Thought

ตราบใดที่การเมืองไทยยังยึดติดอยู่กับ ‘นิติสงคราม’ แทนที่จะเป็นประชาธิปไตย เราก็คงได้แต่เดินวนอยู่ในวงกลม

ดรามาลวดหนามหีบเพลง นอกจากสะท้อนให้เห็นถึงความไม่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของรัฐบาลไทยและกองทัพแล้ว ยังชวนเราตั้งคำถามต่อได้ว่า ทำไมเมื่อเกิดเหตุภัยพิบัติ สถานการณ์ฉุกเฉิน หรือสถานการณ์ความขัดแย้ง รัฐไทยหรือกองทัพถึงต้องเปิดรับบริจาค

เรากำลังก้าวเข้าสู่ยุคที่ AI เปลี่ยนภูมิทัศน์อินเทอร์เน็ต สื่อมวลชนจึงต้องปรับตัวครั้งใหญ่ทั้งในบทบาทสำคัญเรื่องการนำเสนอและสอบทานข้อเท็จจริงในโลกที่เต็มไปด้วยข้อมูลบิดเบือนจาก AI รวมถึงการปรับโมเดลธุรกิจใหม่ เพราะ AI กำลังช่วงชิงรายได้โฆษณาจากทราฟฟิกเข้าเว็บไซต์

ชวนผู้อ่านสำรวจพฤติกรรมของตนเองไปพร้อมๆกับพิจารณาข้อกฎหมายที่เกี่ยว ข้องกับบริการ Buy Now Pay Late (BNPL) เพื่อใช้ในการตัดสินใจก่อนสร้างหนี้อย่างมีสติจาก การซื้อสินค้าและบริการ

ชนชั้นกลางไทยกำลังล่มสลายจากโครงสร้างเศรษฐกิจ การเมือง และการศึกษาที่ล้าหลัง ไม่เอื้อต่อความก้าวหน้า การพัฒนาตัวเองไม่พออีกต่อไป หากไม่กล้าเปลี่ยน “ระบบ” ที่ออกแบบมาให้เราแพ้ตั้งแต่แรก

ในต่างจังหวัด แผนการพัฒนาเมืองมีแต่การ ‘ขยายถนน’ ทว่ากลับไม่มีแผนชัดเจนสำหรับระบบขนส่งสาธารณะ

คำถามสำคัญถึงคณะสงฆ์บ้านเราก็คือ ยังมีความจำเป็นอยู่หรือไม่ กับการมี ‘สมณศักดิ์’ มียศพระ ให้แต่ละรูปไต่เต้าขึ้นไป สร้างระบบอุปถัมภ์วงจรใหม่ในวงการศาสนา

ในประเทศที่มีประวัติศาสตร์การเมืองที่เปื้อนเลือด ความทรงจำอาจเป็นภัย กฎหมายจึงถูกนำมาใช้ไม่ใช่เพื่อความยุติธรรม หากแต่เพื่อปิดบังความจริง

มาตรการกำแพงภาษีครั้งใหม่ของทรัมป์กำลังสั่นคลอนเศรษฐกิจโลก ไทยเสี่ยงโดนภาษีนำเข้า 36% หลังเจรจาการค้าไม่สำเร็จ ขณะที่อุตสาหกรรมหลักของไทยอาจได้รับผลกระทบหนักส่งผลให้เศรษฐกิจซบเซาระยะยาว

บางครั้งหนี้และกระบวนการสร้างหนี้ คือปัจจัยสำคัญในระบบเศรษฐกิจสมัยใหม่ เมื่อบางพื้นที่กลายเป็นแหล่งผลิตสินค้าขนาดใหญ่ เกษตรกรในฐานะปัจเจกบุคคลย่อมถูกบีบบังคับให้ต้องปรับตัว เสริมสร้างประสิทธิภาพ เพิ่มศักยภาพให้ตนเองไปถูกตัดขาดจากตลาด และก็ตามมาด้วยกระบวนการสร้างหนี้

ไม่เอารัฐประหารและนิติรัฐประหาร เนื่องจากการเรียกร้องให้มีรัฐประหารไม่ใช่ทางออก เพราะการกระทำดังกล่าวขัดกับรัฐธรรมนูญ ว่าด้วยการล้มล้างการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข และจะส่งผลถึงปัญหาในวงกว้างทั้งในประเทศและต่างประเทศ นอกจากนี้ยังเป็นการเพิ่มอำนาจให้กับคนเพียงกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งอีกด้วย

เวียดนามกำลังไล่ทันไทยในด้านขนาดเศรษฐกิจ ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจและธุรกิจในสหราชอาณาจักรคาดว่า เวียดนามจะแซงไทยขึ้นเป็นอันดับสองของอาเซียนภายในปี 2030 และอาจก้าวขึ้นสู่อันดับหนึ่งภายในปี 2036 แต่เวียดนามยังมีจุดอ่อนหลายด้าน โดยเฉพาะโครงสร้างพื้นฐานที่เติบโตไม่ทันเศรษฐกิจ