“ได้ตรวจสอบคุณสมบัติของผู้สมรสแล้ว ทั้งสองฝ่ายเป็นเพศชาย จึงไม่มีคุณสมบัติที่จะจดขึ้นทะเบียนสมรสได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ซึ่งกำหนดให้ชายและหญิงเท่านั้นที่สามารถจดทะเบียนสมรสได้”
ช่วงสายของวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2565 หรือวันวาเลนไทน์ ‘ฟ้า’ – พรหมศร วีระธรรมจารี แกนนำกลุ่มราษฎรมูเตลู ได้เดินทางไปยังสำนักงานเขตบางรัก เพื่อขอจดทะเบียนสมรสกับแฟนของตัวเอง ก่อนจะถูกเจ้าหน้าที่เอ่ยประโยคข้างต้นว่าไม่สามารถทำได้ เนื่องจากคุณสมบัติไม่ตรงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1448 ระบุว่า การสมรสจะทำได้ระหว่างชายและหญิงที่อายุ 17 ปีบริบูรณ์
ทั้งนี้ การเดินทางไปจดทะเบียนสมรสในวันวาเลนไทน์ ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการโปรโมตของพื้นที่บางเขตใน กทม. ที่พยายามผลักดันว่า คู่รักเพศเดียวกันสามารถเดินทางมายังสำนักงานเขตเพื่อทำ ‘บันทึกจดแจ้ง’ แสดงเจตจำนงที่จะจดทะเบียนสมรส แต่เอกสารชิ้นนี้ก็ไม่ได้มีผลบังคับทางกฎหมาย เป็นแค่การแจ้งไว้เฉยๆ ตามชื่อเท่านั้น
“ฟ้าเชื่อว่าความรักเป็นสิ่งงดงาม ฟ้าก็เป็นอีกหนึ่งคนที่เสียภาษี ฟ้าไม่ต่างจากใครในประเทศนี้ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวฟ้าไม่ได้รับสิทธิที่ควรได้รับตั้งแต่แรก วันนี้เราไม่ควรมาเรียกร้องเรื่องนี้เลย เราไม่ควรมาสำนักงานเขตเพื่อแค่มาสร้างความประทับใจ หรือสร้างความตื่นตระหนกตกใจให้กับสาธารณชน
“การแต่งงานระหว่างชายกับชาย หรือหญิงกับหญิงก็ตาม ควรจะเป็นเรื่องปกติ มีข้ออ้างว่าผู้นับถือศาสนาบางศาสนาอาจจะไม่พอใจ แต่ในหลายๆ ประเทศก็ไม่ได้มีแค่ศาสนาใดศาสนาหนึ่ง เราก็เห็นว่ามีการจดทะเบียนสมรสได้ เราควรแยกความเชื่อออกจากเรื่องนี้
“เราต้องแยกเรื่องการยอมรับกับสิทธิออกจากกัน การยอมรับก็คือการทำความเข้าใจและยอมรับ แต่สิทธิคือสิ่งที่เราควรจะได้รับตั้งแต่กำเนิด LGBTQ ไม่ใช่เพิ่งมามีเมื่อ 10-20 ปีที่แล้ว แต่มีมาเป็นหลักพันปีแล้ว สิ่งที่เรากำลังทำคือการเรียกร้องสิทธิ ไม่ใช่เรียกร้องการยอมรับ”
