One Last Shot กับการกลับมาอีกครั้งของ ‘พญาเสือ’

Photo: Jim Young, Reuters/profile

522 วัน เป็นระยะเวลาที่จะว่านานก็นาน จะว่าไม่นานก็ได้ เพราะความสัมพันธ์ระหว่างเวลากับความรู้สึกของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน

แต่ระยะเวลาดังกล่าวสำหรับนักกีฬาสักคน มันนานพอที่จะเปลี่ยนแปลงได้หลายสิ่ง หรืออาจจะทุกอย่าง

ที่พูดเช่นนี้เพราะสำหรับนักกีฬา การไม่ได้ลงเล่นหรือลงฝึกซ้อมแค่ 1 วัน หรือ 1 อาทิตย์ สามารถทำให้เกิดความคลาดเคลื่อนในการเล่นได้ และอาจต้องใช้ระยะเวลาเพื่อทำการ ‘จูน’ ปรับจังหวะการเล่นให้กลับมาเข้าที่ ให้จำ ‘ความรู้สึก’ เดิมที่เคยเล่น เคยทำได้ ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ง่ายนัก

เราได้เห็นบ่อยๆ ครับที่นักกีฬาซึ่งเรื้อสนามไปนาน โดยเฉพาะจากสาเหตุอาการบาดเจ็บ บางครั้งต้องใช้ระยะเวลายาวนานมากกว่าที่จะกลับมาเป็นคนเดิมได้

บ่อยครั้งที่เราได้เห็นยอดนักกีฬาที่ไม่สามารถกลับมาได้เหมือนเดิมอีกเลย

แต่ถึงจะรู้อย่างนั้น ณ เข็มนาฬิกาเดินไป โลกทั้งใบกำลังร่วมจับตามองการกลับมาอีกครั้งของ ‘พญาเสือ’ ไทเกอร์ วูดส์ ที่ห่างหายไปจากวงการถึงเกือบ 2 ปี โดยจะลงเล่นในรายการ Farmers Insurance Open เป็นรายการแรกในสัปดาห์นี้ ก่อนจะแข่งต่อเนื่องอีก 4 รายการ

การกลับมาของอดีตมือหนึ่งของโลกที่มาพร้อมกับคำถามมากมายครับ

แต่สำหรับ ‘พญาเสือ’ แล้ว เขามีคำตอบที่ชัดเจนเพียงหนึ่งเดียว

ความรักของผมที่มีต่อเกมไม่เคยหายไปไหน จะมีเพียงแค่ร่างกายของผมเท่านั้นที่ห้ามไม่ให้ผมลงเล่น

Photo: Jeff Haynes, Reuters/profile

ผมเชื่อว่ามีน้อยคนที่จะไม่รู้จัก ไทเกอร์ วูดส์ ครับ

นักกอล์ฟอเมริกันที่มีสายเลือดไทยอยู่ครึ่งหนึ่ง เป็นนักกอล์ฟในระดับ ‘ตำนาน’ ของวงการ หากไม่ใช่ก็ใกล้เคียงกับตำนานในอดีตอย่าง ‘ราชานักกอล์ฟ’ อาร์โนลด์ พาลเมอร์ ผู้ล่วงลับ, ‘บุรุษในชุดดำ’ แกรี เพลเยอร์ และ ‘เจ้าหมีทอง’  แจ็ก นิคลอส

ไทเกอร์ วูดส์ กลายเป็น ‘ปรากฏการณ์’ ของโลกในช่วงยุคปี 1990 จนถึง 2000 เมื่อก้าวจากการเป็นนักกอล์ฟระดับสมัครเล่นที่เก่งจนได้การกล่าวขานมากที่สุด มาสู่การเป็นนักกอล์ฟอาชีพที่เก่งที่สุดและดังที่สุดในระยะเวลาอันรวดเร็ว

ในวันเวลาของเขา ไม่มีอะไรที่ ‘พญาเสือ’ ทำไม่ได้

ความมหัศจรรย์ของเขา พรสวรรค์ของเขา ความโดดเด่นของเขา หรือแม้แต่เสื้อสีแดงที่คุณแม่ กุลธิดา (ธิดา) วูดส์ เลือกให้เขาใส่ในทุกวันสุดท้ายของการแข่งขันเพราะเชื่อว่าเป็นสีนำโชค ทำให้เขากลายเป็นคนที่โลกจับตามอง ไม่ว่าจะสนใจในกีฬากอล์ฟ หรือต่อให้ไม่เคยสนใจในกีฬาเลยก็ตาม

ไทเกอร์ วูดส์ ยังเป็นผู้ทลายกำแพง ‘สีผิว’ คนแรกด้วยการเป็นนักกอล์ฟผิวสีคนแรกที่คว้าแชมป์ ยูเอส มาสเตอร์ส เป็นผู้เล่นอายุน้อยที่สุดที่คว้า ‘กรีนแจ็กเก็ต’ ได้ด้วยวัยเพียง 21 ปี

เขาจึงมีสถานะเป็น ‘ไอคอน’ ของวงการกีฬาโลก เทียบเท่ากับ ไมเคิล จอร์แดน มูฮัมหมัด อาลี หรือ ดิเอโก มาราโดนา
นิตยสาร Time เคยจัดให้เขาเป็น 1 ใน 25 บุคคลที่มีอิทธิพลมากที่สุดในสหรัฐฯ

แน่นอนครับว่ารายได้จากสปอนเซอร์ของเขานั้นมากมายมหาศาล เป็นหนึ่งในนักกีฬาที่ร่ำรวยที่สุดในโลก

รอรี แม็กอิลรอย โปรกอล์ฟชาวไอร์แลนด์เหนือ ซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่วงการกอล์ฟยกย่องว่าเป็น ‘ความหวัง’ ของวงการคนใหม่ที่จะขึ้นมาแทนที่ของวูดส์ในช่วงหลายปีหลัง ยอมรับว่าเขาไม่สามารถที่จะใช้ชีวิตเช่นนั้นได้

มันเป็นชีวิตของคนที่เกิดมาเพื่อเป็นหนึ่งไม่มีสอง

แต่ก็เป็นชีวิตที่ต้องจ่ายด้วยสิ่งแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม

ไทเกอร์ วูดส์ มีชื่อเล่นภาษาไทยว่า ‘ต้น’ (Tont) โดยชื่อเต็มของเขาคือ เอลดริก ต้น ‘ไทเกอร์’ วูดส์

Photo: Jeff J Mitchell, Reuters/profile

เสือผู้หลงทาง

จากจุดสูงสุดของชีวิตกับการคว้าแชมป์เมเจอร์ 14 รายการ – วูดส์ค่อยๆ ตกต่ำลงอย่างน่าใจหาย

ทุกอย่างเริ่มต้นจากการบาดเจ็บที่เข่าเมื่อปี 2008 ที่เขาฝืนเล่นเพื่อคว้าแชมป์ ยูเอส โอเพน และทำได้สำเร็จ แต่ ‘ต้นทุน’ ของมันสูงมาก ว่ากันว่าเขาไม่เคยกลับมามีสภาพร่างกายที่สมบูรณ์ได้อีกเลยนับจากนั้น

เป็นระยะเวลากว่า 8 ปีที่เขาเผชิญปัญหาอาการบาดเจ็บเต็มไปหมด ทั้งเข่า ทั้งหลัง ถึงจะมีช่วงที่เริ่มทำท่าว่าจะดี แต่สุดท้ายก็จะมีปัญหาบาดเจ็บใหม่ๆ เกิดขึ้นเสมอ

พญาเสือตนนี้บอบช้ำหนักด้วยบาดแผลเต็มกาย เช่นเดียวกับต้นทุนชีวิตของเขาที่หมดไปเพราะความสุขเพียงชั่วคราวกับสาวแปลกหน้าในชีวิตนับสิบคน ที่ทำให้ชีวิตครอบครัวกับ เอลิน นอร์เดเกรน อดีตภรรยาสาวต้องพังพินาศ

ชีวิตของวูดส์ก็พังพินาศตามไปด้วยหลังจากนั้น

ถึงแม้หลังจากนั้นจะพบรักครั้งใหม่กับ ลินด์ซีย์ วอนน์ นักสกีสาวสวย แต่นิสัยไม่รู้จักพอของเขา (บ้างก็ว่าเขาใช้เซ็กซ์เพื่อบำบัดความเครียด) ก็ทำให้ความรักครั้งใหม่พินาศอีกตามเคย

จริงอยู่ครับที่โลกเรานั้นชีวิตใคร ชีวิตมัน และที่สุดแล้ววูดส์เองก็เป็นคนธรรมดาไม่ต่างอะไรจากเราที่พร้อมจะทำความผิดได้เหมือนกัน

แต่มันก็อดเสียดายไม่ได้ที่สุดยอดนักกอล์ฟคนหนึ่งของโลก คนที่ถูกคาดหมายว่าจะก้าวขึ้นมาเป็นตำนานหมายเลขหนึ่งตลอดกาลที่เหนือยิ่งกว่า ‘ราชาแห่งกอล์ฟ’ อาร์โนลด์ พาลเมอร์ และ ‘หมีทอง’ แจ็ก นิคลอส ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้

บางทีก็ชวนให้รู้สึกเหมือน อนาคิน สกายวอล์กเกอร์ ในหนัง Star Wars ผู้ที่เคยได้รับการทำนายว่าเป็น The Chosen One ที่สุดท้ายก็ถูกชักนำจนกลายเป็น ดาร์ธ เวเดอร์ (แม้สุดท้ายจะทำได้ตามคำทำนายก็ตาม!)

ในขณะที่อนาคินหมกมุ่นกับการค้นหาพลังที่จะทำให้หญิงคนรักไม่ต้องตาย แต่วูดส์ลุ่มหลงไปกับผู้หญิงและกามารมณ์จนทำให้ชีวิตวอดวาย

เป็นการใช้ชีวิตที่ ‘ประมาท’ แบบร็อกสตาร์แท้ๆ (และนั่นเป็นเหตุผลที่ รอรี แม็กอิลรอย บอกว่าเขาใช้ชีวิตเช่นนั้นไม่ได้)

สุดท้ายก็กลายเป็น Lost Star หลงทางมากว่า 8 ปี

อย่างไรก็ดี หลังการบาดเจ็บที่หลังในปี 2015 ซึ่งทำให้เขาต้องเข้ารับการผ่าตัดถึง 2 ครั้ง (ไม่นับรวมปี 2014 ที่เคยผ่าตัดที่หลังมาแล้ว) ความพ่ายแพ้ต่อสังขารที่ทำให้หยุดความคิดที่จะกลับมาเล่น จนสุดท้ายต้องพักการเล่นมาถึง 522 วัน และเคยมีกระแสข่าวว่าอาจถึงขั้นลาวงการ – มันทำให้เขานึกถึงอะไรบางอย่างออกอีกครั้งครับ

สิ่งเล็กๆ ที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขา

ไทเกอร์เคยคว้าแชมป์เมเจอร์ 4 รายการติดต่อกัน เพียงแต่ไม่ได้เกิดขึ้นในปีเดียวกัน (และไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน) จึงได้รับการขนานนามว่าเป็น ‘ไทเกอร์สแลม’

Photo: Reuters Staff, Reuters/profile

ในบล็อกส่วนตัวของเขาที่ tigerwoods.com วูดส์บอกเล่าถึงเรื่องราวและความรู้สึกมากมายที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมา – ซึ่งความจริงก็เป็นปกติวิสัยของเขาที่ต้องการสื่อสารกับแฟนๆ

สิ่งที่น่าสนใจคือในบล็อกล่าสุด วูดส์พูดถึงเรื่องอาการบาดเจ็บและการกลับมาของเขาด้วย
และมันจับใจครับ

“ความรักของผมที่มีต่อเกมไม่เคยหายไปไหน จะมีเพียงแค่ร่างกายของผมเท่านั้นที่ห้ามไม่ให้ผมลงเล่น”

วูดส์กล่าวต่อว่า “ตอนนี้ร่างกายของผมอนุญาตให้ผมลงเล่นได้อีกครั้ง เมื่อรวมกับกำลังใจมากมายที่ผมได้รับจากผู้คน และความช่วยเหลือจากเพื่อนของผมและนักกอล์ฟคนอื่นๆ มันคือเหตุผลที่ดีมากที่ทำให้ผมมองในแง่ดี”

เนื้อหาในบล็อกยังเล่าถึงหัวใจที่พองโตในระหว่างการได้รับเชิญให้ร่วมทีมสหรัฐฯ ในศึกกอล์ฟ ไรเดอร์ คัพ แม้จะไม่ได้ลงแข่งขันก็ตาม การต้อนรับจากพี่น้องนักกอล์ฟ การได้ใช้วันเวลาร่วมกัน ของขวัญจาก ริกกี ฟาวเลอร์ และดัสติน จอห์นสัน

และการที่สมาชิกในทีมไรเดอร์ คัพ สหรัฐฯ ทุกคนลุกขึ้นยืนก่อนรูดซิปเสื้อแจ็กเก็ตลง ก่อนที่วูดส์จะเห็นว่าทุกคนนั้นสวมเสื้อยืดสีแดงที่มีข้อความว่า “MAKE TIGER GREAT AGAIN”​สำหรับใครสักคนที่เคยยืนบนจุดสูงสุด และตกต่ำลงถึงจุดต่ำสุดของชีวิต

‘กำลังใจ’ เหล่านี้สำคัญมากครับ

สำหรับการกลับมาครั้งนี้ของวูดส์ ไม่มีใครรู้ว่าเขาจะกลับมาได้แค่ไหน เพราะในวงการกอล์ฟมีการพูดกันว่า ‘River of no Return’ หรือสายน้ำที่ไม่มีวันหวนกลับ ในความหมายถึงว่านักกอล์ฟที่เคยเล่นได้ดีแล้วหลุดฟอร์มไปจะไม่มีวันกลับมาเล่นได้เหมือนเดิมอีก

แต่อย่างน้อยแค่การกลับมาของชายที่ชื่อ ไทเกอร์ วูดส์ ก็ทำให้แฟนกอล์ฟทั่วโลกที่หัวใจแห้งเหี่ยวมานานกลับมาเต้นด้วยเสียงระรัวอีกครั้ง

ไม่ต่างอะไรจากตัวเขาที่เฝ้ารอวันนี้มานานแสนนาน

รางวัล เกียรติยศ ชื่อเสียง และเงินทอง ไม่ใช่สิ่งสำคัญอีกแล้ว – อย่างน้อยก็ในเวลานี้

เพราะแค่ได้กลับมาทำในสิ่งที่เขารักอีกครั้งก็ดีมากแล้ว

หลักฐานบนใบหน้า รอยยิ้มกว้างถึงหางตา มันแทนความรู้สึกของหัวใจได้ชัดเจน

Cover: Edgard Garrido, Reuters/profile