม่ควรนำมาเปรียบเทียบกับเพศสัมพันธ์ระหว่างเกย์กับไบเซ็กชวลที่เกิดจากความยินยอมพร้อมใจของคนทุกฝ่ายโดยเด็ดขาด
บทสนทนาที่เกิดขึ้นต่อในระนาบถัดมา คือหากการมีเพศสัมพันธ์กับผู้เยาว์เป็นอาชญากรรม แล้วในกรณีที่คนกลุ่มนี้ไม่เคยกระทำความผิด แต่เพียงใช้จินตนาการทางเพศ (Sex Fantasy) หรือสื่อที่มีเนื้อหาเข้าข่ายใคร่เด็ก (ที่พวกเขายืนยันว่าไม่มีเด็กตัวจริงที่เป็นผู้เสียหาย) ในการตอบสนองความต้องการทางเพศของตนเอง พวกเขายังควรถูกตราหน้าว่าเป็นอาชญากรหรือไม่
แน่นอน คนส่วนมากตอบว่าไม่ แต่ถึงจะยังไม่ใช่อาชญากรอย่างไร การใช้ภาพแทนของเยาวชนเป็นวัตถุทางเพศก็ไม่ควรถูกลดทอนให้เป็นเพียงเรื่องของ ‘รสนิยมส่วนตัว’ อยู่ดี เพราะการออกมายอมรับให้ความต้องทางเพศต่อเด็กเป็นเรื่องปกติในที่แจ้ง หรือการผลิตซ้ำสื่อลามกที่ส่งเสริมพฤติกรรมใคร่เด็ก ก็ยังมีอิทธิพลต่อแนวโน้มการก่ออาชญากรรมทางเพศที่มีเหยื่อเป็นเด็กในโลกความเป็นจริงอยู่ดี
อย่างไรก็ดี มีงานวิจัยหลายชิ้นที่ยืนยันว่า ความใคร่ต่อเด็กนั้นเป็นพฤติกรรมที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ผ่านการบำบัด แต่กว่าจะเดินทางไปถึงขั้นตอนเข้ารับการบำบัดได้ มีกลไกทางจิตวิทยาหลายอย่างที่จำเป็นต้องเกิดขึ้นก่อนหน้านั้น
ประการแรกคือผู้ที่มีความใคร่เด็กจะต้องยอมรับให้ได้ก่อนว่า พฤติกรรมของตนเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องเปลี่ยน และประการถัดมาคือ เจ้าตัวจะต้องไม่ละทิ้งความพยายามที่จะปรับพฤติกรรมง่ายๆ เพราะสัญชาตญาณการตอบสนองต่อสิ่งเร้าทางเพศนั้น ไม่ใช่พฤติกรรมที่สามารถเปลี่ยนกันง่ายๆ ได้ในชั่วข้ามคืน
ที่มา
https://aninjusticemag.com/should-we-add-p-for-pedophile-to-the-lgbtq-acronym-1459cfdf9f
Tags: รักเด็ก, Gender, LGBTQ, ความหลากหลายทางเพศ, ผู้เยาว์, Pedophilia, ใคร่เด็ก, เปโด