‘แปดสิบสี่ย่อหน้าของการปลอบประโลม’ โดย วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา นำพาเราไปสู่การคิดแบบกลับตาลปัตรภายใต้สังคมที่กำลังจะล่มสลาย ท่ามกลางบรรยากาศทางเพศและความรู้สึกอ้างว้าง เส้นแบ่งระหว่างโลกยุคเก่าและโลกยุคใหม่ ความเป็นมนุษย์และจักรกลถูกท้าทายด้วยการมี/ไม่มีความรู้สึก
