K2 ขุนเขาอันยิ่งใหญ่ในปากีสถาน เป็นจุดหมายปลายทางสำหรับนักปีนเขามืออาชีพ ที่ระดับความสูง 8,000 เมตร ออกซิเจนบางเบา หนึ่งในสามของคนที่ขึ้นภูเขาลูกนี้เสียชีวิต ดังนั้น นอกเหนือจากร่างกายที่แข็งแรง ก็ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็ง
คนส่วนใหญ่คิดว่าการขึ้นไปถึงยอดคือจุดหมายปลายทาง หลายคนไม่มีแรงเหลือพอที่จะลงมา ปรัชญาของการพิชิตภูเขาระดับโลกคือ คุณต้องตระหนักเสมอว่า การขึ้นไปถึงยอดเขาเป็นแค่การไปถึงเพียงครึ่งทาง ยอดเขาที่แท้จริงคือพื้นดินที่ต้องเอาชีวิตรอดกลับมาให้ได้ต่างหาก
K2 เป็นเพียงหนึ่งในการผจญภัยสุดหฤโหด ของ ‘ไมค์ ฮอร์น’ ผู้ชายที่กรอกอาชีพในใบตรวจคนเข้าเมืองของประเทศต่างๆ ว่านักผจญภัยมืออาชีพ เขาเคยเดินทางรอบแนวเส้นอาร์กติกเซอร์เคิลในช่วงฤดูหนาวของแถบอาร์กติก หรือกระทั่งว่ายน้ำจากต้นสายจนถึงปลายสายของแม่น้ำแอมะซอน
เมื่อมีโอกาสได้พูดคุยและทักทาย ฉันบอกเขาว่า เรื่องราวของคุณยิ่งใหญ่และสร้างแรงบันดาลใจ เขายิ้มกว้าง ตอบสั้นๆ แบบถ่อมตัวว่า “ไม่เลยครับ เป็นชีวิตธรรมดาๆ ของผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้นเอง”
ถ้าชีวิตของเขาปกติธรรมดา เราควรนิยามชีวิตตัวเองว่าอะไรดี ตลอดระยะเวลาชั่วโมงกว่าที่เราทุกคนถูกติดตรึงไว้บนเก้าอี้ นั่งฟังชายแปลกหน้าเล่าถึงชีวิตบนท้องถนน ในเมือง ทะเลทราย แม่น้ำ ในป่า เลียบผาสูงชัน แม้จะต่างชาติ ต่างภาษา แต่เขาทำให้ทุกคนหัวเราะ และหัวใจเต้นแรงและพองฟูไปพร้อมๆ กัน ประสบการณ์ของเขาทำให้เรารู้สึกอยากออกไปใช้ชีวิตในแบบที่เราต้องการ
การเดินทางมาเยือนประเทศไทยครั้งนี้ ก็เป็นอีกครั้งที่เขาจะสร้างประสบการณ์ใหม่ๆ สุดเร้าใจ ยังไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร ปัจจุบันไมค์อายุ 61 ปี เขาเป็นนักผจญภัยมาแล้ว 25 ปี เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ให้เมอซิเดสเบนซ์มาแล้ว 17 ปี ผ่านร้อนยิ่งกว่าร้อน ผ่านหนาวยิ่งกว่าหนาว มาแล้ว เขาพิสูจน์ขีดจำกัดของตัวเอง ไม่ใช่เพราะมันยากหรือท้าทาย แต่ด้วยเหตุผลสั้นๆ ว่า “ผมอยากทำ ทุกสิ่งเป็นไปได้ และความคิดเป็นตัวกำหนดชีวิตเรา”
เขาบอกว่า ทัศนคติคือสิ่งที่สำคัญที่สุดและเป็นจุดเริ่มต้นในการกำหนดชะตาชีวิตของเรา ไมค์เริ่มต้นออกเดินทางในวันที่ชีวิตเขามืดมนที่สุด โศกเศร้าที่สุด เมื่อภรรยาเขาเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเต้านม แทนการจมปลักอยู่กับหลุมดำแห่งความทุกข์ เขาบอกตัวเองและลูกสาวทั้งสองคนว่า ชีวิตของคนเรานั้นแสนสั้นนัก เราควรเฉลิมฉลอง มีความสุข และได้ออกไปเห็นดวงอาทิตย์
ทริปแห่งการผจญภัยด้วยการขับรถจึงเริ่มต้น จากสวิตเซอร์แลนด์และจบลงที่ปากีสถาน
ไมค์มองว่า คนคือสิ่งมีชีวิตที่จะช่วยให้เรารู้มากขึ้นและมีพลังมากขึ้น ซึ่งการเดินทางทำให้เขาได้ออกไปพบปะผู้คน ที่ช่วยเติมให้ชีวิตของเขามีพลัง
คนที่ช่วยปลดล็อค ทำให้เขากล้าฉีกกฎและเลือกเส้นทางผจญภัยในแบบที่ไม่มีใครในโลกนี้ทำได้ ก็คือพ่อของเขา เพราะพ่ออนุญาตให้เขาได้ใช้ชีวิตอย่างที่ต้องการ ได้ฝึกคิดและสร้างสรรค์ ไมค์บอกว่าเขายังจำคำพูดพ่อได้ดี
“ไมค์ ถ้าความฝันมันยังไม่ทำให้ลูกใจสั่นได้ละก็ แปลว่าฝันนั้นมันยังไม่ยิ่งใหญ่มากพอ” แต่ไมค์ไม่ได้ส่งต่อแค่คำพูดนั้น เขายังบอกเราทุกคนว่า “อย่าลืมว่าเราต้องฝันตอนที่ลืมตาอยู่ด้วย”
สำหรับคนที่ทำงาน ไม่ได้มีชีวิตหวือหวาแบบเขา ไมค์บอกว่า เขาเข้าใจดีว่ามันยากที่จะกระตุ้นให้ตัวเองตื่นขึ้นมาทำงานทุกเช้า เขาแนะว่า สิ่งที่อาจจะสำคัญกว่าแรงบันดาลใจ คือ ‘วินัย’ เพราะความมีวินัยเป็นแรงขับชั้นดีในตัวของมันเอง คุณจะตื่นขึ้นมาโดยที่ไม่ร้องว่า ขอนอนต่ออีกห้านาที คนที่มีวินัยในตัวเองจะตื่นก่อนนาฬิกาปลุกห้านาทีด้วยซ้ำไป จำไว้ว่า ถ้าคุณมีวินัย แรงบันดาลใจก็สำคัญน้อยลงไปเลย
