ท่องอดีตความรุ่งเรืองของสหภาพโซเวียตบนลานสเก็ตน้ำแข็งขนาดยักษ์ที่ VDNKh

ตื่นเช้ามาอีกวัน หิมะตกหนักขึ้นกว่าเมื่อวานเล็กน้อย เรามุ่งหน้าไปที Vystavka Dostizheniy Narodnogo Khozyaystva ( Exhibition of Arvhivement of National Economy) หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า VDNKh (อ่านออกเสียงว่า วีดีเอ็นคา) ขนาดเกือบ 1,500 ไร่ ที่ในอดีตคือสถานที่จัดนิทรรศการความสำเร็จทางเศรษฐกิจแห่งชาติ เป็นศูนย์กลางในการแลกเปลี่ยนความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีด้านเกษตรกรรม อุตสาหกรรม ที่ปัจจุบันหลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียต VDNKh ได้ปรับเปลี่ยนรูปแบบเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและพักผ่อนหย่อนใจแทน และยังเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์นักบินอวกาศและมอสโคอควาเรียมอีกด้วย ออกตัวก่อนว่าไม่ได้กำลังจะพาไปชมงานที่อิมแพ็คอารีน่าของรัสเซียนะคะ แต่เพราะกิจกรรมยอดฮิตในช่วงฤดูหนาวอย่างหนึ่ง คือ การเล่นสเก็ตน้ำแข็ง และในฤดูหนาว VDNKh จะแปลงร่างเป็นลานสเก็ตขนาดยักษ์ ที่ว่ากันว่าใหญ่ที่สุดในยุโรป

 บรรยากาศรอบๆ VDNKh

ทุกที่มีแต่หิมะ 

มุ่งสู่ VDNKh

เราสามารถเดินทางไป VDNKh ได้ทางรถไฟใต้ดินชื่อเดียวกัน (VDNKh) ที่เป็นหนึ่งในสถานีรถไฟใต้ดินที่ลึกที่สุด รถไฟใต้ดินของมอสโกคือสัญลักษณ์แทนความรุ่งเรืองของสหภาพโซเวียตที่ในยุคนั้นเร่งพัฒนาสาธารณูปโภคและขนส่งให้ก้าวล้ำกว่าอเมริกา เมโทรที่นี่จะลึกมากและตกแต่งดุจท้องพระโรง ยามหนาวแบบนี้ใครอยากอุทิศ 1 วันในการเดินทางเพื่อชมสถานีรถไฟใต้ดินของมอสโกก็น่าสนใจไม่น้อยค่ะ แต่วันนี้ด้วยความเร่งรีบอีกทางเลือกที่คือเรียกแท็กซี่ผ่านแอปพลิเคชั่น

Pavillion 66 อุซเบกิสถาน

Pavillion 67 กับไม้แกะสลัก

Back to U.S.S.R.

VDNKh มีทางเข้าถึง 14 ทางด้วยกัน คนขับพาเรามาส่งที่ประตูหลัก เห็นได้จากบนโค้งประตูจะมีรูปปั้นของ หนุ่มคนงานและสาวชาวไร่ (Factory Worker and Farm Girl) ตั้งอยู่ รูปปั้นนี้สะท้อนให้เห็นวัตถุประสงค์การสร้าง VDNKhให้เป็นสถานที่จัดแสดงด้านเกษตรกรรมในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้เป็นอย่างดี ระหว่างทางเดินเข้าไปลานสเก็ตน้ำแข็งใช้เวลาพอสมควรด้วยขนาดของสวนที่ใหญ่โต หิมะกลบพืชพรรณจนทุกอย่างเป็นสีขาว มีเพียงต้นไม้ไร้ใบที่ตั้งตรงตลอดสองข้างทาง คล้ายคนยืนตั้งแถว

VDNKh เปิดในปี 1939 มีจำนวนผู้เข้าชมมากถึง 3 ล้านคนภายใน 3 เดือนแรกที่เปิดสู่สายตาสาธารณะชน อาคารจัดแสดงหรือพาวิเลียน (Pavilion) ได้รับอิทธิพลจากสถาปัตยกรรมหลายหลายรูปแบบ ทั้ง Stalinist Empire Style ไปจนถึง Modern Soviet พาวิเลียนเหล่านี้มีมากกว่า 50 แห่งด้วยกัน เรียกตามหมายเลข โดยพาวิเลียนยุคแรกจะตั้งชื่อตามรัฐต่างๆ ในสหภาพโซเวียต อาทิ Pavilion 1 หรือ Central Pavilion ที่มีจุดสังเกตจากรูปปั้นของวลาดิเวียร์ เลนิน (Vladimir Lenin) อยู่ตรงหน้า, Pavilion 66 กับการจัดแสดงของประเทศอุซเบกิสถาน ปัจจุบันไว้จัดแสดงผลงานศิลปะ, Pavilion 67 ตึกไม้แกะสลักแสนสวยที่ชื่อว่า คาเรเลีย อดีตหนึ่งในสาธารณรัฐของจักรวรรดิโซเวียต 

อาคารจัดแสดง คือส่วนหนึ่งของ expo park ในอดีตของสหภาพโซเวียต

VDNKh ก็เหมือนส่วนอื่นๆ ของประเทศนี้ ที่ผ่านหลายเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ ต้องปรับตัวและปรับเปลี่ยนแนวทางการดำเนินชีวิต พาวิเลียนต่างๆ ในปัจจุบันเป็นทั้งพิพิธภัณฑ์ โถงจัดแสดงผลงาน ร้านค้า และร้านอาหาร เช่น Pavilion 68 หรือ อาร์มีเนีย ที่เดิมตึกนี้จัดแสดงทุกอย่างเกี่ยวกับไซบีเรีย แต่ปัจจุบันมีร้าน Arrat ร้านอาหารอาร์มาเนียร้านดังมายึดที่ไปเรียบร้อยและ Robostation หรือ Pavilion ที่รวมหุ่นยนต์จากอดีตจนถึงปัจจุบัน และเทคโนโลยีด้านวิศวกรรมเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้เด็กๆ ที่มีความฝันในสายงานนี้ เป็นต้น  ความยิ่งใหญ่ทางสถาปัตยกรรมก็พอเห็นอดีตความรุ่งเรืองของสหภาพโซเวียตได้คร่าวๆ สุดสวนจะมีจรวดขนาดยักษ์ที่สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึง Vostok จรวดที่ใช้ส่งยูริ กาการินออกไปนอกโลก เห็นแล้วได้ยินเพลง Back to U.S.S.R. ของ The Beatles ลอยมาเลยค่ะ โดยเฉพาะท่อนที่มีเสียงเครื่องบินบินฉวัดเฉวียดอยู่เหนือหัว 

 น้ำพุ The Foutains and Friends Nation

ลานสเก็ตน้ำแข็งที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป

ลานสเก็ตขนาดยักษ์ ณ น้ำพุสีทอง

The Fountains and Friends Nation คือน้ำพุรูปปั้นสีทองของสาวๆ ตามภูมิภาคต่างๆของโซเวียตในชุดประจำถิ่นจำนวน 16 คน  ที่วงแหวน 2 ชั้นรอบๆกลายร่างเป็นลานสเก็ตน้ำแข็งขนาดใหญ่ ทอดตัวยาวจาก Pavillion 1 ไปจนถึง Pavillion 58 กว่า 20,000 ตารางเมตร มองจากด้านบนจะเห็นลานสเก็ตน้ำแข็งนี้เป็นรูปกุญแจค่ะ รอบๆ ลานตกแต่งด้วยไฟตามธีมที่จะเปลี่ยนไปในแต่ละปีอย่างอลังการ เช่นคอนเซ็ปต์ The Winter of Your Achievements ในปีที่ฉันไปก็จะตีความออกมาเป็นกีฬาในฤดูหนาว เป็นต้น มีหลายโซนทั้งสะพานข้ามลานสเก็ตสำหรับถ่ายรูป ซุ้มให้เช่ารองเท้า และโซนอนุบาลสำหรับผู้ที่ยังเล่นไม่แข็ง และมีห้องน้ำสาธารณะกระจายตัวอยู่รอบๆ ราคาค่าเข้าจะเหมาทีละ 4 ชั่วโมง รอบๆ ลานสเก็ตมีร้านกาแฟตั้งอยู่บ้างให้เราหาอะไรรองท้อง หรือให้ญาติมิตรมานั่งรอได้  

คนรัสเซียไม่มีกลัวหนาว

แม้ลานสเก็ตน้ำแข็งจะกินพื้นที่เกือบทั้งสวนสาธารณะ แต่เลนในการเล่นสเก็ตบริเวณวงแหวนรอบๆน้ำพุไม่ได้กว้างขวางเท่าไร จึงอาจต้องอาศัยทักษะในการเล่นพอสมควรถ้าไม่อยากหน้าคะมำแบบฉัน ลานสเก็ตของ VDNKh สามารถรองรับจำนวนผู้เล่นได้มากถึง 5,000 คนในคราวเดียวกัน และการเลี้ยวผิดหนึ่งครั้งอาจไปโผล่ที่ปลายสวนสาธารณะได้เลย ฉันพักในที่นั่งตรงลานสเก็ตเพื่อรอให้เพื่อนวนกลับมาเจอกัน คนที่นี่โชว์ลีลาชนิดที่ไม่มีใครยอมใคร ไม่ว่าจะเด็กหรือวัยชราก็ตาม ส่วนลีลาที่เห็นมากที่สุด คือท่าเล่นสเก็ตไป จับมือกันไป ทั้งคู่รัก และครอบครัวใหญ่ จนขาสเก็ตน้ำแข็งท่ายากต้องหาทางหลบเอง 

 การตกแต่งจะเปลี่ยนไปตามตีมของแต่ละปี

เนื่องจากเปิดมาทั้งวันและเกือบทั้งคืน (11.00-23.00) ในช่วง 3-5 โมงเย็น ลานสเก็ตของ VDNKh จะปิดให้เจ้าหน้าที่ปรับหน้าลานน้ำแข็งให้เรียบอีกครั้ง เราฟังเสียงประกาศภาษารัสเซียไม่ออก แต่ดูจากลักษณะที่คนค่อยๆ ทยอยกันเดินออกมา เหลือเพียงน้ำพุสีทอง พาวิเลียนรอบๆ บนลานน้ำแข็งสีขาวแล้วดูเหงาดี เพราะสิ่งเดียวที่เคลื่อนไหวคือไฟคริสมาสต์ที่กระพริบสลับสีไปมา ยิ่งดึกก็จะยิ่งเหมือนเทพนิยายมากขึ้น

ร้านอาหารและร้านกาแฟรอบๆ

เจ้ามาสคอตตัวร้าย

ก่อนกลับเราเจอคนใส่ชุดมาสคอตหมี 1 ตัว เดินเลาะตามป่าไปเรื่อยๆ เจ้าหมีพยายามเรียกคนที่ผ่านไปผ่านมา แต่พบเพียงความเย็นชาจนน้องหมีคอตกอยู่บ่อยๆ ใต้ความใจร้ายมีเหตุผลอยู่ค่ะ ในช่วงหน้าร้อน VDNKh จะเต็มไปด้วยคนใส่ชุดมาสคอตแบบนี้ที่ใช้ความน่ารักมาเรียกให้เราไปถ่ายรูปพร้อมรีดไถเงินค่าถ่าย คล้ายๆ กับแก๊งค์ท่านผู้นำ และแก๊งค์ชุดประจำชาติหน้าจัตุรัสแดง พอนึกถึงเจตนาแอบแฝงที่สวนทางกับอากัปกิริยาบ้องแบ้วของตุ๊กตาก็ได้แต่ขำก๊ากออกมา แต่คงขำไม่ออกถ้าต้องจ่าย 2,000 รูเบิลกับรูปแค่ 1 รูป