เก็บเพลงรักนี้ไว้ให้เธอ เก็บอนิเมะ 5 เรื่องไว้ให้คน (ตกหลุม) รักดนตรี

ดนตรีเป็นภาษาสากล เป็นสิ่งที่สามารถเชื่อมโยงผู้คนเข้าไว้ด้วยกันได้ ถึงแม้จะไม่เข้าใจภาษาที่เปล่งออกมา แต่ผู้ฟังก็สามารถเข้าถึงท่วงทำนองและสิ่งที่ต้องการจะสื่อสาร ดนตรีเป็นสิ่งหนึ่งที่สามารถถ่ายทอดอารมณ์ของผู้เล่นออกมาได้ว่ารู้สึกอย่างไร เศร้าโศก สุขสันต์ โกรธแค้น ขุ่นเคือง เหนื่อยล้า หรือหมดหวัง

หากยังจำกันได้เราเคยนำเสนอ 5 ภาพยนตร์ของคนคอดนตรีไปแล้ว เราจึงอยากนำเสนอ 5 อนิเมะเพื่อเปลี่ยนรสชาติให้ผู้ชมกันบ้าง ซึ่งมีทั้งอนิเมะที่เกี่ยวกับดนตรีคลาสสิก ร็อก และพังก์ อนิเมะทั้งหมดนี้มีการดัดแปลงมาจากมังงะทั้งสิ้น ถ้าหากใครอยากจะอ่านมากกว่าดูก็ไม่ว่ากัน

Nodame Cantabile

Nodame Cantabile มังงะที่มียอดขายถึง 4 ล้านเล่มในประเทศญี่ปุ่น และได้รับรางวัล THE BEST COMICS OF THE YEAR 2004 ในสาขาการ์ตูนผู้หญิงของสำนักพิมพ์โคดันฉะ

ผลงานเรื่องนี้แต่งโดยโทโมโกะ นิโนมิยะ แต่กว่าจะประสบความสำเร็จอย่างล้นหลามเธอก็มีผลงานมาแล้วหลายเรื่อง และมีชื่อเสียงอยู่ในหมู่นักอ่านเฉพาะกลุ่มเท่านั้น แล้วชีวิตเธอก็พลิกผันเมื่อได้รู้จักกับสาวน้อยนักเปียโนคนหนึ่ง คนที่เป็นจุดประกายสำคัญของโทโมโกะให้ผลิตผลงานชิ้นนี้ออกมา

Nodame Cantabile มีกระแสตอบรับดีมากจนได้รับการดัดแปลงเป็นละครถึง 4 ซีซั่นด้วยกัน โดยเริ่มต้นซีซั่นแรกในปี 2006 พอเข้าสู่ปี 2007 ก็มีอนิเมะตามมา ซึ่งก็ทำต่อเนื่องถึง 3 ซีซั่น

เรื่องราวเกิดขึ้นในรั้วมหาวิทยาลัย จิอากิ ชินอิจิ นักศึกษามหาวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ผู้มีฝีมือ ใฝ่ฝันที่จะเป็นวาทยากรและอยากไปเรียนต่อยุโรป แต่เนื่องจากความทรงจำฝังใจในวัยเด็กทำให้เขาขยาดทั้งเครื่องบินและเรือไปโดยปริยาย

แล้ววันหนึ่งหญิงสาวท่าทางซื่อๆ โก๊ะๆ ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา เธอคือโนดะ เมงุมิ หรืออีกชื่อ โนดาเมะ นักศึกษาเปียโนผู้มีพรวรรค์ แต่มักจะปล่อยให้โน้ตไหลไปตามอารมณ์เกินไป บวกกับไม่ชอบอ่านโน้ตเพลง ส่งผลให้ในการแข่งขันหรือการสอบของเธอไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าที่ควร

ความสัมพันธ์ระหว่างจิอากิและโนดาเมะ ตอนแรกนั้นเป็นไปอย่างเพื่อนบ้านเอือมระอา แต่ก็อดห่วงไม่ได้ ซึ่งในเวลาต่อมาพวกเขากลับกลายเป็นแรงผลักดันของกันและกัน ให้ดนตรีที่ตัวเองเล่นและบทเพลงที่ตนคาดหวังออกมาอย่างสมบูรณ์แบบให้มากเท่าที่จะเป็นไปได้

เนื้อหาของเรื่องเต็มไปด้วยดนตรีคลาสสิกที่ถึงแม้หากอ่านมังงะ การไม่ได้ยินดนตรีก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคหรือลดทอนความสนุกลงเลย แต่หากดูอนิเมะเราก็จะถูกเติมเต็มความสนุกมากยิ่งขึ้นด้วยเสียงเพลง ทุกอย่างผสานกันอย่างลงตัว ทั้งคาแรกเตอร์ตัวละคร ความหลากหลายของดนตรี ฉากหลัง เพลงประกอบ กลายเป็นความเพี้ยนและความอบอุ่นที่ลงตัว

Kids on the Slope (Sakamichi no Apollon)

Sakamichi no Apollon หรือ Kids on the Slope มังงะที่เขียนโดยโคดามะ ยูกิ ผู้ได้รับรางวัล Shogakukan Manga ครั้งที่ 57 ซึ่งมังงะเรื่องนี้ถูกตีพิมพ์ในนิตยสาร Gekkan Flower ของสำนักพิมพ์โชกาคุตั้งแต่ปี 2007 จนถึง 2012 ออกเป็นฉบับรวมเล่ม 9 เล่ม และจากนั้นในปี 2012 ก็ถูกนำมาสร้างเป็นอนิเมะความยาวทั้งหมด 12 ตอน

ในปี 2018 นี้ Kids on the Slope ฉบับภาพยนตร์ได้เข้าฉายในประเทศไทยไปเมื่อปลายเดือนพฤษภาคมนี้เอง ภาพยนตร์นำแสดงโดยสาวน้อย นานะ โคมัตสึ ขวัญใจชายหนุ่มทั้งไทยและญี่ปุ่น แสดงร่วมกับไทชิ ทาคากาวะ และจิเน็น ยูริ ที่ก็โด่งดังไม่แพ้กัน

จุดเริ่มต้นของเรื่องราวเกิดขึ้นในฤดูร้อนปี 1966 เนื่องจากสถานการณ์ทางหน้าที่การงานของพ่อเปลี่ยนแปลงไป นิชิมิ คาโอรุ เด็กหนุ่มเรียนดีจึงต้องย้ายมาอาศัยอยู่กับญาติ เขาออกจากโรงเรียนในโยโกสุกะมาที่ซาเซโบะ แห่งเกาะคิวชู ในสถานที่แห่งใหม่นี้เอง คาโอรุผู้เคยอยู่ในกรอบระเบียบก็พบกับคาวาบุจิ เซ็นทาโร่ เพื่อนร่วมชั้นตัวร้ายหัวโจกของโรงเรียน แต่เมื่อได้รู้จัก แท้จริงแล้วเซ็นทาโร่ก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ใครๆ คิด

เขาพาคาโอรุไปเรียนรู้ดนตรีแจ๊ซ และนั่นก็ทำให้ชีวิตของคาโอรุมีสีสันมากยิ่งขึ้น เขาสนุกกับเสียงดนตรี ซึ่งก็ทำให้เขาได้พบกับมูคาเอะ ริตซึโกะ ลูกสาวร้านแผ่นเสียงด้วย ร้านของเธอเป็นเหมือนแหล่งกบดานของดนตรี เพราะนอกจากจะมีแผ่นเสียงนับไม่ถ้วนแล้ว ชั้นใต้ดินของร้านก็เป็นสตูดิโอฝึกซ้อมดนตรีด้วย

แน่นอนว่าเมื่อพวกเขาคือหนุ่มสาวที่กำลังเติบโต จึงเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ที่ต้องพบเจอกับความรักที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก มิตรภาพที่เกี่ยวโยงกันอาจขาดสะบั้น ดนตรีจะสมานทุกอย่างได้จริงหรือ ทางแยกของพวกเขาจะทำให้กลับมาบรรจบกันได้หรือไม่ บนตัวโน้ตนั้นอาจสื่ออะไรได้มากกว่าเสียงดนตรีที่เปล่งออกมา ความสัมพันธ์ที่คุกรุ่นนี้จะทำปฏิกิริยากับความทรงจำของผู้ชมได้เป็นอย่างดี

Your Lie in April (Shigatsu wa Kimi no Uso)

Your Lie in April ผลงานของนาโอชิ อรากาวะ ตีพิมพ์ลงในนิตยสารโชเน็นแมกกาซีน ปี 2011 ถึงปี 2015 แต่ก่อนที่มังงะจะจบลง ผลงานเรื่องนี้ก็ถูกดัดแปลงเป็นอนิเมะ ซึ่งออกฉายตั้งแต่เดือนตุลาคม 2014 ถึงมีนาคม 2015 ทั้งหมด 22 ตอน

Your Lie in April ได้รับรางวัลชนะเลิศ Kodansha Manga Awards ครั้งที่ 37 ในสาขา Best Shōnen Manga และได้รับรางวัล Sugoi Japan Awards 2016 ซึ่งในปี 2016 ก็เป็นปีที่ Your Lie in April ฉบับภาพยนตร์ออกฉายด้วย นำแสดงโดยฮิโรเสะ ซึสึ นักแสดงสาวที่มีผลงานภาพยนตร์มากมายและหลายคนคงคุ้นหน้ากันดี แสดงร่วมกับเคนโตะ ยามาซากิ พระเอกหนุ่มยิ้มละมุน

เด็กหนุ่มชั้นมัธยมต้น โคเซ อาริมะ ผู้เคยเป็นนักเปียโนดาวรุ่งที่มีทักษะยอดเยี่ยม เขาคืออัจฉริยะทางดนตรีเพลงที่เขาเล่นไม่เคยผิดเพี้ยนไปจากต้นฉบับ ทุกแป้นที่กดลงไปจะเปล่งเสียงไม่ต่างจากบาคหรือโชแปง แต่ในวัย 11 ปี เขากลับสูญเสียความสามารถในการเล่น พรสวรรค์นั้นจากไปพร้อมๆ กับความตายของแม่ เขาไม่ได้ยินเสียงเปียโนที่ตัวเองเล่นอีกเลย จนกระทั่งได้พบกับคาโอริ มิยาโซโนะ เด็กสาวที่บอกว่าตัวเองชอบเรียวตะ วาตาริ เพื่อนสนิทของเขา คาโอริเข้ามาแทรกกลางระหว่างกลุ่มเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันสามคน ซึ่งประกอบไปด้วยโคเซ เรียวตะ และสึบากิ ซาวาเบะ

คาโอริคือนักไวโอลินที่ทำให้โลกมืดมนของโคเซเริ่มเห็นแสงสว่าง เธอดึงให้เขากลับมาเล่นเปียโนอีกครั้ง ไม่มีใครรู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของคาโอริ ทำไมเพลงที่เธอเล่นถึงทรงพลัง ทำไมโน้ตที่เธอสีถึงมีสีสัน ทำไมบทเพลงของเธอจึงมีความเศร้า ทำนองเพลงอันแสนงดงามนั้นจะทำร้ายพวกเขาในตอนท้ายหรือเปล่า และถ้อยคำสัญญาที่ให้กันไว้จะไม่เลือนหายไปตามกาลเวลาใช่หรือไม่ แม้ความตายจะพรากคนทั้งสองไปนิรันดร์

Beck

Beck ผลงานของฮาโรลด์ ซาคุอิชิ ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารโชเน็นแมกกาซีน ตั้งแต่ปี 1999 ถึง 2008 และได้รับรางวัล Kodansha Manga Award 2002 สาขาการ์ตูนผู้ชายของสำนักพิมพ์โคดันฉะด้วย ฉบับรวมเล่มมีทั้งหมด 34 เล่ม ถูกนำมาดัดแปลงเป็นอนิเมะความยาว 26 ตอนในปี 2004 และตามมาด้วยภาพยนตร์ในปี 2010

Beck เป็นเรื่องราวของวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่บังเอิญมารวมตัวกันเพื่อตั้งวงดนตรีร็อกขึ้นมา และมันก็เริ่มมาจากตัวละครสำคัญสองคนคือ ยูกิโอ ทานากะ หรือ “โคยูกิ” เด็กหนุ่มอายุ 14 ปีที่มีชีวิตธรรมดาๆ แต่ชีวิตอันน่าเบื่อของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อเขาช่วยเหลือสุนัขหน้าตาแปลกๆ ตัวหนึ่ง จนไปพบเข้ากับริวสึเกะ มินามิ อายุ 16 ปี ผู้มีอิทธิพลให้โคยูกิเข้าใกล้ดนตรีจนหลงใหลอย่างไม่อาจถอนตัว

จากนั้นจึงเกิดการรวมตัวเพื่อทำวงดนตรีขึ้นมา โดยมีโคยูกิ-ร้องนำ/กีตาร์, ริวสึเกะ-กีตาร์, จิบะ-ร้องนำ, ไทระ-เบส และซากุ-กลอง พวกเขาค่อยๆ เติบโตขึ้นทีละน้อยจากการเล่นดนตรีร่วมกัน มีความฝันร่วมกัน และลงมือทำตามมันร่วมกัน ชื่อวงของพวกเขามาจากชื่อสุนัขที่ร่างกายเต็มไปด้วยรอยเย็บตัวนั้น “เบ็ค” วงดนตรีเล็กๆ ของเด็กๆ ที่ฝันใหญ่เกินตัวนี้ค่อยๆ เป็นรูปเป็นร่างขึ้น เติบโตจากวงการอินดี้ ได้เล่นในไลฟ์เฮาส์ จนไปสู่เวทีระดับเฟสติวัล

ตัวละครทั้งหมดนั้นผู้เขียนได้รับแรงบันดาลใจมาจากศิลปินตัวจริงทั้งสิ้น อาทิ จิบะ-ร้องนำ ที่มีรูปร่างและสไตล์ไม่ต่างไปจาก แซ็ค เดอ ลา โรชา (Zack de la Rocha) วง Rage Against the Machine แรปดุและมาดกวน โคยูกิ-ร้องนำ/กีตาร์ คาแรกเตอร์คล้ายกับ ทอม โมเรลโล่ (Tom Morello) แต่ก็ผสมผสานกับนักดนตรีอีกหลายคนเข้าไป เช่น เลียม กัลลาเกอร์ (Liam Gallagher) และจอห์น เลนนอน (John Lennon)

สิ่งที่โดดเด่นสำหรับ Beck ก็คือความสมจริงสมจัง ไม่ว่าจะเป็นวงดนตรีที่มีการเอ่ยถึง การเดินเรื่องแบบใส่ใจรายละเอียดของการทำวงดนตรีจริงๆ หรือเทศกาลดนตรีอันยิ่งใหญ่ที่นักดนตรีทุกคนจะต้องใฝ่ฝันถึง เป็นการ์ตูนที่มีเสน่ห์แบบครบถ้วน

Nana

Nana ผลงานจากนักวาดการ์ตูนชื่อดังไอ ยาซาว่า ที่โดดเด่นทั้งลายเส้น แฟชั่นและเนื้อหา หลายคนคงคุ้นเคยกันดีไม่ว่าจะเป็น ฉันไม่ใช่นางฟ้านะ, เก็บหัวใจไว้ให้คนข้างบ้าน และพาราไดซ์ คิส

Nana ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร Cookie รายสัปดาห์ของสำนักพิมพ์ชูเอฉะ ตั้งแต่ปี 2000 และหยุดลงเมื่อเดือนมิถุนายน 2009 เนื่องมาจากอาการป่วยของไอ ยาซาว่า ซึ่งในปัจจุบันผลงานเรื่องนี้ก็ยังไม่ได้รับการสานต่อจนจบ แต่ผู้เขียนเคยออกมาแถลงแล้วว่าจะกลับมาเขียนต่ออีกครั้ง

มังงะ Nana มียอดขายกว่า 2.5 ล้านเล่ม ได้รับการดัดแปลงเป็นอนิเมะออกฉายในปี 2006-2007 ความยาว 47 ตอน และถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์โดยแบ่งออกเป็นสองภาคในปี 2005 และ 2006

Nana เป็นเรื่องราวการตีแผ่ความเศร้า ความฝัน ความรัก และมิตรภาพของชีวิต ผ่านตัวละครหลักสองคนที่มีชื่อเหมือนกันคือนานะ

คนแรกคือ โอซากิ นานะ หญิงสาวผู้เป็นนักร้องนำวงพังค์ ชื่อ Black Stones ผู้เดินทางมาโตเกียวด้วยความหวัง และละทิ้งความหลังไว้ยังที่ๆ เธอจากมา คนที่สองคือโคมัตสึ นานะ เป็นคนที่มีบุคลิกตรงข้ามกับโอซากิโดยสิ้นเชิง เธอร่าเริงและมองโลกในแง่ดี โคมัตสึมาโตเกียวด้วยความรักที่มีต่อผู้ชายคนหนึ่ง และนานะทั้งสองก็บังเอิญพบกันบนรถไฟมุ่งหน้าสู่สถานีโตเกียว แล้วความบังเอิญก็ทำหน้าที่ของมันอีกทั้ง เมื่อทั้งคู่กลายมาเป็นผู้เช่าห้องร่วมกัน ในห้องหมายเลข 707

นานะคนหนึ่งรักที่จะมีความฝัน นานะอีกคนหนึ่งฝันที่จะมีความรัก เส้นทางของทั้งสองแม้จะแตกต่างกัน แต่ในทางหนึ่งมันก็คล้ายกัน พวกเธอต่างมุ่งหน้าและมุ่งมั่นเพื่อจะมีตัวตนในแบบของตัวเอง ความเจ็บช้ำสลับหน้ากับความสุขผลัดกันแวะเวียนเข้ามาอยู่บ่อยครั้ง ความเปลี่ยวเหงานำมาซึ่งความอ่อนแอ แล้วความอ่อนแอก็เป็นตัวฉุดรั้งตัวเองไว้ให้ย่ำอยู่กับที่ ความรักและความฝันของทั้งสองนั้นดูเหมือนจะอยู่ไกลเสียเหลือเกิน