คนจำนวนมากมักจะทำกิจ แต่ไม่ได้ทำจิต

02.40

งานกับใจนั้นเป็นเรื่องที่ต้องบริหารไปพร้อมๆ กัน เวลาทำงานก็ต้องทำแบบเต็มที่ให้งานงอกเงยขึ้นมา แต่ในขณะก็ต้องบริหารจิตใจไม่ให้ไปหมกมุ่นจนกระทั่งเกิดเป็นความเคร่งเครียดวิตกกังวล ซึ่งคนส่วนมากโดยเฉพาะพวก workaholic จะทุ่มชีวิตให้กับงานเพราะเชื่อว่าจะนำมาซึ่งการประสบความสำเร็จ ซึ่งก็คงจะเป้นตามนั้นจริง แต่อีกด้านหนึ่งมันก็เป็นบ่อเกิดของความเครียดและวิตกกังวล ซึ่งสุดท้ายก็นำมาซึ่งความป่วยไข้ อย่างที่มีคนบอกว่าเราทำงานหาเงินเพื่อไปจ่ายให้หมอบอกให้เราหยุดทำงาน

หนุ่มเมืองจันท์บอกว่าเรื่องนี้จริงๆ มันเป็นเรื่องของการนิยาม ความสำเร็จกับความสุข ปัญหากับความทุกข์ หรือความผิดพลาดกับความล้มเหลว สองสิ่งที่คู่กันนี้คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน อย่างความผิดพลาดกับความล้มเหลวนั้นไม่ใช่สิ่งเดียวกัน การทำงานมันมีโอกาสของความผิดพลาดอยู่ แต่มันไม่ใช่ความล้มเหลว ความล้มเหลวจะเกิดต่อเมื่อเกิดความผิดพลาดแล้วสรุปบทเรียนไม่ได้ หากเราสรุปบทเรียนได้เราจะเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น และจะไม่ผิดพลาดซ้ำเดิมอีก หรืออย่างปัญหากับความทุกข์ เวลาเราทำงานเราต้องเจอปัญหากันทุกคนอยู่แล้ว ซึ่งไม่ได้หมายความว่าเวลาเราเจอปัญหาแล้วเราต้องทุกข์เสมอไป ปัญหาคือความจริง ความทุกข์คือความรู้สึกที่เราคิด สุดท้ายคิอความสำเร็จกับความสุข หลายคนคิดว่าความสำเร็จคือความสุข แต่ความจริงแล้วความสำเร็จหลายอย่างก็ไม่ได้นำมาซึ่งความสุข

“ชีวิตมันเหมือนการวิ่งมาราธอนที่ไม่มีเส้นชัย การเจอความล้มเหลวไม่ใช่จุดจบของชีวิต”

 

เรียนรู้จากความล้มเหลว

08.32

เมื่อเกือบสิบปีก่อนวงศ์ทนงเคยทำนิตยสาร a day WEEKLY ออกมา โดยหวังให้เป็นนิตยสารข่าวอันดับหนึ่งของเมืองไทย ซึ่งพอวางแผงเล่มแรกก็ถือว่าขายดีมาก ประสบความสำเร็จ แต่เมื่อเวลาผ่านไปหนังสือเริ่มขายได้น้อยลงๆ จนต้องตัดสินใจปิดตัวในระยะเวลาแค่หนึ่งปี ซึ่งก็ถือว่าเจ็บตัวทั้งทางด้านธุรกิจที่สูญเสียเงินไปมากมายและด้านสังคมที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ แน่นอนว่าความรู้สึกขณะนั้นก็ต้องแย่เป็นธรรมดา แต่พอเวลาผ่านไปวงศ์ทนงก็รู้สึกว่านี่คือบทเรียนและคิดหาทางแก้มือ จนมาเจอธุรกิจตัวหนึ่งคือนิตยสาร free copy เกิดเป็นนิตยสาร a day BULLETIN ขึ้นมา และกลายเป็นนิตยสารที่ประสบความสำเร็จที่สุดฉบับหนึ่ง ซึ่งนิตยสารเล่มนี้จะไม่สามารถประสบความสำเร็จได้เลยถ้าวงศ์ทนงไม่เคยทำ a day WEEKLY มาก่อน เพราะวิธีคิดของนิตยสารเล่มนี้คือการทำตรงกันข้ามทุกอย่างจากสิ่งที่เคยทำล้มเหลวไว้

 

ที่มาแห่งทุกข์นั้นคืออัตตา

14.05

ความทุกข์ของหลายๆ คนนั้นมักมาจากความคิดที่ว่าตัวเรานั้นเก่ง มีความยึดติดกับผลงานว่าเป็นของๆ เรา ซึ่งข้อดีก็คือทำให้เราทุ่มเทให้กับมันอย่างเต็มที่ แต่อีกด้านหนึ่งก็ทำให้เรากดดัน เวลามีใครมาวิจารณ์ก็ทำให้เราทุกข์เพราะคิดว่างานนั้นก็คือตัวตนของเรา จนเกิดการตอบโต้กลับอย่างแข็งกร้าว รุนแรง นำมาซึ่งความบาดหมางและการกระทบกระทั่ง

วิธีแก้ไขนั้นต้องเปลี่ยนจากวิธีคิด เมื่อทำงานใดออกไปแล้วก็ควรปล่อยวางจากการยึดมั่นว่างานนั้นเป็นของเรา และรับฟังในรายละเอียดของคำวิจารณ์มากกว่าการดูว่าใครวิจารณ์จะช่วยลดความทุกข์ของเราลงไปได้

 

ความสำเร็จอาจไม่ได้อยู่ที่จุดหมายปลายทาง

18.13

คนที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงนั้นมีโอกาสเสี่ยงที่จะหลงลืมตัวตน เพราะไปหลงไหลได้ปลื้มกับความสำเร็จจนไม่คิดเปลี่ยนแปลงหรือเรียนรู้ ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ผู้บริหารที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยพลาดกันเยอะเพราะสำเร็จเร็วเกินไปจนไม่เกิดการเตรียมตัวพร้อมรับมือความล้มเหลว

และในอีกมุมหนึ่งความล้มเหลวอาจมาจากสิ่งที่ได้นั้นไม่สามารถไปถึงอย่างที่ตั้งใจไว้ ทั้งที่จริงถ้ามองอีกด้าน การเดินทางไปได้ตั้งครึ่งทางของที่ตั้งใจ การได้กลับมาถึง 5 จากที่ตั้งใจไว้ว่าจะถึง 10 ก็อาจถือเป็นความสำเร็จได้เช่นกัน ถือเป็นประสบการณ์และสิ่งที่ทำให้เราได้เรียนรู้เพื่อการก้าวต่อไปข้างหน้า

ซึ่งพระไปศาลก็ได้กล่าวไว้ว่านอกจากความสำเร็จตรงปลายทางแล้ว สิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่ควรเกิดควบคู่กันไปก็คือความสุขขณะที่เราทำงานด้วย และเมื่อมองไปถึงผู้คนที่อยู่รอบตัวเราด้วยแล้ว ความสุขของคนที่ทำงานด้วยกันกับเราก็น่าจะเป็นความสุขอย่างหนึ่งด้วยเช่นกัน

 

เรื่องของคนก่อกำแพง

22.31

พระไพศาลเล่าให้ฟังถึงเรื่องของการทำงานอย่างมีความสุขเอาไว้ โดยยกตัวอย่างให้ฟังว่า มีช่างสามคนที่กำลังก่อกำแพงอยู่ คนแรกทำอย่างเหนื่อยหน่าย ทำไปก็พักไป คนที่สองดูขยันกว่าคนแรก ทำงานอย่างแข็งขันแต่ก็ดูนาฬิกาไปด้วย ส่วนคนสุดท้ายเป็นคนที่ทำงานอย่างกระตือรือร้น สีหน้าแช่มชื่น เมื่อมีคนไปถามว่ากำลังทำอะไรกันอยู่นั้น คนแรกก็ตอบว่ากำลังก่ออิฐอยู่ คนที่สองบอกว่าผมกำลังก่อกำแพง ส่วนคนที่สามตอบว่าผมกำลังสร้างโบสถ์อยู่ นั่นแสดงให้เห็นถึงภาพเป้าหมายในหัวของแต่ละคนล้วนมีส่วนในการสร้างความสุขในการทำงาน

 

วิธีทำงานให้มีความสุข

25.22

วิธีทำงานของหนุ่มเมืองจันท์นั้น เวลาทำงานก็ลุยให้เต็มที่ แต่ไม่ได้ซีเรียสมากนัก ก็จะมีการพูดคุยสนุกสนาน ให้กำลังใจกันบ้าง พลาดมาก็จะบอกว่า ‘ไม่เป็นไร เอาใหม่’ ซึ่งเมื่อเราไม่ได้ซีเรียสมากนักความสุขก็สามารถเกิดได้ง่ายขึ้น

อีกแนวคิดหนึ่งที่ใช้ประจำคือคนเราไม่จำเป็นต้องชนะตลอดเวลา แพ้บ้างก็ได้ งานบางงานมันก็มีที่ล้มเหลวบ้าง เราก็แค่ต้องยอมรับ งานบางงานมันจบไปแล้วเราก็ต้องจบที่ใจเราเพื่อก้าวต่อไปเท่านั้นเอง

Tags: , , , , , , ,