Thought

ชวนทบทวนความคิดในงานศึกษาของ ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ ต่อปรากฏการณ์เด็กเยาวชนที่กลายเป็นฆาตกร นักวิชาการผู้ศึกษาด้านความรุนแรงและสันติวิธีมาอย่างยาวนาน เพื่อที่จะทำความเข้าใจว่า ความรุนแรงและอาชญากรรมที่ก่อขึ้นโดยเด็กเยาวชน อาจเป็นเงาสะท้อนของร่างทางสังคมไทยที่หลายคนมองข้าม

ชวนหานิยาม ความหมาย ‘ความสุข’ ในทางปรัชญา

ในวันที่ ทางเลือกถูกบีบให้เหลือน้อยลง กิจกรรมอย่างลงชื่อเสนอร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรมประชาชน จึงอาจเป็นกุญแจดอกสุดท้าย ของนักโทษการเมือง ม.112 สู่อิสรภาพ

ทำความเข้าใจมุมมองและข้อถกเถียงเรื่องการไกล่เกลี่ยในคดีครอบครัวที่เกิดขึ้นภายใต้แนวคิดนิติศาสตร์สตรีนิยม (Feminist Jurisprudence)

เมื่อ ‘การไม่ลืม’ เปรียบเหมือนเป็นคำสาป เพราะมันทำให้ชีวิตเป็นไปด้วยความยากลำบาก เมื่อรายละเอียดทุกอย่างในชีวิตถมทับเข้ามาในความทรงจำ ก่อนจบลงด้วยการที่กลายสภาพเป็นเฒ่าชราและอำลาจากโลกนี้ไปพร้อมกับความทรงจำอันพิสดาร

เมื่อการวิ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการ ‘พักสมอง’ และทำให้ความคิดที่กระจัดกระจายค่อยๆ เรียงตัวอีกครั้ง รวมถึงเปิดโอกาสให้เราได้จินตนาการถึงบางสิ่ง เพิ่มความคิดสร้างสรรค์ รวมถึงได้ ‘ทบทวน’ บางสิ่งที่คั่งค้างอยู่ในความคิด

อะไรกันเล่าที่ทำให้นักปรัชญามากมายพยายามจำกัดตัวเองไว้ใต้ระบบ หรือกรอบคิดที่มีความยุ่งยากสลับซับซ้อน ซึ่งอาจถูกต้องตามระเบียบวิธีที่เป็นจริงเพียงช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น?

ย้อนกระบวนการยุติธรรมที่ได้ตีราคาชีวิตและความเสียหายจากกรณีที่ประชาชนตกเป็นเหยื่อความรุนแรง โดยสะท้อนภาพอันกลับตาลปัตร จากที่รัฐควรเป็นฝ่ายที่ทำหน้าที่ให้การปกป้องคุ้มครองสิทธิเสรีภาพในชีวิตและทรัพย์สินของประชาชน แต่รัฐกลับเป็นผู้ทำลายเสียเองทั้งหมด

หนึ่งในคนที่ปรากฏใน Lives and Opinions of Eminent Philosophers ของไดโอจินิส เลเทียส ที่ผู้เขียนประทับใจหรือตราตรึงอยู่ในความทรงจำ ย่อมหนีไม่พ้นชีวิตของไดโอจินิสแห่งซิโนเป นักปรัชญาผู้มีชีวิตระหว่างปี 404-323 ที่กลายเป็นตัวแทนของลัทธิซินิกหรือแปลตรงตัวได้ว่า ‘ลัทธิเหมือนหมา’

ปัจจัยแวดล้อมที่ทำให้ ไชย์พล วิภา คนธรรมดา และผู้ต้องหากลายเป็น ‘เซเลบริตี’ ภายใต้สังคมอันบิดเบี้ยว อยู่ที่สื่อ หรืออยู่ที่สาธารณชน

บทความชิ้นนี้พาท่านผู้อ่านไปสำรวจและตั้งคำถามกับเหตุผลที่หน่วยงานรัฐใช้ในการสู้คดี ส.1/2566 ซึ่งเป็นคดีฝุ่นเหนือคดีแรกที่ประชาชนเป็น ‘ผู้แพ้คดี’

เรื่องราวของ จาโคโม เลโอปาร์ดี เจ้าของแนวคิดนักทุทรรศนนิยม นักมองโลกในแง่ร้าย และนักประพันธ์งานร้อยแก้วที่ดีที่สุดในศตวรรษที่ 19 ผู้โดดเดี่ยว ทว่าส่งอิทธิพลต่อนักคิดรุ่นใหม่ต่อมาอีกนานนับร้อยปี