5 หญิงผู้สร้างจุดเริ่มต้น

ถึงแม้ผู้หญิงจะมีบทบาทสำคัญในศตวรรษที่ 21 แต่ตลอดห้วงเวลาอันยาวนานที่ประวัติศาสตร์ถูกครอบงำด้วยผู้ชาย ทำให้การปรากฏตัวของผู้หญิงในหลายปริมณฑลยังนำมาซึ่งความประหลาดใจ กระทั่งแฝงไว้ด้วยความเคลือบแคลงสงสัยในหลายครั้งคราว

แน่นอน ในแง่ปริมาณ คงต้องใช้เวลาอีกหลายปี กว่าการปรากฏตัวของผู้หญิง (ยังไม่ต้องเอ่ยถึงเพศทางเลือก) จะทัดเทียมกับผู้ชาย แต่ในแง่คุณภาพ เราคงยอมรับกันแล้วว่าสรีระร่างกายไม่ใช่สิ่งชี้วัดของทุกสิ่งทุกอย่าง และผู้หญิงจำนวนมากก็แสดงให้เห็นแล้วว่าพวกเธอทำหลายสิ่งหลายอย่างที่คนทั่วไปเคยคิดว่าผู้หญิงไม่อาจทำได้

เราอาจรู้จักพวกเธอมาบ้างแล้ว แต่เพื่อตอกย้ำให้เห็นว่ามีผู้หญิงจำนวนหนึ่งก้าวขึ้นไปยืนในที่สูงได้ และมันปลอดภัยสำหรับการก้าวตามขึ้นไปของผู้หญิงคนอื่นๆ นิตยสาร Time จึงมีโปรเจกต์พิเศษชื่อ ‘Firsts: Women Who Are Changing the World’ เพื่อบันทึกเรื่องราวของผู้หญิงที่เป็น ‘คนแรก’ ในหลากหลายอาชีพ และเป็น ‘คนแรก’ ที่มีบทบาทสำคัญในจุดที่พวกเธอยืนอยู่ โดยหวังว่าประสบการณ์และความสำเร็จของพวกเธอจะเป็นแรงบันดาลใจให้คนทุกเพศทุกวัยในทุกพื้นที่ทั่วโลกก้าวเดินไปบนเส้นทางที่แต่ละคนมุ่งหวังต่อไป

และนี่คือผู้หญิง 5 คนที่เราอยากแนะนำให้คุณรู้จัก

อลิซ หลุยส์ วอเตอร์ส (Alice Louise Waters)
ผู้หญิงคนแรกที่ได้รับรางวัลเจมส์ เบียร์ด (รางวัลออสการ์สำหรับคนทำอาหาร)

อลิซ หลุยส์ วอเตอร์ส เป็นเชฟ เจ้าของร้านอาหาร นักกิจกรรม และนักเขียน ร้านของเธอชื่อ Chez Panisse ซึ่งตั้งอยู่ที่เมืองเบิร์กลีย์ รัฐแคลิฟอร์เนีย ร้านของเธอใช้วัตถุดิบจากในพื้นที่และปลอดสารเคมี รวมทั้งเป็นต้นตำรับของเมนูอาหารแบบแคลิฟอร์เนีย (เธอเปิดร้านเมื่อปี 1971)

ในห้วง 50 ปีที่ผ่านมา วอเตอร์สได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้มีอิทธิพลมากที่สุดคนหนึ่งในแวดวงคนทำอาหาร และได้ชื่อว่าเป็น ‘มารดาของอาหารอเมริกัน’ เธอส่งเสียงสนับสนุนอาหารออร์แกนิกมาเป็นเวลายาวนานมากกว่า 40 ปี และยังคงเคลื่อนไหวสนับสนุนอยู่จนถึงทุกวันนี้ วอเตอร์สเชื่อว่าอาหารที่ปราศจากสารเคมีนั้นมีความสำคัญต่อรสชาติ สิ่งแวดล้อม และชีวิตของผู้คนในชุมชน เธอเป็นนักกิจกรรมด้านอาหารซึ่งเป็นที่รู้จักมากที่สุดคนหนึ่งในสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก

นอกจากดูแลร้านอาหาร วอเตอร์สยังเขียนหนังสืออีกหลายเล่ม เช่น Chez Panisse (ร่วมกับ พอล เบอร์ทอลลี) The Art of Simple Food I and II และ 40 Years of Chez Panisse

วอเตอร์สตั้งมูลนิธิ Chez Panisse ในปี 1996 และสร้างหลักสูตร Edible Schoolyard ที่ Martin Luther King Middle School เธอเรียกร้องให้โรงเรียนทั่วโลกปรุงอาหารกลางวันออร์แกนิกให้กับนักเรียน ซึ่งเสียงเรียกร้องของเธอก็นำไปสู่สวนผักออร์แกนิกในทำเนียบขาว เมื่อครั้ง มิเชลล์ โอบามา ดำรงตำแหน่งสตรีหมายเลขหนึ่ง

เมซี เคโกะ ฮิโรโนะ (Mazie Keiko Hirono)
ผู้หญิงเอเชียน-อเมริกันคนแรกที่ได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา

เมซี เคโกะ ฮิโรโนะ คือสมาชิกวุฒิสภาสมัยแรกจากรัฐฮาวาย (ดำรงตำแหน่งเมื่อปี 2013) เธอเป็นวุฒิสมาชิกจากพรรคเดโมแครต ก่อนหน้านี้เธอเคยเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรรัฐฮาวาย (1985-1995) และรองผู้ว่าการรัฐฮาวาย (1994-2002) ฮิโรโนะเป็นตัวแทนของพรรคเดโมแครตลงชิงตำแหน่งผู้ว่าการรัฐฮาวายในปี 2002 แต่ไม่ได้รับชัยชนะ หลังจากนั้นจึงดำรงตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐอเมริกาจากรัฐฮาวายในช่วงปี 2007-2013

ฮิโรโนะมีตำแหน่ง ‘คนแรก’ หลายตำแหน่ง ประกอบด้วย วุฒิสมาชิกหญิงคนแรกจากรัฐฮาวาย ชาวเอเชียน-อเมริกันคนแรกในวุฒิสภา วุฒิสมาชิกคนแรกที่เกิดในญี่ปุ่น และเป็นชาวพุทธคนแรกในวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา นอกจากนี้ เธอยังเป็นผู้หญิงคนที่สามในรัฐสภาที่มาจากรัฐฮาวาย

รีตา ดอลอเรส มอเรโน (Rita Dolores Moreno)
ผู้หญิงละตินคนแรกที่ได้รับรางวัลเอมมี แกรมมี ออสการ์ และโทนี

รีตา ดอลอเรส มอเรโน คือนักแสดง นักเต้น และนักร้องชาวเปอร์โตริกัน-อเมริกัน เธออยู่ในสายอาชีพนี้มายาวนานกว่า 70 ปีแล้ว ซึ่งหนึ่งในผลงานการแสดงอันน่าประทับใจคือการรับบทสมทบในภาพยนตร์เพลงเรื่อง The King and I และ West Side Story รวมทั้งการปรากฏตัวอันยาวนานในซีรีส์ The Electric Company (1971-1977) และ Oz (1997-2003)

มอเรโนคือหนึ่งในศิลปิน 12 คนที่ได้รับรางวัลใหญ่ของวงการบันเทิงอเมริกันทั้งสี่รางวัล (เอมมี แกรมมี ออสการ์ และโทนี) และเป็นหนึ่งในนักแสดง 23 คนที่ได้รับสามรางวัลใหญ่ในฐานะนักแสดง (ออสการ์ เอมมี และโทนี) โดยมี เฮเลน เฮย์ส อีกเพียงคนเดียวที่ทำได้เหมือนกับเธอ

มอเรโนได้รับรางวัลมากมายตลอดชีวิตการทำงาน รวมทั้งเหรียญแห่งอิสรภาพของประธานาธิบดี (Presidential Medal of Freedom) ซึ่งเป็นเครื่องอิสริยาภรณ์สูงสุดของสหรัฐอเมริกา

แพทริเซีย อีรา แบธ (Patricia Era Bath)
ผู้คิดค้น Laserphaco Probe สำหรับการผ่าตัดต้อกระจก

แพทริเซีย อีรา แบธ คือจักษุแพทย์ นักประดิษฐ์ และนักวิชาการ เธอคือผู้แผ้วถางทางให้กับผู้หญิงและชาวแอฟริกันอเมริกันในหลายปริมณฑล ก่อนหน้าแบธ ไม่เคยมีผู้หญิงทำงานอยู่ในสถาบัน Jules Stein Eye (ภาควิชาจักษุวิทยาของ David Geffen School of Medicine at UCLA) และไม่เคยมีผู้หญิงได้รับเลือกเป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ของ Ronald Reagan UCLA Medical Center (เธอได้รับตำแหน่งอันทรงเกียรตินี้หลังจากเกษียณอายุ)

ก่อนหน้าแบธ ไม่เคยมีชาวแอฟริกันอเมริกันทำงานอยู่ในแผนกจักษุวิทยาของมหาวิทยาลัยนิวยอร์ก และไม่เคยมีผู้หญิงแอฟริกันอเมริกันเคยทำหน้าที่ศัลยแพทย์ที่ Ronald Reagan UCLA Medical

แบธคือแพทย์หญิงชาวแอฟริกันอเมริกันคนแรกที่ได้รับสิทธิบัตรการแพทย์ (เธอมีทั้งหมด 4 สิทธิบัตร) นอกจากนี้ยังเป็นผู้ก่อตั้ง American Institute for the Prevention of Blindness ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.

แดนิกา แพทริก (Danica Patrick)
นักแข่งหญิงที่จบการแข่งขันในตำแหน่งดีที่สุดของรายการ Indy 500 และ Daytona 500

แดนิกา แพทริก คือนักแข่งรถมืออาชีพและนางแบบ เธอเป็นผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในสนามประลองความเร็ว ชัยชนะในรายการ Indy Japan 300 เมื่อปี 2008 คือชัยชนะเพียงครั้งเดียวของนักแข่งหญิงใน IndyCar Series (การแข่งขันรถสูตรหนึ่ง) และตำแหน่งที่ 3 ในรายการ Indianapolis 500 เมื่อปี 2009 คือตำแหน่งสูงสุดที่นักแข่งหญิงทำได้ เธอเข้าแข่งขัน IndyCar Series ในช่วงปี 2005-2011 ก่อนจะเบนเข็มเข้าสู่การแข่งขัน NASCAR Nationwide Series (การแข่งขันรถยนต์ที่มีการปรับแต่งเครื่องยนต์) ในปี 2012

ปัจจุบัน แพทริกแข่งขันในรายการ Monster Energy NASCAR Cup Series ซึ่งเป็นรายการใหญ่ที่สุดของนาสคาร์ ในปี 2013 เธอเป็นนักแข่งหญิงคนแรกที่ชนะรายการ NASCAR Sprint Cup Series ซึ่งทำให้ได้เข้าแข่งขันในรายการ Daytona 500และการเข้าเส้นชัยในลำดับที่แปดของเธอ คือตำแหน่งที่ดีที่สุดของนักแข่งหญิงในรายการนี้