อารยธรรมจีนและอินเดียมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างแนบแน่น โดยหนึ่งในผู้เล่นสำคัญที่โลดแล่นท่ามกลางความสัมพันธ์นั้นคือ ‘พระภิกษุ’ ผู้มุ่งหวังจะเดินทางไปยังดินแดนพุทธภูมิ ภิกษุเหล่านั้นในทางหนึ่งผลักดันให้พุทธศาสนาเจริญเติบโตอย่างมากในจีนแผ่นดินใหญ่ รวมทั้งผลพลอยได้หนึ่งคือ รัฐต่างๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งอยู่ทางใต้ของจีนก็เติบโตขึ้นด้วยเช่นกัน
