พิธาเชิญชวน ส.ส.และ ส.ว.เลือกด้วยความหวังของประชาชน ไม่ใช่ความกลัว

วันนี้ (13 กรกฎาคม 2566) ในการประชุมร่วมของรัฐสภา เพื่อลงมติเลือกนายกรัฐมนตรีคนที่ 30 ของประเทศไทย พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ หัวหน้าพรรคก้าวไกลและแคนดิเดตนายกรัฐมนตรีของพรรคก้าวไกล กล่าวอภิปรายก่อนการโหวตนายกฯ ว่าเป็นระยะเวลากว่า 2 เดือนแล้ว หลังการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2566 ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เชื่อว่าพี่น้องประชาชนได้รับฟังและมองเห็นวิสัยทัศน์การทำงานของเขาผ่านการดีเบตพูดคุยมาหลายต่อหลายครั้ง ดังนั้น การอภิปรายในครั้งนี้จึงเป็นการสื่อสารถึงคนที่อยู่ในรัฐสภา

“ท่านประธานครับ ผมเชื่อว่าถ้าไม่มีใครชูคำขวัญเราจะสู้เพื่อในหลวง เพื่อรัฐบาล ถ้าไม่มีใครอิงแอบสถาบันเพื่อก่อรัฐประหาร ถ้าไม่มีใครเอาเรื่องล้มล้างสถาบันฯ มาปลุกปั่นทางการเมือง ให้คนเกลียดชังกันเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง ถ้าเราไม่ใช้ ม.112 เป็นเครื่องมือทำลายล้างกัน ความขัดแย้งในสังคมไทยคงไม่มาถึงจุดนี้

“ถึงเวลาแล้วครับที่พวกเราต้องเผชิญหน้ากับปัญหาใหม่อย่างมีวุฒิภาวะ แก้ปัญหาที่ต้นตอ ด้วยการยุติการนำสถาบันพระหากษัตริย์มาเป็นประเด็นทางการเมืองและหากุศโลบายเพื่อพัฒนารักษาไว้ เพื่อความสัมพันธ์อันดีระหว่างพระมหากษัตริย์กับประชาชน ท่ามกลางยุคสมัยที่เปลี่ยนไป การจัดวางพระราชฐานะ พระราชอำนาจให้เหมาะสมกับสังคมประชาธิปไตยสมัยใหม่ ทำแบบนี้สถาบันพระมหากษัตริย์ที่เรารักถึงจะดำรงอยู่ได้อย่างสง่างามในสังคมไทย”

พิธายังกล่าวต่อว่า ขอเสนอตัวเองเป็นฉันทามติใหม่สำหรับความปกติใหม่ที่ประเทศไทยกำลังเผชิญ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเศรษฐกิจ การเมืองและสังคม “เป็นเรื่องธรรมดาเมื่อสิ่งใหม่เกิดขึ้นย่อมถูกต่อต้านจากสิ่งเก่า สุดท้ายผมเชื่อว่า สังคมไทยจะหาจุดลงตัวได้ เป็นจุดลงตัวที่ไม่มีใครได้ทั้งหมด ไม่มีใครเสียทั้งหมด เหมือนที่เราพูดคุยกันวันนี้ เป็นจุดลงตัวที่เรายอมรับร่วมกันได้ แม้จะเห็นไม่ตรงกันทุกเรื่อง”

หัวหน้าพรรคก้าวไกลกล่าวทิ้งท้ายว่า “ท่านสมาชิกผู้แทนราษฎร ท่านสมาชิวุฒิสภาทุกท่านครับ สิ่งที่เรากำลังจะร่วมกันทำต่อไปนี้ ไม่ใช่การลงมติเลือกนายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ไม่ใช่การลงมติเลือกพรรคก้าวไกล แต่คือการเลือกยืนยันหลักการประชาธิปไตยในระบบกลไกหลัก ในการตัดสินใจร่วมของสังคม นี่ไม่ใช่การลงมติเลือกผมครับ

“ผมขอเชิญชวนทุกท่านอย่าให้ความคลางแคลงใจที่ท่านมีต่อผม ขวางกั้นประเทศไทยไม่ให้เดินต่อตามเสียงและเจตนารมณ์อันแรงกล้าของประชาชน ขอให้การตัดสินใจของท่านนั้น สะท้อนในความหวังของประชาชน และความหวังของตัวท่านเอง อย่างให้มันสะท้อนในความกลัว”