หลบไปดวงจันทร์ ฉันจะคุยกับคนบ้า

คืนไหนสักคืนที่ผ่านมา คุณชี้ให้ดูดวงจันทร์เต็มดวง สว่างเรืองรองอยู่อย่างนั้น แล้วคุณก็เล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับคนบ้าที่มองความสัมพันธ์ว่ามักมีฝ่ายหนึ่งอยู่ในฐานะคลับคล้ายกับดวงจันทร์เสมอ

ชั่ววาบหนึ่งฉันเองก็คลับคล้ายถูกกระทำจากดวงจันทร์อย่างสุดแสนพิเศษ! แต่ขณะเดียวกันน้ำเสียงคุณก็พาให้ฉันรู้สึกว่าดวงจันทร์ไม่มีความหมาย แม้มันจะยังให้แสงอยู่อย่างนั้นค่อนคืน และอีกหลายคืนต่อมา

15 เรื่องสั้นของคนบ้าที่วกเวียนอยู่กับความสัมพันธ์ทำให้ฉันสั่นไหว สะทกสะเทือน ค้างเติ่ง และนิ่งงัน

อะไร ? ความสัมพันธ์ ฉันแหงนหน้ามองดวงจันทร์อีกครั้ง แม้เหมือนเป็นภาคบังคับเพราะมันไม่เคยอยู่ระนาบเดียวกับสายตาสักที บางทีฉันก็คิดว่ามันชอบทำตัวสูงส่ง แม้ใครหลายคนจะคิดว่ามันเป็นความหวังเดียวหากคืนนั้นดาวไม่ส่องแสง

แต่นั่นแหละ เสี้ยวจันทร์สุดท้ายของคืนนี้ ฉันแหงนมองก่อนจะพยายามทำมือปัดป่ายส่งสัญญาณไล่ให้เสี้ยวจันทร์หลบไปไวๆ เพราะฉันอยากคุยกับคนบ้า

เอาเข้าจริงๆ ฉันยังคิดไม่ตกหรอกว่าจะเรียกความบกพร่องทางความสัมพันธ์ว่าอะไรให้สั้นกระชับจับใจมากที่สุด เหมือนว่าโรคนี้ไม่เคยมี หรือมันไม่เคยมีเพราะแม้แต่คนเป็นแพทย์เองก็ยังประสบปัญหาทุกครั้งยามจันทร์เต็มดวง ด้วยการจมความรู้สึกตัวเองไปดั่งเรืออับปาง ปล่อยซากไม้ไร้ค่าลอยน้ำอยู่อย่างนั้น

จะเกี่ยวข้องไหมที่ว่ากันว่าคืนเดือนหงายระดับน้ำจะเพิ่มสูง ต่อให้ประคองเรือเก่งแค่ไหนก็มักจมหายกันไปดื้อๆ

เมื่อแพทย์ยังจม แล้วใครจะวินิจฉัยอาการดังกล่าว ใครจะกล้าหาญทำวิจัยจริงจัง ท่ามกลางความสัมพันธ์กระท่อนกระแท่น และเราต่างก็แหวกว่ายกันอยู่อย่างนั้น

“คนบ้าเหรอ” มีคำอื่นเรียกอีกไหม หรืออนุโลมไปก่อน ตราบใดที่บางคืนเป็นคืนเดือนมืด เราอาจมีสิทธิ์กลับคืนเป็นปกติ เพื่อจะได้คุยกันถึง 15 เรื่องที่คุณเล่ามา!!!

ท่ามกลางความสัมพันธ์กระท่อนกระแท่น และเราต่างก็แหวกว่ายกันอยู่อย่างนั้น
​

‘จะมีหลุมดวงจันทร์เป็นรังนอน’ – เรื่องของหนุ่มโรแมนติกที่เขียนจดหมายชวนคนรักไปอยู่บนดวงจันทร์เพราะสิ้นหวังกับโลก จนมีคนไปเจอจดหมายนี้แขวนอยู่ในห้องน้ำสังกะสี ณ หมู่บ้านห่างไกล ซึ่งสุดท้ายกระดาษเปื้อนโรแมนติกนั้นมันถูกเอาไปเช็ดตูด อืม ฉันว่าบางทีสีของดวงจันทร์ก็ตุ่นๆและมีกลิ่นแปร่งๆ

‘ใครคือดวงจันทร์ ใครกันคนบ้า’ – จู่ๆ ก็มีคำถามก้อนโตหล่นใส่หัวว่า “ความล้มเหลวทางความสัมพันธ์สามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้หรือไม่?” ฉันอาจจะเบลอหัวเล็กน้อย เมื่อมันถูกกระทบกระเทือน ฉันจึงตอบไปแบบไม่คิดว่า “ได้สิ ถ้าเราอยากรักษาความล้มเหลวไว้แล้วร่วมรักกันให้มีทายาท”

‘ใต้ผืนผ้าห่มมีเมฆมาก’ – เรื่องเกี่ยวกับหญิงสาวที่ยืมปากกาหนุ่มบนเครื่องบินเพื่อจดรายละเอียดเกี่ยวกับคนรักนี้ ทำให้ฉันรู้สึกว่าต่อไปนี้หลังมีเซ็กซ์ ฉันจะไม่อาบน้ำก่อนเดินทาง มันคงช่วยให้ฉันจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ดีกว่า

‘คืนฝนตกและเสื้อกันฝนสีมัสตาร์ด’ – ฉันไม่ชอบเรื่องนี้ แต่มันทำให้ฉันอยากเดินตากฝนสักครั้ง

‘หากสุดท้ายแล้วไม่มีใคร จะไปเป็นนกนางนวล’ – เรื่องของหญิงสาวที่ดู The Lobster จบแล้วครุ่นคิดว่าจะเป็นสัตว์อะไรหากหาคู่ไม่ได้ ฉันเห็นตรงกับหญิงสาวที่ไม่เลือกเป็นนกพิราบในเมืองบ้าๆ เธอเลือกเป็นนกนางนวล คำอธิบายของเธอทำให้ฉันคล้อยตาม โดยเฉพาะตอนที่มันอพยพหนีหนาว น่าสนุกไม่น้อย แต่ในเมืองบ้าๆ ที่นายพรานคลั่งอาวุธสงคราม เราจะบินไปไหนรอดล่ะ

‘ณ แหล่งพักพิงของวิญญาณ’ – ชอบเรื่องนี้ ไม่แค่เพราะฉันไม่มีญาติเป็นผีกะเหมือนที่หญิงสาวในเรื่องเล่าว่ามียายเป็นผีกะ แต่เพราะความเป็นอื่นของยายที่ดูทรงพลัง มีครอบครัวฝรั่งที่เป็นเหมือนคนนอกของชุมชนอาศัยผีกะเป็นแม่ครัว ทั้งความเป็นอื่นและคนนอกต่างหล่อเลี้ยงซึ่งกันและกัน ส่วนหญิงสาวที่เป็นหลานยายนั้น เธอบอกว่าชอบทะเลสีคราม ฉันกำลังแอบคิดว่าเธอเป็นอะไร

‘ระยะทางจากดาวอังคารถึงดาวศุกร์’ – หึหึ ฉันรู้สึกเหมือนโดนบ้องหูให้กลับมาอยู่กับความจริงแสนว่างเปล่า อุตส่าห์ตามเรื่องราวของหญิงสาวที่ลุ่มหลงนักเขียนหนุ่มในร้านดนตรี โดยมีเครื่องดื่ม Soul Passion เสมือนเป็นพ่อสื่อแม่ชัก พอกำลังจะถึงฉากเข้าด้ายเข้าเข็ม ก็ถูกหักมุมด้วยแมลงสาบที่วิ่งเฉียดเท้าไป ฉันอดขู่คำรามในคอไม่ได้ พาลอยากชง Soul Passion ดื่มบ้าง เผื่อจะหายวับเข้าไปในเรื่องต่อ…

‘ผมยาวยุ่งสีส้มคลีเมนไทน์’ – แม้จะเป็นเรื่องอาชญากรรมเซอร์เรียล แต่ไม่ได้ทำให้ฉันกลัวหรือตกใจ เรื่องของหนุ่มนักฟังเพลงที่หลงใหลหญิงสาวมือเบส บทสนทนาบางอย่างพาให้ทั้งคู่ทะลุเพดานอารมณ์ไป กองเลือดตรงหน้าทำให้ฉันอยากเข้าไปช่วยทำความสะอาด ระหว่างนั้นฉันจะเปิดเพลงของ Burzum อัลบั้ม Filosofem ไปด้วย แต่ฉันจะไม่แนะนำใครให้รู้จักวาร์จ วิเคอร์เนส (Varg Vikernes)

‘จันทรุปราคา’ – เรื่องเล่าเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายดาษๆ นั้นมีมากจนความตายกลายเป็นแค่บรรยากาศ แต่เรื่องนี้กลับทำให้ฉันนิ่งงันและสั่นไหว ไม่ใช่เพราะหญิงสาวในเรื่องกลายเป็นซากหลังจากตัดสินใจรมแก๊สตัวเองหรอก แต่เพราะเราไม่รู้สาเหตุการตัดสินใจนั้น และก่อนหน้าหญิงสาวยังเคยประณามการฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ

‘บนผืนน้ำมีจันทร์อีกดวง’ – เล่าอย่างเรียบง่าย ละมุนละไม อบอุ่น แม้ไม่ใช่เรื่องใหม่น่าเซอร์ไพรส์ แต่คำถามในเรื่องนี้ก็หนักหน่วงพอให้ฉันถามตัวเองว่าทำไมเราจึงมักมองความจริงของคนอื่นช่างง่ายดายกว่าความจริงของตัวเองหรือคนที่เรารัก

‘แด่แถบดำทึบบนแผ่นฟิล์ม’ – พล็อตเรื่องคล้ายมิวสิกวิดีโอที่ไม่ต้องสนใจนักดนตรี บทสนทนาของคู่รักที่ขนานไปพร้อมๆ กับความทรงจำทำให้ฉันอยากตื่นมากกว่าหลับใหล ไม่ใช่เพราะการตื่นทำให้เข้มแข็งกว่า แต่อย่างน้อยการตื่นมีโอกาสเจอเรื่องราวอื่นๆ อีกนอกเหนือไปจากการสูญเสีย ซึ่งมักดึงให้เราหลับใหลได้ง่ายกว่า

‘เครื่องดื่มปรุงพิเศษของหญิงสาวแสนโศก’ – อืม เครื่องดื่มรสชาติขื่นๆ ขุ่นๆ แต่ไม่เข้มไม่หนักเกินไป ทำไมสาวเจ้าถึงกระอักเลือด ฉันสงสัย หรือเพราะดื่มไวไป ไวดั่งสติรู้ตัว ตื่นจากโลกสัญลักษณ์ ?

‘จงเอาเข็มเปื้อนหมึกนั้นทิ่มแทงฉัน’ – เซ็กซี่ เซ็กซี่ เซ็กซี่ เซ็กซี่ เซ็กซี่ เซ็กซี่เป็นบ้า ฉันน่าจะอุทานคำนี้เกินสิบครั้งหลังฟังเรื่องนี้จบ ฉันไม่ได้จำเรื่องมันที่เกิดขึ้นแม่น แต่อารมณ์ตอนนี้อยากสักลายชะมัด

‘จักรวาลใต้สำนึก’ – ในบรรดา 15 เรื่องบ้าๆ ฉันชอบเรื่องนี้มากที่สุด บทสนทนาของคู่รักราวกับคนละฝั่งโลกแต่ก็ทับซ้อนไม่อาจแยกขาด คล้ายจิ๊กซอว์ภาพใหญ่ที่เขาและเธอช่วยกันต่อจนเสร็จสมบูรณ์ และมองมันร่วมกันอย่างปรารถนาดี และฉันอาจคิดไปเองว่าทั้งคู่ต่างรู้ดีว่ามันเต็มไปด้วยรอยต่อชิ้นเล็กชิ้นน้อยนับพันชิ้นที่จะหลุดหล่นเมื่อไหร่ก็ได้

ความสัมพันธ์อีกแล้ว ใช่ ฉันว่าทั้งหมดมันไม่ได้ล้มเหลวอย่างที่มักรู้สึกกัน

 

‘คือโลกของคนวิปลาส’ – เรื่องสุดท้ายของทั้งหมด ฉันรับรู้ว่ามันเป็นความวิปลาสของหญิงสาวที่อาจเผลอหลงรักหลงใหลนักประท้วงไร้สำนึก ภวังค์ที่เกิดขึ้นทำให้แม้แต่เสียงหยดของน้ำแอร์ดังลั่นห้องจนน่ารำคาญ แต่จะยังไงดีล่ะ เมื่อมันเป็นโลกของคนวิปลาสที่เลยเถิดไปจากอาการบ้าหน่อยๆ คล้ายรถซิ่งที่วิ่งสะบัดหลุดโค้งเอาช่วงท้าย เป็นฉันก็ไม่อยากเสี่ยงขึ้นไปนั่งเล่นด้วย

​

ฉันแลกเปลี่ยนเรื่องของคนบ้าทั้ง 15 เรื่องจบแล้ว คืนนี้ยังเป็นคืนเดือนมืด เช่นเดียวกับความสัมพันธ์ เอ่อ ความสัมพันธ์อีกแล้ว ใช่ ฉันว่าทั้งหมดมันไม่ได้ล้มเหลวอย่างที่มักรู้สึกกัน

หลายครั้งเราก็เฝ้าถามว่าเมื่อไหร่มันจะผ่านไป ทั้งที่เรายังไม่แน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นด้วยซ้ำ

และอีกหลายครั้งเช่นกันที่เราเฝ้ารอว่าเมื่อไหร่มันจะมาถึง ทั้งที่เราไม่เคยถามตัวเองว่าเรารออะไร

ความสัมพันธ์บ้าๆ ก็คงประมาณนี้

FACT BOX:

Lunar Lunatic คุณคือดวงจันทร์ ฉันสิคนบ้า รวมเรื่องสั้นโดย ป่าน-ฉัตรรวี เสนธนิสศักดิ์ ออกแบบปกและภาพประกอบโดยนักรบ มูลมานัส และจัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ P.S. ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อเดือนมกราคม 2560