เว็บไซต์เดอะ การ์เดียน เผยวิธีที่บริษัทมอนซานโตจัดตั้งศูนย์ปฏิบัติการติดตามและทำลายความน่าเชื่อถือของนักข่าวและนักกิจกรรม โดยเฉพาะการพุ่งเป้าไปที่นักข่าวคนหนึ่งของเดอะ การ์เดียน ที่เขียนหนังสือวิพากษ์บริษัท นอกจากนี้ มอนซานโตยังเฝ้าติดตามกิจกรรมต่างๆ ของนีล ยัง นักร้องชาวแคนาดา ซึ่งเคยออกอัลบั้ม The Monsanto Year วิจารณ์ธุรกิจยาฆ่าหญ้าของบริษัท
เอกสารที่ เดอะ การ์เดียน นำมาเปิดเผย เป็นเอกสารระหว่างปี 2015-2017 ที่บริษัทมอนซานโต ใช้สู้คดีในศาลเรื่องอันตรายต่อสุขภาพที่เกิดจากผลิตภัณฑ์ยาฆ่าหญ้าของบริษัทราวด์อัป เนื้อหาของเอกสารบอกเล่าถึงวิธีที่มอนซานโตใช้ ดังนี้
- มอนซานโตวางแผนปฏิบัติการต่อเนื่องเพื่อโจมตีหนังสือ Whitewash: The Story of a Weed Killer, Cancer, and the Corruption of Science ที่เขียนโดย แครี กิลเลียม นักข่าวรอยเตอร์ ก่อนที่หนังสือจะวางแผง ด้วยวิธีการ เช่น การเตรียมประเด็นเพื่อให้บุคคลที่ 3 มาเขียนวิจารณ์โต้ และแนะนำหรือกำกับวิธีการเขียนวิจารณ์หนังสือเชิงลบให้แก่กลุ่มลูกค้าที่เป็นเกษตรกร
- มอนซานโตจ่ายเงินให้กูเกิลเพื่อโปรโมตผลการค้นหาสำหรับ “Monsanto Glyphosate Carey Gillam” ในส่วนที่วิจารณ์งานของแครี กิลเลียม เจ้าหน้าที่พีอาร์ของมอนซานโตพูดคุยเป็นการภายในบริษัทเพื่อหาวิธีกดดันนักข่าวรอยเตอร์คนนี้ โดยบอกว่า พวกเขา “กดดันบรรณาธิการของกิลเลียมอย่างต่อเนื่องและหนักแน่น และหาโอกาสเท่าที่ทำได้” และพวกเขาหวังว่า “เธอจะถูกปลด”
- เจ้าหน้าที่ในศูนย์ปฏิบัติการของมอนซานโตเขียนรายงานขนาดยาวเกี่ยวกับการต่อต้านมอนซานโตของนักร้องอย่าง นีล ยัง เฝ้าติดตามโซเชียลมีเดียของเขา และอาจพิจารณาดำเนินการทางกฎหมาย นอกจากนี้ยังเฝ้าติดตามกิจกรรมทางโซเชียลมีเดียขององค์กรไม่แสวงหากำไรที่ชื่อ US Right to Know (USRTK) โดยมีการเขียนรายงานทุกสัปดาห์
- เจ้าหน้าที่มอนซานโตกังวลว่า เอกสารเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางการเงินกับนักวิทยาศาสตร์ที่สนับสนุนบริษัทที่ถูกปล่อยออกมาอาจทำให้ถูกกล่าวหาว่าปกปิดงานวิจัยอย่างไม่ตรงไปตรงมา
- การสื่อสารภายในบริษัทเติมเชื้อข้อกล่าวหาในศาลที่ว่า มอนซานโตได้ “กลั่นแกล้ง” (bully) ผู้วิจารณ์ นักวิทยาศาสตร์ และดำเนินการปกปิดอันตรายของไกลโฟเซต
ด้าน แครี กิลเลียม บอกว่า บันทึกเหล่านี้แสดงให้เห็นเพียงแค่ตัวอย่างหนึ่งเท่านั้นว่า บริษัทอยู่เบื้องหลังการควบคุมสิ่งที่สาธารณะรู้เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์และการดำเนินการของบริษัทอย่างไร ในหน้าเว็บแอมะซอนมีคนเข้ารีวิวหนังสือในทางลบมากมาย ทันทีที่หนังสือวางแผง
มอนซานโตมีไฟล์สเปรดชีตที่ชื่อว่า “Carey Gillam Book” ในตารางมีรายการสิ่งที่ทำไปเพื่อตอบโต้คัดค้านหนังสือของเธอก่อนที่จะตีพิมพ์ 20 อย่าง รวมทั้งการใช้กลยุทธ์ทางการตลาดเพื่อตีตรากิลเลียมและนักวิจารณ์ว่าเป็นพวก “นักกิจกรรมต่อต้านไกลโฟเสต และองค์กรทุนนิยมที่โปรออร์แกนิก”
เดอะ การ์เดียนยังเผยว่า ในหน้า LinkedIn โซเชียลมีเดียที่มักใช้สร้างเครือข่ายและหางาน ของผู้ที่บอกว่าเคยเป็นผู้จัดการของ “หน่วยข่าวกรองระดับโลกและงานสอบสวน” ของมอนซานโต เขียนไว้ว่า ได้จัดตั้ง “ศูนย์ที่เป็นหน่วยข่าวกรองภายใน” และดูแล “ทีมที่ทำหน้าที่รับผิดชอบรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์อาชญากรรม นักกิจกรรมและพวกสุดโต่ง: ในพื้นที่ภูมิศาสตร์การเมือง และกิจกรรมก่อการร้ายที่ส่งผลต่อปฏิบัติการของบริษัทใน 160 ประเทศ” เขายังบอกว่า เป็นคนสร้าง “โครงการภัยคุกคามคนใน” ของมอนซานโตขึ้นเพื่อวิเคราะห์และทำงานแบบเรียลไทม์ ทั้งทางกายภาพ ไซเบอร์ และความเสี่ยงต่อชื่อเสียง
ด้านโฆษกของไบเออร์ปฏิเสธที่จะแสดงความเห็นต่อเรื่องนี้ โดยบอกว่าเป็นแค่ส่วนหนึ่งของเอกสารที่ใช้ในศาลเท่านั้น และไม่ขัดแย้งกับหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่สนับสนุนการใช้ไกลโฟเสต ว่าไม่เป็นอันตราย
ที่มา:
