ความงาม ตัวตน คนจีน: มองดูการเปลี่ยนผ่านของหญิงสาวในภาพถ่ายของ Luo Yang

“เพราะการได้ไปถ่ายรูปผู้หญิงทำให้ฉันเข้าใจชีวิตของพวกเขาได้ดีขึ้น ทั้งยังทำให้โลกของฉันนั้นกว้างขวางมากขึ้น ผู้หญิงแต่ละคนอาจมีคุณค่าและมุมมองที่แตกต่างกัน แต่สิ่งที่เราทุกคนมีเหมือนกันคือความแหลกสลายและความกล้าหาญที่ซ่อนอยู่ในตัว พร้อมเผชิญกับโลกด้วยความจริงแท้ที่เรามี”

ชุดภาพถ่ายวัยรุ่นสาวชาวจีนที่ถูกบันทึกด้วยฟิล์ม นำเสนอริ้วแผลเป็น เส้นรอยสัก เนื้อหนังเปลือยเปล่าของผู้ถูกถ่าย ความน่าสนใจอยู่ตรงที่บุคคลในภาพนั้นดูทั้งอ่อนไหวและมั่นใจ หนักแน่นและเป็นอิสระในเวลาเดียวกัน ชุดภาพถ่ายที่ล้มล้างภาพจำของหญิงสาววัยรุ่นชาวจีนทั่วไป แต่เปิดให้เห็นความจริงที่เป็นส่วนหนึ่งของสังคมจีนร่วมสมัยได้เป็นอย่างดี

ภาพถ่ายที่ผู้ถูกถ่ายกับช่างภาพนั้นมีความชิดใกล้ แต่เว้นระยะไว้ให้พอเหมาะได้เช่นนี้ ช่างภาพก็ย่อมต้องเป็นผู้หญิงที่มองเห็นโลกด้วยทัศนคติที่น่าสนใจเช่นกัน

ลัว หยาง (luoyang) เกิดที่มณฑลเหลียวหนิง จังหวัดหนึ่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน  หยางจบการศึกษาที่ Lu Xun Academy of Fine Arts ย้อนกลับไปปี 2007 หยางหยิบยืมกล้องนิคอนวินเทจจากคนรู้จักและเริ่มต้นถ่ายภาพพอร์ทเทรตของเพื่อนๆ ร่วมชั้นเรียน เพื่อสะท้อนความรู้สึกที่ต่างคนต่างแบ่งปันร่วมกันระหว่างในกลุ่มเพื่อน ใบหน้าที่มาปรากฏในภาพถ่ายพอร์ทเทรตนั้นเริ่มขยายวงกว้างมากขึ้น จากเพื่อนสนิทเริ่มเป็นเพื่อนของเพื่อน ขยายสู่คนรู้จักทั่วไป จนถึงคนรู้จักจากโลกออนไลน์ เสียงชัตเตอร์ของหยางได้สร้างผลลัพธ์เป็นถ่ายภาพจำนวนมากที่ได้กลายเป็นสื่อที่สะท้อนให้เห็นความงามอย่างจริงแท้ของผู้หญิงในสังคมประเทศจีน

โปรเจ็กต์ภาพถ่ายที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของหยางก็คือ GIRLS ชุดภายถ่ายที่ใช้ระยะเวลาถ่ายมาแล้วว่า 11 ปี เปรียบได้เหมือนสมุดบันทึกความเปลี่ยนแปลงของชีวิตที่เกิดขึ้นของแต่ละบุคคล หยางเชื่อว่าในช่วงเวลาระหว่างการเติบโตจากเด็กผู้หญิงสู่หญิงสาว แต่ละคนย่อมเผชิญกับความโดดเดี่ยวและความผิดหวังเมื่อรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ นั้นไม่เป็นไปอย่างใจคิดในระดับที่แตกต่างกัน และมีวิธีการรับมือที่ต่างกันออกไป

สำหรับ Wang Yanyun ภาพถ่ายครั้งแรกที่ปรากฏคือเธอกำลังถูกโกนผมโดยผู้ชายเปลือยที่ยืนอยู่ด้านหลัง ผู้ชายที่มีสถานะเป็นคนรักใหม่ หลังจากเธอเลือกจบความสัมพันธ์กับคนรักเก่าที่เลวร้ายมาหลายปี หวังตัดสินใจโกนผมเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ จนเมื่อเวลาผ่าน หยางได้ไปถ่ายภาพหวังอีกครั้งในวันที่เธอตั้งครรภ์ท้องแก่ ภาพถ่ายของหวังจึงเป็นตัวอย่างที่สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนผ่านและการเติบโตของชีวิตที่หยางบันทึกไว้ได้

หรือภาพของ Zhou Yan หญิงสาวที่เป็นเหยื่อจากการถูกสาดน้ำกรดโดยคนรักเก่า รอยแผลเป็นที่ครอบคลุมบริเวณใบหน้า ขา และแขนได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของความเห็นแก่ตัว การพยายามเป็นเจ้าของ และการจ้องแต่ทำลาย หยางบันทึกเรื่องราวและความรู้สึกเจ็บปวดนี้ไว้ โดยภาพของ Zhou Yan เคยได้รับการจัดแสดงในนิทรรศการศิลปะ Elimination of Violence Against Women ที่ปักกิ่ง

ที่มาภาพ http://www.luoyangphoto.com/wang-yanyun/

ที่มาภาพ http://www.luoyangphoto.com/girls-zhou-yan/

หยางชอบถ่ายภาพในพื้นที่ที่แต่ละคนคุ้นเคยอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นในบ้านหรือห้องพัก จะไม่มีการจัดตั้งหรือเตรียมสถานที่ไว้ล่วงหน้า ผู้หญิงที่หยางเลือกถ่ายส่วนใหญ่นั้นเป็นคนกระแสรองในประเทศจีน เป็นผู้หญิงที่มีความเป็นอิสระ มีจิตวิญญาณเสรี เป็นผู้หญิงมีความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดจากผู้หญิงชาวจีนทั่วไปที่ปรากฏบนสื่อ

ภาพของหยางจึงเป็นสิ่งที่ท้าทายวิธีคิดแบบอนุรักษ์นิยมเดิมเกี่ยวกับเพศและค่านิยมหลักในสังคม ผลงาน GIRLS จึงเป็นทั้งการตั้งคำถามเกี่ยวกับตัวตน ความสับสนและสูญหายในช่วงวัยที่ต้องก้าวผ่าน แม้แรงบันดาลใจในการถ่ายภาพช่วงเริ่มต้นของหยางนั้นคือ “เพื่อให้เข้าใจตัวเองได้ดีขึ้น และเข้าใจคนอื่นได้ดีขึ้นเช่นกัน” แต่การทำงานอย่างต่อเนื่องก็ทำให้เป้าหมายของหยางนั้นไปได้ไกลและสร้างความเคลื่อนไหวได้มากกว่าที่เคยเป็น

“ฉันหวังว่าผู้หญิงที่ได้พบเจอ รวมถึงตัวฉันเองด้วยนั้น จะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างเป็นอิสระ อยู่ได้ด้วยตัวเอง และออกตามความฝัน และหวังว่าภาพถ่ายของฉันจะช่วยสร้างความกล้าหาญและความภาคภูมิใจให้กับผู้หญิงได้ทุกคน”