ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ Cordia: ข้อแนะนำสำหรับรักนิรันดร์และคำปลอบประโลมในวันที่ความสัมพันธ์ไม่เป็นใจ

หลายคนรู้จัก ใบพัด นบน้อม ในฐานะนักเขียนและนักสัมภาษณ์ชื่อดังของเมืองไทย ผ่านผลงานมากมายในรูปแบบตัวอักษรที่ถ่ายทอดความคิดความอ่านทั้งของตัวเองและผู้อื่นได้อย่างออกรส 

ใบพัดยังเป็น ‘นักปรับทุกข์’ ที่เก่งกาจ สังเกตได้จากสเตตัสเฟซบุ๊กของเขาที่มักพูดถึงเรื่องความสัมพันธ์ที่มีทั้งสมหวัง ผิดหวัง สุขเศร้าคละเคล้ากันไป

ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ Cordia คืออีกหนึ่งหลักฐานที่ถ่ายทอดมุมมองด้านความสัมพันธ์ออกมาในรูปแบบหนังสือ ภายใต้ฟอนต์ Cordia หัวกลมสุดแสนเรียบง่าย ใบพัดจะพาเราท่องไปในความคิดและมุมมองของเขา ทำหน้าที่ประหนึ่ง ‘เพื่อนสนิท’ คอยปลอบใจ ให้คำปรึกษา แลกเปลี่ยนประสบการณ์เกี่ยวกับความรักด้วยสำนวนเฉียบคม

แม้จะไม่ได้เหมาะสมที่สุดสำหรับทุกคน แต่ความเห็นของนักเขียนหนุ่มผู้นี้ ก็ ‘ทำงาน’ กับความรู้สึกของผู้อ่าน จนทำให้เกิดความผูกพันได้อย่างน่าประหลาดใจ

 1. คุณกำลังคิดอะไรอยู่ 

จุดเริ่มต้นของ ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ Cordia เริ่มจากสเตตัสกว่า 30 โพสต์ ของ ใบพัด นบน้อม แบ่งเป็น 2 ส่วนคือ คำแนะนำในการมีความรัก และ คำปลอมประโลมในวันที่รักไม่เป็นดั่งฝัน อย่างที่กล่าวไปว่า ทั้งหมดคือสเตตัสส่วนตัวที่ถ่ายทอดความคิดในหัวออกมาเป็นตัวอักษร เมื่อเฟซบุ๊กมีคำเชื้อเชิญให้เราเป็นส่วนหนึ่งกับมันด้วยคำว่า “คุณกำลังคิดอะไรอยู่?” (What’s On Your mind?) 

ดังนั้นเราต้องปรับความเข้าใจกันเสียก่อนว่า นี่คือเรื่องราวส่วนตัวของใบพัด การอ่านหนังสือเล่มนี้จึงกลายเป็นการรับฟังความคิดเห็นของมนุษย์คนหนึ่ง ที่มีถูก มีผิด มีเห็นด้วย มีเห็นต่าง ผสมผสานกันไปในแต่ละเรื่อง 

 2. คำแนะนำสำหรับรักนิรันดร์

หลากหลายบทในหนังสือเล่มนี้ ใบพัดพูดถึงวิธีการประคองความรักไว้อย่างน่าสนใจ ตั้งแต่วิธีจีบสาว การเลือกคู่ชีวิต หรือแม้แต่คำว่าหญิงในอุดมคติ 

ในส่วนนี้มีข้อสังเกตตรงที่เนื้อหาของใบพัดค่อนข้างโดดเด่น เขาไม่ได้แสดงความคิดเห็นแบบเหวี่ยงแหและหวังให้ทุกคนพยักหน้าตาม แต่เป็นการ ‘คิดอย่างไรก็แสดงออกอย่างนั้น’ ดีก็ว่าดี ไม่เวิร์กก็ว่าไม่เวิร์ก ทำให้มุมมองของเขาที่มีต่อความรักชัดเจนมากยิ่งขึ้น แน่นอนว่าหลายคนอ่านแล้วอาจรู้สึกเห็นต่างบ้าง แต่ในมุมมองของผู้เขียนกลับรู้สึกว่าบางเรื่องก็ไม่ได้หวังให้ทุกคนเชื่อเขาโดยทันที บางเรื่องอาจต้องใช้เวลา ปล่อยให้ชีวิตดำเนินไปถึงจุดหนึ่ง จุดที่คิดกับตัวเองในใจว่า ‘เออว่ะ หนังสือเล่มนี้มันเคยบอกกูมาแล้วนี่หว่า’ เป็นต้น 

บทที่น่าสนใจในประเด็นนี้คือ ไพร่ ที่หยิบบทสัมภาษณ์ของ ส.ศิวรักษ์ ปัญญาชนอาวุโสของเมืองไทยที่เสนอแนวคิดเรื่องความรักในแบบการเมืองและทุนนิยมได้อย่างน่าสนใจ หรือในบท ตกหลุมรัก พูดถึงความน่าเบื่ออันแสนสามัญ ใครๆ ก็ต่างรู้จักกันดี แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นได้กับทุกคน ใบพัดจะอธิบายว่าหากอยากจะใช้ชีวิตแบบนี้ คุณต้องเริ่มหันมามองความรักด้วยเลนส์แบบไหน และควรต้องทำอะไรบ้าง 

3. คำประโลมในวันที่รักไม่เป็นดั่งฝัน 

รักที่ไม่สมหวังมันน่าคุยและมักขายได้เสมอ แน่นอนว่าในหนังสือเล่มนี้มีเรื่องราวเกี่ยวกับรักที่ไม่สมหวังเป็นส่วนใหญ่ ทั้งคำปลอบประโลมไม่ให้เสียใจจนทุรนทุราย คำแนะนำหากจะเริ่ม ‘มูฟออน’ หรือในบางบทก็เป็นเพียงแค่การอยู่เป็นเพื่อนกับคนอ่านผ่านตัวหนังสือ ในวันที่รู้สึกอ้างว้างเกินบรรยาย 

ใบพัดทำได้ดี เขารู้จังหวะในการเข้าถึงผู้อ่าน มีพื้นที่ให้ผู้อ่านได้คิด ไม่เข้ารุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวจนเกินงาม ปล่อยให้ผู้อ่านตัดสินใจเองว่าจะฟังหรือไม่ฟังความเห็นของเขา ใบพัดทำให้รู้สึกว่า หากใครยังเศร้าอยู่ทุกคืนวัน ตัวอักษรของเขาจะคอยอยู่เป็นเพื่อน เติมพลังบวกให้เสมอ 

แฟนเก่าจะไม่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเราแล้วก็ต่อเมื่อ 

เราผ่านไปเจอเพลงที่ฟัง หนังที่ดู หนังสือที่อ่าน ร้านที่เคยไป

แล้วความทรงจำมันไม่รุมกระทืบเรา

คุณได้แต่ยิ้มเบาๆ ให้กับเรื่องราวที่ผ่านมา 

นอกจากนี้ การเลือกใช้หนังเรื่อง La La Land (2016) และ Day Of Being Wild Day Of Being Wild (1990) เป็นตัวอย่างประกอบงานเขียน ก็แสดงให้เห็นว่าเขาก็ให้ความสนใจกับความรักที่ไม่สมหวัง เชื่อว่าตัวใบพัดและผู้เขียนต่างมีความคิดเห็นตรงกันอย่างหนึ่งคือ ในความไม่สมหวัง มักมีจุดที่สวยงามและมีความสุขอยู่เสมอ ซึ่งเขามักจะหยิบมาเล่าให้ผู้อ่านได้รับรู้และเข้าใจว่า รักที่ผิดหวังไม่ได้แย่ไปเสียทั้งหมด ทว่ายังมีอีกหลายส่วนที่ทำให้เราเติบโต ให้เราได้เข้าใจได้อยู่อีกมาก 

ผู้เขียนมองว่าหนังสือเล่มนี้เปรียบเสมือน ‘เพื่อน’ ที่เวลาเรามีปัญหาเรื่องความรัก เรามักโทรศัพท์ไปหามัน นัดกันมาดื่มเบียร์ที่บาร์เงียบๆ แห่งหนึ่ง แล้วพูดคุยถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น บ้างก็เมาเละเทะเพื่อลืมเรื่องราว บ้างก็นั่งตบไหล่ปลอบใจกันตลอดทั้งคืน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพื่อนคนนั้นก็จะมีความเห็น มีคำแนะนำให้แก่เราเสมอ ไม่ว่าเราจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม 

ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ Cordia สุดท้ายแล้วคงหนีไม่พ้นการที่หนังสือเล่มนี้อยากบอกผู้อ่านว่า จงรักตัวเองบ้าง อย่าโบยตีตัวเองจนเกินไป เก็บเกี่ยวสิ่งที่ดีๆ ในเรื่องที่ผ่านมา แล้วก้าวต่อไปในฐานะคนที่พร้อมจะรับมือกับรักที่ผิดหวังในอนาคตได้ดียิ่งขึ้น