ในบางครั้งที่ห้องพัก บ้าน หรือที่ทำงาน อาจไม่ใช่คำตอบของที่ที่สบายที่สุด เราอาจอยากหาพื้นที่หลบผู้คน หรือนั่งพักผ่อนคุยกับตัวเองและเพื่อนฝูง แม้สถานที่เหล่านั้นจะมีอยู่มากมายในเมืองใหญ่อย่างกรุงเทพฯ แต่ในซีรีส์ The Hidden Places นี้ The Momentum อยากเล่าเรื่องของผู้คนที่สร้างพื้นที่ขึ้นมาเพื่อให้คนได้มาพักใจ พูดคุย หรือนั่งดื่มด่ำบรรยากาศ
หลากหลายพื้นที่ หลากหลายเป้าหมาย แต่ทั้งหมดนั้นเหมาะแก่การหลีกเร้น เป็นที่ลับในการสร้างพื้นที่ชั่วคราวของเรา และหนึ่งในนั้นคือร้าน Gypsy Reader
ถนนหนังสือ ถนนนครสวรรค์ นางเลิ้ง ถนนกล้วยแขก แยกกะออม ฯลฯ เราจะเรียกถนนเส้นนี้ว่าอะไรก็ได้ แต่ทุกอย่างรวมเป็นตัวตนของที่นี่ได้อย่างน่าหลงใหล
ในบางวัน ถนนแน่นขนัดไปด้วยรถยนต์ แต่บางครั้งถนนกลับโล่งเหมือนลานหน้าบ้าน ร้าน Gypsy Reader ตั้งอยู่ริมถนนแห่งนี้ นิ่งสงบไม่ว่าในวันแบบไหน
โต๊ะไม้สองตัวตั้งอยู่หน้าร้าน ร่มสีขาววางอยู่ข้างจักรยานคันเก่า กล้วยไม้หวายห้อยท้าลมอยู่ด้านบน เสียงเพลงเบาๆ ดังคลอออกมาด้านนอก มีแมวสองตัวนอนอยู่อย่างสบายใจ
บาส-ศุภวิทย์ น้อมเกียรติกุล เจ้าของร้านง่วนอยู่หลังเคาน์เตอร์ ส่วนเก๋-พัชราพรรณ เก้าเอี้ยน กำลังทำอาหารอยู่หลังร้าน เราเริ่มคุยกันในวันที่ลมหนาวแรกของปีพัดมา
ที่นี่ขายหนังสือ กาแฟ เบียร์ และอารมณ์ (ในวันที่ต้องการเครื่องดื่มแรงๆ อย่างวิสกี้ ที่นี่ก็พร้อมรินให้เสมอ) มีหนังสือมือสองวางอยู่ทั่วร้าน ส่วนชั้นหนังสือมือหนึ่งมีอยู่จำนวนหนึ่ง ส่วนมากเป็นวรรณกรรม จากแต่เดิมที่เคยขายหนังสือมือสองแบกะดิน ขยับขึ้นมาเป็นโต๊ะ จนสุดท้ายเพิ่มร่มเงาให้หนังสือด้วยการเช่าล็อกเล็กๆ ในตลาดยิปซี เปิดพื้นที่ให้คนรักหนังสือมือสองมาเลือกหยิบกลับบ้าน
หลังการขยับขยายพื้นที่ สุดท้ายมาลงตัวที่ถนนนครสวรรค์ กลายเป็นร้าน Gypsy Reader
“นอกจากขายหนังสือมือสองแล้ว จริงๆ เรามองว่าร้านนี้เป็นพื้นที่ให้คนมาพักผ่อน เราไม่ได้หวังว่าจะต้องมาจัดกิจกรรมอะไรที่ไปในทางใดทางหนึ่ง แต่ให้เป็นพื้นที่แห่งความเงียบ ให้คนเข้ามาตั้งใจทำงานก็ได้ หรือว่าแค่มาหลบร้อนก็ได้ หรือจะนัดเพื่อนมาคุยธุระปะปัง สำคัญ ไม่สำคัญ ได้หมด ก็ขอแค่เข้ามา บางคนแค่สั่งน้ำแก้วเดียวแล้วนั่งเล่นกับแมว เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ไม่เบื่อแมวก็เล่นไปเลย” บาสเล่าให้เราฟังถึงความหมายของพื้นที่ ขณะที่คุยกัน แมว ‘แคนโต้’ น้องเล็กของร้านก็เดินเข้ามาดมกาแฟ ผิดกับพี่ใหญ่ ‘เจ้าหงิญ’ ที่ชอบออกไปลัดเลาะข้างนอกมากกว่า อีกตัวหนึ่ง ‘แบล็คเอลล์’ แมวเปอร์เซียนอนอยู่บนพื้นอย่างเรียบร้อย
เราสนใจคำว่ายิปซี แน่นอนว่า ไม่ใช่เพราะย้ายมาจากตลาดยิปซีอย่างเดียวแน่ๆ
“ชนเผ่ายิปซีเป็นชนเผ่าที่ไม่เชิงเร่ร่อนนะ แต่เป็นกลุ่มคนที่เดินทางตลอดเวลา หนังสือมือสองที่เราเอามา ก็เหมือนเดินทางมาจากที่อื่น เราไปเอามาจากตามร้าน ตามบ้านคน เพื่อมาอยู่ที่นี่ เพื่อให้วันนึงมันเจอคนพามันไปอยู่ที่อื่น ก็เหมือนกับการเดินทางของหนังสือ แล้วก็อาจจะเหมือนการเดินทางของร้านเราด้วย เพราะเราเคยอยู่ยิปซีมาก่อน แล้วมาอยู่ที่นี่ วันนึงก็อาจจะไปที่อื่นด้วยก็ได้ ส่วนรีดเดอร์ก็คือนักอ่านธรรมดาก็เลยใช้ชื่อนี้แหละ”
ในชั้นหนังสือมือสอง มีหนังสือหลายประเภทวางอยู่ ไล่เรียงไปตั้งแต่วรรณกรรม ท่องเที่ยว ความเรียง หรือฮาวทู หนังสือหายากระดับแรร์ไอเท็ม เช่น สนิมสร้อย ชุด 3 เล่ม ของ ’รงค์ วงษ์สวรรค์ มีฝีมือภาพประกอบของ ช่วง มูลพินิจ ฝังหัวใจข้าไว้ที่วูนเด็ดนี ฉบับพิมพ์ครั้งแรก ฯลฯ ความโรแมนติกในการมาร้านหนังสือมือสอง บางครั้งก็คือการเจอหนังสือที่เราไม่คิดว่าจะเจอ อย่างไรก็ตาม บาสไม่ขายสนิมสร้อยชุดสามเล่มนี้
เราคุยกันถึงเรื่องหนังสือสองอย่างเพลิดเพลิน ความไม่คาดหวังเป็นเสน่ห์ที่น่ารักของหนังสือมือสอง
“ก็คงอยู่กับหนังสือมือสองไปเรื่อยๆ มันสนุก บางทีไปเดินร้านหนังสือมือสอง เจอเล่มเก่าๆ ไม่เคยเห็น ขนาดเป็นคนขายที่ต้องไปเจอหลายๆ ปก หลายๆ เล่ม ที่ไปนอนกองอยู่ที่ร้าน อย่างไปเจอหนังสือของ ’รงค์ วงษ์สวรรค์ มาร์เกซพิมพ์แรก ก็เพิ่งเคยเห็น มูราคามิ ก็เพิ่งเคยเห็น หรือเกิดวังปารุสก์ยุคนี้มีแค่สองเล่ม เราก็ไปเจอว่าเมื่อก่อนมีสามสมัย ถ้าเราไม่ได้ทำอาชีพนี้ก็คงไม่รู้”
“วิธีการดูหนังสือจริง หนังสือปลอมก็มี อย่างหนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว เมื่อก่อนมีพิมพ์ปลอมมานะ พิมพ์แรกสันจะเขียนว่าหนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยวเต็มๆ ซึ่งตอนนั้นเขาทำคล้ายๆ พิมพ์แจก ลิมิเต็ดอะไรสักอย่าง จนคนอยากได้เยอะ เขาก็เลยพิมพ์อย่างนั้นขึ้นมาอีกรอบ หน้าปกเหมือนกัน เนื้อในเหมือนกัน แต่แค่สันน่ะ คำว่า ‘หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว’ เหลื่อมไปข้างหลัง ซึ่งพิมพ์แรกปลอมกับพิมพ์แรกแท้ราคาก็ต่างกัน ถ้าเป็นคนสะสมเค้าจะซีเรียสพิมพ์หนึ่งปลอมก็ตกอยู่ที่ราคา 400-500 บาท แต่ถ้าพิมพ์หนึ่งแท้ก็ขึ้นไปที่ 800 ยันหลักพัน เคยเห็นคนขาย 1,500 ซึ่งพอเราอยู่ตรงนี้ไป เราก็จะเจอเรื่องแบบนี้เยอะขึ้น”
ไม่ใช่แค่เฉพาะหนังสือมือสองเท่านั้น แต่กาแฟของที่นี่ก็รสชาติดี เก๋เดินไปนำ ‘แบล็คเอลล์’ ที่ไม่ใช่แมวมาวางตรงหน้า เป็นชาผสมเอสเปรสโซ
“สีมันเหมือนทะเลทรายดี” บาสว่าอย่างนั้น ชื่อแบล็คเอลล์ก็มาจากชื่อลูกหลานของชาวอินเดียนแดงที่อยู่ในเหตุการณ์วูนเด็ดนี
ร้านไฟสีส้มสลัวแม้ในยามกลางวัน ยังตั้งอยู่อย่างมั่นคง แม้เขาจะบอกว่าร่อนเร่ แต่ในความร่อนเร่ก็เป็นที่ยึดเหนี่ยวหัวใจในบางเวลาได้ดีเหลือเกิน
ถ่ายภาพโดย สิทธิพงษ์ ติยะวรากุล
FACT BOX:
ร้านติด สน.นางเลิ้ง อยู่ใกล้ๆ หัวมุมซอยกะออม ถนนนครสวรรค์
เปิดทุกวัน 09.30 – 22.00 น.
Facebook : ร้านหนังสือ – Gypsy Reader
