“สวัสดีครับ ผมฟาโรห์ จาก The Common Thread”
หากใครเป็นผู้ชื่นชอบเรื่องลึกลับ คดีฆาตกรต่อเนื่องที่เกิดขึ้นจริง รวมถึงการตั้งคำถามอย่าง อะไรทำให้ฆาตรกรต่อเนื่องเกิดขึ้นมาในสังคมนี้ และหยิบประเด็นปัญหาสังคมการเมืองมาบอกเล่า นาทีนี้คงไม่มีใครไม่รู้จัก ‘ฟาโรห์ จักรภัทรานน’
The Common Thread เปิดช่องเมื่อวันที่ 24 มกราคม 2561 ปัจจุบันมีผู้ติดตามกว่า 6.87 แสนคน และเพิ่งจัด The Common Talk ที่ชวนทุกคนมาร่วมไขคดีและท่องไปในประวัติศาสตร์ไปด้วยกัน เมื่อ 28 กันยายน 2567 แถมเพิ่งขึ้นสังเวียนมวยปล้ำไทย SETUP CLIMAX ส่งท้ายปีไปหยกๆ
จึงนับว่าเป็นปีที่มีอะไรใหม่ๆ เกิดขึ้นกับฟาโรห์ไม่น้อย ทั้งการใช้ชีวิตและการทำรายการ จนเขาบอกเราอย่างจริงใจแกมติดตลกว่า “ปีนี้ผมไปออกช่องคนอื่นมากกว่าช่องตัวเองอีก”
แต่ช้าก่อน วันนี้เราไม่ได้ชวนเขามาไขข้อสงสัยในคดีหรือชวนคุยเรื่องลี้ลับ แต่เป็นการสรุปเรื่องราวทั้งหมดของปีเก่าผ่านสถานที่ Comfort Place ของตัวเขา
แล้วทุกคนคิดว่า สถานที่ Comfort ของไอ้คนหน้าหนวด (เขาขอเรียกตัวเองแบบนี้) ในปีนี้จะมีหน้าตาแบบไหนกัน
นิยามคำว่า Comfort Place ของคุณคืออะไร
Comfort Place คือสถานที่ไม่ใช่ขนาด มันคือพื้นที่ที่เราสามารถวางภาระทุกอย่างเอาไว้ข้างนอก มันคือพื้นที่ที่เราสามารถ ‘เปลือย’ ความเป็นตัวตนของเราได้ทุกอย่าง โดยไม่ต้องกังวลว่าจะถูกตัดสิน ไม่ต้องกังวลว่าใครกำลังมองเราอยู่
ซึ่งไม่ได้หมายถึงสถานที่เพียงอย่างเดียวอาจจะหมายถึงคนก็ได้ หรือบางคนอาจจะเป็นสวนสาธารณะ เพลงสักเพลง การดูหนังเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ หรือบางคนอาจเป็นอาหารสักเมนูที่ทำให้รู้สึกว่าได้รับการเยียวยา แต่สำหรับปีนี้ผมเลือกร้าน NIP HAN TAE นิปฮันแท เป็น Comfort Place
คุณกล่าวว่า Comfort Place เป็นสถานที่ที่เปิดเปลือยตัวเองได้ แต่ทำไมถึงเลือกร้านอาหาร เพราะแง่หนึ่งคุณเป็นบุคคลสาธารณะ มีคนรู้จัก และมีแฟนคลับ
อย่างแรกเลยร้านนี้เป็นร้านที่เจอเมื่อประมาณช่วงปีที่แล้วโดยบังเอิญ ผมเป็นคนชอบสำรวจ และพื้นฐานผมไม่ใช่คนแถวนี้ แต่เวลาไปที่ไหนสิ่งแรกที่ผมจะทำคือ ผมจะเดินดูว่าตรงนี้มีอะไรบ้าง ปรากฏว่าวันนั้นผมเดินมาเจอร้านนี้ก็สะดุดตาตั้งแต่ชื่อและโครงสร้างการตกแต่งร้าน มันให้ความรู้สึกเหมือนตอนนางเอกซีรีส์เกาหลีกินข้าว ผมเลยคิดว่าลองกินดีกว่า พอกินครั้งแรกพี่ที่ร้านก็ดูแลเป็นอย่างดี แนะนำเมนู และการกินอาหาร วันนั้นมันก็เปลี่ยนชีวิตผมเลยเหมือน สถานที่ตรงนี่กลายเป็นหนึ่งในพื้นที่อุ่นใจในชีวิต ซึ่งเมนูโปรดที่มาต้องสั่งคือซุปกระดูกวัว ซุปข้นๆ ร้อนๆ
และเชื่อไหมว่าในวันที่หนักที่สุดของผมในปีนี้คือ ผมมีโอกาสได้ทำ Talk Show ผมต้องตื่นตี 5 เตรียมของทุกอย่างไม่นับเวลาซ้อม ซึ่งเราก็ชาเลนจ์ตัวเอง และได้รับการสนับสนุนจากหลายๆ ฝ่าย วันนั้นผมยืนพูดอยู่บนเวทีใช้เวลาอย่างน้อยรอบละประมาณ 4 ชั่วโมง และมีโชว์สองรอบ รวมๆ วันนั้นผมพูดประมาณ 8 ชั่วโมง เสร็จงานประมาณ 5 ทุ่ม เชื่อไหมว่าสิ่งเดียวที่ผมคิดถึงคือ ซุปกระดูกวัว ผมโทรศัพท์มาหาร้าน NIP HAN TAE ว่า ร้านยังเปิดไหม
พอได้กินแล้วรู้สึกอย่างไร หายเหนื่อยไหม
ผมชอบประโยคหนึ่งว่า อาหารรสชาติดีๆ จะเยียวยาทุกสิ่ง แล้ววันนั้นพอผมเจอเรื่องหนักมาทั้งวันการที่ผมได้ซดซุปร้อนๆ มันทำให้ผมรู้สึกว่า ผมเข้าใจเห็นภาพนักรบที่แบกเกราะหนักๆ แล้วทันทีที่ชิมซุปปุ๊บ เกราะทั้งหมดที่แบกไว้บนบ่ามันกลายเป็นผืนผ้า เหล่านี้คือเหตุผลที่ผมเลือกร้านอาหารเป็น Comfort Place
เพราะอาหารเป็นพื้นฐานของมนุษย์ด้วยหรือเปล่า จะเศร้า จะสุข ก็ต้องกิน
ผมเชื่อในความเป็นธรรมชาติต่อให้คุณจะมีชื่อเสียงโด่งดังมากมาย สุดท้ายแล้วพื้นฐานความต้องการมันไม่ต่างกัน ผมชอบคลิปหนึ่งของ ไมเคิล แจ็กสัน เป็นคลิปที่เขาไปเดินซื้อของในห้างที่ถูกสั่งปิด ในโมเมนต์นั้นผมรู้สึกว่า ผมดีใจที่เห็นรอยยิ้มความสุขเขา แต่อีกแง่หนึ่งคือเรารู้สึกว่านั่นคือราคาที่ต้องจ่ายเพื่อสร้างความสุข และมันน่าเศร้านะ เพราะบางทีเขาก็อาจจะแค่อยากมีชีวิตธรรมดา ได้เดินไปแย่งเนยก้อนสุดท้ายกับอาม่าอะไรแบบนี้ก็พอแล้ว แต่พออยู่ในจุดนั้น เขาทำไม่ได้อีกต่อไป
อีกเหตุผลที่ผมเลือกร้านอาหารเพราะรู้สึกว่า เวลาที่เหนื่อยล้ามากมายผมคิดว่า ผมไม่อยากพูดกับคนแล้ว ผมอยากคุยกับอาหารมากกว่า เพราะการรักอาหารไม่เจ็บเลยสักวัน
วันแรกที่รู้จักร้าน NIP HAN TAE กับวันนี้ความรู้สึกยังเหมือนเดิมไหม
รู้ไหมเวลาผมมีสัมภาษณ์ถ้ามีนัดอยู่แถวนี้ ผมจะลากทุกคนมากินร้านนี้หมดเลย เพราะอยากให้เขาลองกิน แล้วสิ่งที่ดีใจมากคือ พวกเขากลับมากินกันเองโดยที่เราไม่ต้องมาด้วย ผมก็รู้สึกภูมิใจ คือเราเคยทำร้านอาหารทำบาร์เครื่องดื่มมาก่อน และผมก็เป็นคนที่ชอบแนะนำร้านอาหารให้เพื่อนและคนรอบตัว แต่เราไม่สามารถเปิดช่องรีวิวอาหารได้ เพราะข้อเสียของผมคือ เป็นคนที่ค่อนข้างตรงกับรสชาติ แบบอันนี้ไม่อร่อยผมก็จะไม่พูดว่าอร่อย บางทีผมจึงไม่น่ารักกับร้านอาหาร แต่สิ่งหนึ่งที่ดีใจทุกครั้งคือ เวลาที่เจอ Comfort Place และรู้สึกว่าแบ่งปันได้ ผมก็อยากทำ
แล้วทำไมต้องเป็นซุปกระดูกวัวร้านนี้เท่านั้น
ผมเชื่อเสมอว่า รสชาติที่ปรุงออกมามันสะท้อนความพิถีพิถันอย่างกระบวนการบางอย่าง อาจจะเจอผ่านประสบการณ์ หรือไอเดียใหม่ๆ คุณต้องรู้ว่าอาหารที่จะทำเริ่มจากวัตถุดิบไหน ต้องรู้ว่าปรุงอย่างไร และต้องรู้ว่าเสิร์ฟอย่างไร อย่างก่อนการสัมภาษณ์ที่เราคุยกัน ผมก็บอกว่าเมนูที่ผมชอบมากและเปลี่ยนชีวิตคือซุปกระดูกวัว
แต่พี่เจ้าของร้านก็พูดออกมาเลยว่า ถ้าวางเอาไว้มันจะเค็มคือ เขารู้กระบวนการถ่ายรายการอาหาร เพราะ Process มันไม่เหมือนการกินปกติ แต่พี่เจ้าของร้านบอกว่าการสั่งอาหารทิ้งไว้ไม่ได้บอกว่าอาหารจะเย็นแต่มันจะเค็ม นั่นหมายถึงเขาเข้าใจเมนูนี้เป็นอย่างดี และเขารู้จักจานนี้ ซุปถ้วยนี้เป็นอย่างดี และทั้งหมดทั้งมวลมันเกิดจากกระบวนการที่เขาใช้ทรัพยากรในการลองจนกว่าจะได้ซุปถ้วยนี้ อาหารสามารถบอกเล่าเรื่องราวของมันได้
การที่คุณชื่นชอบอาหาร ส่วนหนึ่งมาจากการที่คุณสนใจเรื่องประวัติศาสตร์ด้วยหรือเปล่า เพราะอาหารแต่ละจานสามารถบอกเล่าเรื่องราวได้หลายอย่าง
จริง เชื่อไหมว่าสิ่งที่อยู่คู่กับสิ่งมีชีวิตตั้งแต่แรก ตั้งแต่เราเป็นเซลล์ก็คืออาหาร พื้นฐานของสิ่งมีชีวิตต้องการอยู่ไม่กี่อย่าง และหนึ่งในนั้นคือพลังงานจากอาหาร ซึ่งล่าสุดผมก็ทำรายการชื่อรสชาติประวัติศาสตร์ เพราะผมรู้สึกว่าในทุกโมเมนต์ของมนุษยชาติอันยิ่งใหญ่จะมีอาหารอะไรบางอย่างอยู่ตรงนั้นเสมอ เช่น อาหารมื้อสุดท้ายของพระเยซูกินอะไรกันในวันนั้น หรือมื้อสุดท้ายของ อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ก่อนที่เขาจะจากโลกนี้ไปเขาเคี้ยวอะไรก่อน
ทั้งหมดทั้งมวลคือ คำถามที่ผมสงสัยไปจนถึงพวกเครื่องดื่มที่มันสะท้อนวัฒนธรรม เพราะผมเป็นคนชอบดื่ม เช่น ทำไมญี่ปุ่นถึงดื่มแบบนี้ เกาหลีดื่มแบบนี้ ทั้งๆ ที่ประเทศห่างกันนิดเดียว ขณะที่บางอย่างที่อยู่กันคนละซีกโลกกลับมีหน้าตาที่คล้ายคลึงกัน
ในปีหน้าผู้ติดตามคุณจะเห็นอะไรบ้าง
ในปีหน้าผมก็ยังจะพัฒนาตัวเองต่อไป ทั้งตัวเองและพื้นที่ของเรา ยังคงสนับสนุนพื้นที่ที่ต้องการเสียง เป็นกระบอกเสียงให้สังคมมันดีขึ้น เป็นลำโพงให้กับใครก็ตามที่พยายามต่อสู้เรียกร้องเรื่องนั้นแม้ไม่ใช่เรื่องของเราก็ตาม เพราะผมไม่เคยมีความคิดว่า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของเราเพราะเราอยู่ในสังคมเดียวกัน
ไม่มีอะไรการันตีเลยว่าบ้านหลังต่อไปจะไม่ใช่บ้านเรา หรือปัญหาอาชญากรรม ความปลอดภัย กฎหมายต่างๆ ที่ยังไม่พัฒนาทั้งที่สามารถพัฒนาได้อีก เรามีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตในสังคมที่ดีกว่านี้ได้ ปลอดภัยได้ มีสื่อที่จะนำเสนอเพื่อชี้นำสังคมไปในทางที่มันปลอดภัย ไม่ใช่แค่สื่อกระตุ้นความโกรธของคนไปวันๆ แต่มันจะเป็นพื้นที่สื่อแบบนั้น ถ้าหากคุณรู้สึกว่าพื้นที่เล็กๆ ของผมตรงนี้สามารถซัพพอร์ตได้ ก็ทักมาหาผม ถ้าผมพอจะซัพพอร์ตอะไรคุณได้ก็จะทำ ยกเว้นเรื่องเงิน (หัวเราะ)
ปีนี้คุณดูจะทำอะไรใหม่ๆ หลายอย่าง ถ้าให้สรุปตัวคุณเป็นประโยคสั้นๆ จะเป็นคำแบบไหน
ปีนี้ผมได้รับคำนิยามมาว่า เป็นเอตทัคคะ ด้านการมั่วบ้านงาน อันนี้ โจ้ Salmon Podcast (นทธัญ แสงไชย) เป็นคนตั้งให้เอตทัคคะหมายถึงผู้เป็นเลิศ ผมคิดว่าเหมาะกับผมในปีนี้ เพราะที่ผ่านมาผมไปออกช่องคนอื่นมากกว่าอัปช่องตัวเองอีก (หัวเราะ) ผมไปเกือบทุกช่องแหละที่รู้จักกันและรู้สึกเข้ากัน ผมดีใจที่เมื่อก่อนคนอื่นเห็นผมในเวอร์ชันฟาโรห์ The Commond Thread ซึ่งดูเป็นคนไม่น่าคุยด้วย ผมเห็นตัวเองผมก็รู้สึกไม่คุยกับไอ้หนวดคนนี้แน่ นึกภาพตามนะสมมติ
“สำหรับเรื่องราวในเมนูวันนี้จะมีซุปเนื้อ ซุปเนื้อนี้เต็มไปด้วยความพิถีพิถันและเต็มไปด้วยความตั้งใจ” (พูดโทนเสียงที่จัดรายการ The Commond Thread)
คุณคิดดูนะว่า มันดู Comfort ไหม เราดีใจที่มีคนเห็นเราในหลายๆ ด้าน เพราะผมเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีหลายด้าน เป็นรูปทรงที่มีเหลี่ยมมุมเยอะแยะมากมาย ผมก็อยากให้ทุกคนรู้จักผมในหลายๆ ด้าน รู้จักผมในหลายเวอร์ชัน
และอีกด้านหนึ่งคือเราได้เรียนรู้ตัวเอง ผมไม่เคยเชื่อเรื่องศักยภาพตัวเองเลยว่า เราจะสามารถยืนพูด 10 กว่าชั่วโมงบนเวทีได้ ตอนแรกเราก็กังวลว่าจะยืนไหวไหม เราจะสื่อสารออกไปให้คนดูฟังเข้าใจ และเขาจะได้รับอะไรกลับไปไหม
