‘เพราะเราเชื่อว่าสิ่งนี้คือการรับใช้พระเจ้า’ คณะภคินีแห่งนักบุญคอมิลโล ผู้ดูแลรับใช้ผู้สูงอายุแห่งบ้านเบธานี

พื้นที่ใจกลางสวนมีอาคารโดมเปิดโล่งตั้งอยู่ บรรยากาศโดยรอบร่มรื่น อากาศถ่ายเท จึงเหมาะเป็นจุดนัดรวมตัวกันเพื่อทำกิจกรรม พบปะ พูดคุย ระหว่างเหล่าคุณยายและคณะภคินี

ในทุกวันจะมีกิจวัตรประจำวันที่กำหนดไว้ตาม ‘ตารางเวลาของบรรดาคุณยาย’ โดยเริ่มต้นวันด้วยการสวดสายประคำและเข้าร่วมพิธีมิสซา ก่อนเข้าสู่กิจกรรมในช่วงเช้า เช่น เกมการละเล่นฝึกสมอง วิตามินบำรุงจิตใจเพื่อแบ่งปันพระวาจา และอ่านหนังสืออัปเดตข่าวสาร ในช่วงบ่ายจะเป็นกิจกรรมที่ผ่อนคลายขึ้นมาหน่อย อย่างการฟังเพลง ดูทีวี ตัดเล็บ แช่เท้า และจบวันด้วยการสวดสายประคำพระเมตตาร่วมกัน

ระหว่างวันมีการพักกินอาหาร โดยมีซิสเตอร์ซึ่งเป็นนักโภชนาการคอยควบคุมคุณภาพอาหารให้กับคุณยายโดยเฉพาะ อาหารจะถูกแบ่งประเภทตามความเหมาะสมกับคุณยายแต่ละท่าน หากพอมีกำลังกินได้เองก็จะเข้ามารวมตัวกันที่โรงอาหารเล็กๆ โดยบนโต๊ะจะมีจานอาหารจัดไว้รอต้อนรับอยู่ แต่หากคุณยายต้องการความช่วยเหลือ ก็จะมีซิสเตอร์หรือเจ้าหน้าที่จิตอาสามาคอยป้อนอาหารเหลวจากหลอดฉีดยาเพื่ออำนวยความสะดวกให้

แน่นอนว่า คณะภคินีก็มีสิ่งที่ต้องทำร่วมกัน คือการเข้าโบสถ์เพื่อสวดภาวนา โบสถ์แห่งนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลนักจากอาคารจุดศูนย์กลาง เหล่าซิสเตอร์จะเข้ามาที่นี่ทุกวันเพื่อสวดมนต์ขอพรต่อองค์พระเยซู ซึ่งเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจอันสำคัญยิ่งของคณะภคินีที่อุทิศตนทำงานนี้ด้วยความรักและเมตตา

‘บ้านเบธานี’ เป็นสถานชีวาภิบาลที่ดูแลคนชราและผู้มีภาวะพึ่งพิงขนาด 50 เตียง มีคณะภคินีดูแลทั้งหมด 9 คน ตั้งอยู่ในอำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี ซึ่งเป็นหนึ่งในโครงการของมูลนิธิซิสเตอร์คามิลเลียน อนุสรณ์จากทั้งหมด 7 แห่ง ศูนย์ดูแลผู้สูงอายุแห่งนี้เป็นมูลนิธิไม่แสวงหาผลกำไร ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่จึงต้องอาศัยเงินบริจาคเป็นหลัก ปัจจุบันมีหน่วยงานที่เข้ามาร่วมพัฒนาและช่วยเหลือทั้งด้านการรักษาพยาบาล ทันตกรรม สาธารณสุข และสุขภาพจิต เช่น โรงพยาบาลบ้านโป่ง, โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลสวนกล้วย, กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ และสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.)

ซิสเตอร์วิชุดา กู้ทรัพย์ ผู้อำนวยการและพยาบาลที่ดูแลบ้านเบธานี เปิดเผยว่า บ้านเบธานีเปิดมา 37 ปีแล้ว บ้านแห่งนี้เปรียบเหมือนสนามฝึกงานที่จะฝึกตรงนี้ตั้งแต่แรกว่า เวลาที่เราเป็นนักบวชที่มีกางเขนแดงติดตรงหน้าอกตรงนี้ การอุทิศตัวเป็น ‘นักบวช’ ในการดูแลคนชราและผู้เจ็บป่วยนั้นต้องทำอย่างไร 

“เราอุทิศตัวเองเป็นนักบวชเพราะอยากจะเป็นเหมือนซิสเตอร์รุ่นแรกๆ เราเห็นเขาทำงาน เขาดูมีความสุข แล้วเราก็มีความสุขนะ ที่ได้เห็นคนที่มีความทุกข์ เขายิ้มได้ เขากินอิ่ม มันเป็นความสุขที่คนที่ไม่ได้ทำจะไม่รู้ว่ามันสุขอย่างไร นอกจากเราให้คนอื่นมันก็เติมเต็มเราด้วย เพราะว่าในชีวิตของมนุษย์เรามันมีทั้งผู้ให้และผู้รับในเวลาเดียวกัน”