ขณะที่วัดพระธรรมกายใช้การออกแบบเพื่อสื่อสารความยิ่งใหญ่ของศาสนา วัดที่ถูกออกแบบโดยทาดาโอะ อันโดะก็เลือกสื่อสารถึงความเรียบง่ายของศาสนา ซึ่งสองแนวคิดที่แตกต่างนี้ล้วนเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกผู้เข้าชมได้อย่างโดดเด่น นับเป็น ‘อวัจนภาษาทางสถาปัตยกรรม’ ที่น่าศึกษาทีเดียว