Thought

ในโอกาสครบรอบ 10 ปี รัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557 และครบรอบ 1 ปี MOU ประวัติศาสตร์ที่ถูกฉีก ‘ระบอบอุปถัมภ์ทุนผูกขาด’ ยังคงฝังรากลึกและแผ่ขยายอิทธิพลอย่างกว้างขวางในสังคมไทย

ช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผู้เขียนเพิ่งตระหนักว่า กฎ 10% ได้กลายเป็นหลักคิดของตัวเอง เวลาหมายมั่นจะพัฒนาในเรื่องไหนๆ ก็ตาม

ผู้หญิงข้ามเพศไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็น ‘ผู้หญิง’ จากสังคมภายนอก ทั้งยังโดนตีตราและด้อยค่าด้วยค่านิยมที่ล้าสมัย รวมถึงถูกเลือกปฏิบัติเพราะมาตรฐานความงาม (Beauty Standard) ทำให้คนที่หน้าตาดีมักได้รับสิ่งที่เหนือกว่า ยิ่งไปกว่านั้น กระบวนการและข้อกฎหมายยังคงไม่ยุติธรรมสำหรับผู้หญิงข้ามเพศ สิ่งเหล่านี้คือความไม่เท่าเทียมที่กดทับพวกเธอมาโดยตลอด

ท่าทีของกฎหมายและกระบวนการยุติธรรมไทย ต่อสิทธิในการประท้วงโดยการอดอาหาร ที่มีการเคลื่อนไหวในแง่มุมต่างๆ ปรากฏขึ้นอย่างน่าสนใจ

ข่าวคดีฆาตกรรมและการทำร้ายร่างกายผู้หญิงเกิดขึ้นแทบทุกวัน จนเกิดคำถามที่ว่า อาชญากรรมนี้กลายเป็นเรื่องปกติในสังคมแล้วหรือ เพราะเหตุใด ปัญหานี้จึงยังคงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า และไม่มีท่าทีจะลดน้อยลง จนกลายเป็นปัญหาเรื้อรังที่ฝังรากลึกในสังคมไทย

ถึงเวลาแล้วที่เราต้องเงยหน้าจากโลกจินตนาการ แล้วหันมามองความเป็นจริงว่า มีผู้หญิงกี่คนที่ต้องเจ็บปวด และกลายเป็นเหยื่อเพียงเพราะหน้าอกใหญ่

ตามหาความหมายของคำว่า 'พอเพียง' ว่าทำไมในยุคหนึ่งถึงได้ผลอย่างยิ่งยวด แล้วทำไมยุคนี้ ถึงใช้กับคนรุ่นใหม่ไม่ได้อีกแล้ว

ความนิยมและแพร่หลายของธุรกรรมดังกล่าวนับเป็นภาพสะท้อนว่า ยังมีคนอีกจำนวนหนึ่งซึ่งไม่สามารถเข้าถึงสินเชื่อในระบบได้และพร้อมจ่ายอัตราดอกเบี้ยแสนแพงหลัก 100% ต่อปี เพื่อให้ได้เงินสดมาเสริมสภาพคล่อง โดยกฎเกณฑ์ที่กีดกันคนเหล่านั้นออกจากการเงินในระบบก็คือการกำหนดเพดานอัตราดอกเบี้ยซึ่งกำหนดโดยธนาคารแห่งประเทศไทย

สำรวจแง่มุมทางกฎหมาย ในการชั่งน้ำหนักระหว่างเสรีภาพในการแสดงออกกับสิทธิในความเป็นส่วนตัว ในมิติที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึงสิทธิในอนามัยเจริญพันธุ์ ซึ่งทั้งสองต่างก็เป็นคุณค่าสำคัญที่ถูกรับรองภายใต้หลักการทางสิทธิมนุษยชน

เหตุผลสำคัญที่ทำให้เลิกเปรียบเทียบความสำเร็จของตัวเองกับคนอื่นได้จริงๆ คือการ พาตัวเองไปอยู่ในสังคมที่ทำให้รู้สึกว่า การยินดีกับความสำเร็จของคนอื่นเป็นเรื่องที่ทำแล้วมีความสุข

ทบทวนประเด็นจากการลงพื้นที่เป็นระยะเวลา 2 เดือน ของนักเรียนกฎหมายที่สนใจเรื่องสิทธิของคนไร้บ้านในเมืองเชียงใหม่ ด้วยการสังเกตการณ์และเข้าไปพูดคุยกับคนไร้บ้าน

ชวนอ่านเรื่องราวว่าด้วยความตายผ่านกรอบทฤษฎีและคำอธิบายทางปรัชญาต่างๆ ตั้งแต่ยุคโบราณถึงสมัยใหม่